پیامک برای قهرمانان؛ سکه ها آماده است

پدرام قائمی، شهروند خبرنگار

مراسم تقدیر از مدال آوران المپیک و پارالمپیک چهاردهم اسفندماه برگزار شد باحواشی بسیار. «کیمیا علیزاده»، قهرمان 17 ساله تکواندو ایران با برگه ای در دست بالا رفت و خطاب به «حسن روحانی»، از او بابت تحولات اقتصادی پس از «برجام» در کشور تشکر کرد. می گفتند دختر نوجوان چه قدر از تحولات اقتصادی، پیش و پس از دولت روحانی آگاه بوده؟

 دیگر این که از میان قهرمانان پارالمپیکی و معلول ایران، فقط یک نماینده با روحانی مواجه شد؛ «سیامند رحمان». باقی نفرات فقط در سالن حضور داشتند. این که چرا جوایز به صورت نقد پرداخت نشد و به ورزشکاران حواله دادند هم عجیب بود. کسی اعتراض نکرد. روسای فدراسیون ها درخواست کرده بودند که هیچ ورزشکاری معترض نشود! کسی هم علنی اعتراض نکرد؛ به جز خانواده مرحوم «بهمن گلبارنژاد» که هدیه رییس جمهوری را طی نامه ای، محترمانه پس دادند.

پیش از اعزام به ریو، مقرر شد که مدال‌آوران طلا در المپیک ۳۰۰ سکه به‌عنوان پاداش دریافت ‌کنند و به مدال آوران نقره و برنز هم به ترتیب ۲۰۰ و ۱۲۰ سکه پرداخت شود. این مصوبه مربوط می شد به هفتم آذرماه سال ۱۳۹۴ که فروردین‌ماه سال بعد به صورت رسمی از سوی وزارت ورزش و جوانان و هیات دولت ابلاغ شد. اما سهم خانواده بهمن گلبارنژاد از این هدایا، فقط 80 سکه بود.

بهمن جانش را در جاده ریو و حین مسابقات دوچرخه سواری پارالمپیکی از دست داد. آن قدر این جانِ عزیزش که در جنگ ایران و عراق بخشی از شنوایی و پایش را هم از او گرفته بود، ارزش داشت که پرچم ایران و همین‌طور پرچم کمیته بین‌المللی پارالمپیک در دهکده بازی‌ها به حالت نیمه برافراشته درآمد. این نشانه‌ای از عزای یک تیم یا کاروان ورزشی در رقابت‌های بین‌المللی بود که با یک دقیقه سکوت به احترام او در روز مراسم اختتامیه و پخش تصاویرش از اسکوربرد همراه شد.

سکه ها نقد نبودند؛ حواله هایی بودند که باید در خانه ورزشکاران ایران می ماندند؛ آن هم برای مدتی نامعلوم. لااقل شب عید به دست کسی نمی رسید. شب های عید به بخشی از قهرمانان ایران سخت گذشت. تلخ ترین هایی که رسانه ای شد را می توان مثلا «سجاد نیک پرست»، پرتاب‏گر نیزه ایران در دو دوره رقابت های پارالمپیک و همین طور «علی محمدیاری»، عضو تیم پرتاب دیسک پارالمپیک ایران دانست.

سجاد در پارالمپیک لندن برنز گرفت، در ریو به مدال نقره رسید. براساس تصویب دولت، باید 200 سکه بهار آزادی پاداش می گرفت اما تصاویری از او در آخرین روز اسفندماه سال 95 منتشر شد که سجاد را در حال دست فروشی در خیابان های بندر گناوه نشان می داد. سجاد نیک پرست حاضر به گفت و گو با خبرنگاران هم نشد. گفته بود کار برایش عار نیست. روز چهارم فروردین ماه «مشرق نیوز» خبر داد که «علی ربیعی»، وزیر کار دولت روحانی به مدیرکل تامین اجتماعی استان بوشهر دستور رسیدگی به وضعیت این قهرمان پارالمپیکی ایران را داده است.

یکی دیگر، «علی محمدیاری» بود. روز هفتم فروردین ماه در حال تمرین، توپ مدیسن بال (توپی سنگین که برای تمرینات سخت بدن سازی استفاده می شود) به صورت او برخورد می کند. او به بیمارستان می رود اما ساعت ها روی تخت بیمارستان منتظر می ماند. در همان بیمارستان به «ایسنا» گفته بود: «متأسفانه مسوولی که این جا هست، به من فحاشی می کند و هیچ کاری برای من انجام نمی‌دهد. پشت گردن من می‌سوزد و احتمال قطع نخاع شدنم وجود دارد.» 
مشکل محمدیاری، فقط تامین هزینه نبود؛ دستگاهی که بتواند از گردن و نخاع اوعکس برداری کند، در بیمارستان وجود نداشت.

«مجید فرزین» یکی از نوابغ وزنه برداری پارالمپیک جهان است. فقط در ریو، سه بار رکورد جهان و پارالمپیک را شکست؛ یعنی در همان حرکت اول، با مهار وزنه 230 کیلوگرمی، رکورد دوره قبل را شکست و خود را بالاتر از تمام رقبا برد. اما باز هم به رکوردشکنی ادامه داد و طلای ریو را روی سینه اش دید. او باید به 300 سکه بهار آزادی که رییس جمهوری وعده و بعد حواله اش را داد، می رسید. اما آخرین روزهای اسفندماه در نامه ای خطاب به استانداری اردبیل، گلایه های خود را به صورت صریح اعلام کرد.

فرزین در نامه اش از استاندار اردبیل، ریاست دانشگاه آزاد، مدیرکل ورزش و جوانان استان اردبیل و سایر مسوولان انتقاد کرد و نوشت: «بی توجهی به اندازه ای اوج گرفته است که حتی یکی از مسوولان استان به بنده گفت که کسی به زور به شما نگفته بیایید قهرمان بشوید، بروید کار دیگری انجام دهید.»

قهرمان وزنه برداری پارالمپیک ریو گفته بود لااقل یکی از وعده های پیش از اعزام به ریو را عملی کنید.

حالا شاید وقتش رسیده که بعضی از وعده ها عملی شوند. روز جمعه پیامکی به تلفن همراه بعضی از مدال آوران المپیکی ایران ارسال شده است با این متن: «سکه‌های اهدایی وزارت ورزش و جوانان از روز یک شنبه (۲۰ فروردین‌ماه) به ملی‌پوشان، مدال‌آوران و مربیانی که در مراسم تجلیل (اسفندماه سال گذشته) حضور داشتند، تحویل داده خواهد شد. برای دریافت این سکه‌ها، ارایه اصل و کپی کارت ملی و حواله صادر شده الزامی است.»

بعضی از فدراسیون ها برای قهرمانان ورزشی خود نوشته اند: «مدال‌آوران و مربیان برای دریافت سکه‌ها به فدراسیون مراجعه کنند.» پیش از این، روی حواله جوایز ورزشکاران، نشانی دفتر ریاست جمهوری برای تحویل سکه ها نوشته شده بود.

رقابت های المپیک و پارالمپیک تابستان 95 برگزار شد و در همین فصل هم به پایان رسید. جوایز را اسفندماه به صورت حواله طی جشن و مراسمی که بیش تر رنگ و بوی سیاسی داشت، تحویل دادند و حالا با پیامکی به آن ها گفته اند که می توانند برای دریافت جوایز خود اقدام کنند. شاید این جوایز مدتی جلوی دست‏فروشی یا سرگردانی آن ها در بیمارستان ها را بگیرد، هرچند که بخش عمده ای از هزینه سفرهای بعضی از ورزشکاران ایران (به ویژه در رشته های پارالمپیکی) هم‎چنان بر عهده خود ورزشکاران خواهد ماند.