نایب رئیس فدراسیون والیبال: حتی خبرنگاران از ما خواستند آنها را محروم کنیم

قاسم فرحبخش، شهروند خبرنگار

امضا و مهر حکم فدراسیون والیبال برای سه دختر والیبالیست هم خشک شد و هم اجرایی؛ اما هنوز خبری از ادله ای برای این محرومیت های سنگین وجود ندارد. روزهای اول، بازار شایعات داغ بود؛ از دعوا و درگیری فیزیکی تا تمارض به مصدومیت و بیماری برای بازی نکردن در ترکیب ایران.

براساس حکم فدراسیون والیبال در خردادماه سال ۹۶، «شقایق شفیع» به مدت سه سال، «نگین شیرتری» به مدت دو سال و «مونا رمضانی» به مدت یک سال از کلیه فعالیت‌های رشته ورزشی والیبال محروم شدند. اما واکنش ها در قبال چنین احکامی از سوی این سه والیبالیست تیم زیر 23 سال ایران متفاوت بود.

نگین شیرتری، کاپیتان تیم ایران تا پیش از اعلام محرومیت هم حاضر به گفت و گو با رسانه ها نمی شد. دلیلش، ممانعت پدر از رویارویی با رسانه ها بود. نگین طی دو سال اخیر، با مدیریت پدرش با رسانه ها گفت و گو می کرد. به این دلیل که گاهی کنترل کلمات را از دست می داد، احساساتی می شد و تند حرف می زد. پس طبیعی بود که بعد از اعلام محرومیت، کم تر دیده شود. او نه تنها «تلگرام» که تمامی اپلیکیشن های ارتباطی خود را پاک کرده است و حتی پدرش حاضر به واکنش در رابطه با این حکم نیست.

تنها واکنشی که این روزها «قاسم شیرتری»، پدر نگین نشان داده، این است: «هرکسی با توجه به تصورات خودش از نحوه اعلام فدراسیون برداشت کرد. پاسخ گوی این موضوع باید خود فدراسیون باشد که چرا این گونه رای را اعلام کرد؟! نوشته های سایت فدراسیون ذهنیت های بدی را از دلیل محرومیت ها ایجاد کرده است. من پی گیر حواشی که برای دخترم ایجاد شده، هستم. اما این قضیه باید ثابت شود که اتهامی که به دخترم زده شده، برچه اساس است.»

داستان نگین، اتهام به تمارض بود. اما در مورد مونا رمضانی و شقایق شفیع داستان کمی متفاوت تر است. فدراسیون والیبال هیچ توضیحی در مورد دلایل محرومیت این دو ملی پوش والیبال ایران ارایه نکرده است. همین باعث شکل گرفتن شایعاتی شد که تا حدودی با آبروی دختران والیبالیست ایران بازی می کرد.

در این که میان مونا و شقایق درگیری به وجود آمده، تردیدی نیست. شقایق شفیع به «میزان» گفته است: «یک شب بین ما درگیری به وجود آمد اما تنها فریادی که من زدم، این بود که به مونا رمضانی گفتم از اتاقم بیرون برود. سرپرست تیم ملی هم که مدام در راهرو هتل حضور داشت، این صدای من را شنید و از من پرسید که چه اتفاقی اتفاده و من هم به او گفتم که اتفاق خاصی نبوده است.»

«ورزش سه» نیز از قول یکی از دختران تیم ملی والیبال ایران نوشته است: «برخی حواشی در تایلند ایجاد شد که همان‌جا قسم خوردیم که این اخبار از تیم بیرون نرود. این که فدراسیون به طور ناگهانی خبر محرومیت این بازیکنان را منتشر کرد، واقعا شوکه شدم.»

ششم خردادماه امسال بود که «فریبا صادقی»، سرمربی سابق تیم ملی والیبال ایران جانشین «زهره میرسپاسی» در معاونت بانوان فدراسیون والیبال شد. چهارم اردیبهشت‌ماه امسال زهره میرسپاسی از سمت معاونت بانوان فدراسیون والیبال استعفا داد. او پس از استعفایش، به خبرگزاری «ایرنا» گفت: «متأسفانه احترام لازم در حد و شان نایب‌رییس بانوان و حوزه کاری وی در فدراسیون وجود ندارد و این ناشی از سانسور زنان در حوزه تصمیم‌گیری اساس‌نامه فدراسیون‌ها و هم چنین در حوزه تصمیم سازی در فدراسیون والیبال است.»

فریبا صادقی، نایب رییس معاونت بانوان فدراسیون والیبال ایران در مورد چرایی محرومیت های سنگین برای این سه ملی پوش به «ایران‎وایر» گفته است: «طبق گزارش هایی که مربی و سرپرست تیم به فدراسیون والیبال ارایه کرده اند، این سه نفر در تایلند با هم درگیری هایی داشته اند. این درگیری ها از پیش از آغاز مسابقات شروع شده و تا پایان بازی ها هم ادامه داشته است. متاسفانه کار به جایی رسیده که حتی درگیری ها در هتل هم به وجود آمده است. این مساله به سیمای تیم های ورزشی ما ضربه می زند. متاسفانه ما مطلع شدیم که این مسایل باعث بیماری خانم نگین شیرتری هم شده است. او تحت فشارهای عصبی بیمار شد و نتوانست به تیم ما کمک کند.»

ادعای خانم صادقی با آن چه کمیته انضباطی به عنوان حکم صادر کرده است، تناقض هایی دارد. فدراسیون والیبال از «تمارض» حرف می زند و نایب رییس فدراسیون والیبال می پذیرد که نگین واقعا بیمار شده است؛ حالا چه به واسطه یک ویروس و چه به خاطر درگیری های درون اردویی.

فریبا صادقی در مورد این تناقص به «ایران‏وایر» می گوید: «آن چه ما می دانیم این است که ایشان حالش خوب نبود. همان جا کادر فنی و سرپرست تیم هم از او ایراد گرفتند و انتقاد کردند که چرا باید وارد این حواشی بشوی. خانم شیرتری یکی از مهره های کلیدی تیم ما بود که باید ماجرا را کنترل می کرد، نه این که خودش هم در این مساله غرق شود.»

نگین شیرتری به همین دلیل دو سال از هرگونه حضور و فعالیت در والیبال محروم شده است. نایب رییس بانوان فدراسیون والیبال می گوید: «نگین بیمار شد و نتوانست برای تیم بازی کند. بازیکن جانشین او هم فردای همان روز مصدوم شد. من خودم سال ها مربی والیبال بودم. برای این که بهتر ماجرا را درک کنید، برای شما مثال ساده ای می زنم؛ این که یک تیم والیبال پاسور نداشته باشد، مثل این است که یک تیم فوتبال بدون دروازه بان وارد زمین شود. تیم ما از این درگیری ها ضربه بدی خورد.»

آیا فریبا صادقی در جلسه کمیته انضباطی حضور داشته است؟ جواب او منفی است. می گوید که از حکم این سه دختر والیبالیست(مانند رسانه ها) از طریق سایت فدراسیون مطلع شده است: «من در جلسه کمیته انضباطی حضور نداشتم. رسم هم نیست که به جز اعضا و رییس این کمیته، کسی در جلسات شرکت کند. ما می دانیم که اعضای کمیته انضباطی در این مدت نظرات و حرف های کادر فنی، هر سه محروم و سایر بازیکنان را شنیده اند. براساس همین نظرات هم حکم را صادر کردند.»

با صدور این حکم، فقط سه ملی پوش خاطی تیم دختران ایران متضرر نشده اند؛ سه بازیکنی که ورزش ایران برای آن ها سرمایه و زمان صرف کرده بود، در مجموع شش سال از میادین دور خواهند ماند. فریبا صادقی این حکم را قابل اعتراض می داند اما به عنوان نایب رییس فدراسیون والیبال هم دلایلی برای دفاع از این محرومیت ها ارایه می کند: «شما از هزینه و زمان می گویید، من هم قبول دارم. اما باید قبول کرد که ورزشکاران ما باید متوجه باشند که وقتی برای آن ها هزینه مادی و معنوی می شود، باید مقید به اصول یک کشور بمانند. این درگیری ها در شأن مردم و ورزش ما نبود. ما با سایر بچه های تیم صحبت کردیم، می گفتند دو دستگی هایی به وجود آمد که به کل تیم ضربه زد. خیلی ها ایراد می گیرند که اگر تیم ایران در تایلند نتیجه گرفته بود، شما چنین برخوردی نمی کردید. ولی ما می گوییم همین اتفاقات و همین رفتارهای بچه گانه باعث ناکامی تیم شد.»

شاید بتوان این گونه برداشت کرد که این احکام، خط و نشان کمیته انضباطی فدراسیون والیبال برای تیم دختران بوده است؛ تیمی که در تایلند شکست خورد اما خبری از درگیری هایش در جامعه نپیچید. نایب رییس فدراسیون بانوان البته در گفت و گو با «ایران‏وایر» مدعی می شود که مردم از این حواشی مطلع بودند. او حتی می گوید: «شما می توانید به فدراسیون والیبال بیایید تا خودم مدارکی به شما نشان بدهم که بعد از بازی ها، خبر درگیری دختران در شهر پیچیده بود. خیلی از روزنامه نگاران با من تماس می گرفتند و می پرسیدند چرا با دخترهای خاطی برخورد نمی کنید؟ مساله به این شکل نبود که هیچ کس هیچ چیزی نداند.»

شاید لازم است میزان بازتاب خبر محرومیت های سنگین برای سه دختر جوان والیبال ایران را هم مرور کرد. نهایت بازدید از خبرهای حواشی تیم ملی والیبال زیر 23 سال ایران پس از رقابت های تایلند در اینستاگرام به هزار مورد هم نمی رسید اما خبر محرومیت آن ها در یک خبرگزاری داخلی، بیش از 45 هزار بازدید داشت.

فریبا صادقی پیش از این بازیکن والیبال و مربی بوده است. آیا او میزان محرومیت ها را منطقی می داند؟ می گوید:«من تابه حال تجربه چنین احکامی را نداشته ام. نه به عنوان بازیکن و نه وقتی مربی بودم، برای تیم من چنین اتفاقاتی افتاد و نه به عنوان مسوول. اما می دانم بخشی از مخالفت هایی که امروز با این احکام می شود، بازی رسانه ها است. یک جور شور در رسانه ها افتاده که با این حکم مخالفت کنند. مطمئن باشید که اگر مساله حیثیتی بود، احکام فرق داشتند و حتی فدراسیون والیبال برای دفاع از خودش دلیل محرومیت ها را اعلام می کرد.»

مساله نه فنی بوده و نه حیثیتی. یک دعوای ساده بین دو ملی پوش بوده که یکی را بیمار کرده است. بعد در مجموع شش سال محرومیت برای این سه والیبالیست دختر ایران صادر شده است.

فریبا صادقی به «ایران‏وایر» می گوید: «من قبول دارم که رفتار بچه گانه ای سر زده و مجموعه فنی و سرپرستی تیم هم نتوانسته اند مشکل را اداره کنند.»

وقتی سرپرست و کادر فنی تیم از اداره بازیکنان جوان برنمی آیند، چرا فقط باید بازیکنان محروم شوند؟ آیا محرومیت و جرایم نباید متوجه کادر و تیم سرپرستی و حتی رییسی که این کادر را انتخاب کرده است، می شد؟ 
نایب رییس فدراسیون والیبال در واکنش به این سوال می گوید: «ما قطعا با کادر فنی و سرپرست تیم هم صحبت خواهیم کرد.»

دختران والیبالیست ایران می توانند به این حکم شکایت کنند. شکایت هم کرده اند و احتمالا کمیته انضباطی فدراسیون والیبال در تیرماه دوباره تشکیل جلسه خواهد داد. مساله مبهم، هنوز چرایی و دلیل این محرومیت ها و حتی حضور نداشتن نایب رییس فدراسیون در جلسه تصمیم گیری برای این سه دختر است. پیش از این، یکی از نزدیکان به فدراسیون والیبال ادعا کرده بود بخشی از این احکام توسط «محمدرضا داورزنی»، سرپرست فدراسیون والیبال نگارش شده و به دست اعضای کمیته انضباطی فدراسیون رسیده بود.