جاسم شدید زاده، نماینده مجلس ششم: آبی در خوزستان وجود ندارد که منتقل شود

جاسم شدید زاده، نماینده اهواز در مجلس ششم بود. ۱۸سال پیش او یکی از کسانی بود که درباره انتقال آب از خوزستان و طرح توسعه نیشکر در این استان از وزرای وقت سوال پرسید ولی نه نمایندگان مجلس به حرف هایش توجه کردند و نه مسئولان دولت، هشدارهایش را جدی گرفتند. او که این روزها در متن و حاشیه سیاست خوزستان فعال است، کماکان حرف های منتقدانه ای درباره سیاست های دولت در خوزستان دارد. با رسانه ها حرف می زند، به حسن روحانی نامه می نویسد و از ایده ها و پیشنهادهایش می گوید. بحران های اخیر در خوزستان که ریشه اش اعتراض به وضعیت آب بود، بهانه ای شد که با شدیدزاده درباره سابقه این اعتراض ها گفتگو کنیم.

 

هیجده سال از سئوال شما درباره طرح نیشکر خوزستان گذشته اما همچنان این طرح درحال اجراست؟

من در دوره نمایندگی در مجلس ششم، یک سری اطلاعات را از وزارت نیرو و سازمان آب و برق خوزستان جمع آوری و درباره عوارض جانبی طرح توسعه نیشکر در استان سئوالاتی را از وزرا مطرح کردم. البته در مجلس پنجم، طرح تحقیق و تفحص از طرح توسعه نیشکر انجام شده بود و در تهیه آن شاخص ترین کارشناسان همکاری داشتند.اما اجازه قرائت این گزارش درمجلس داده نشد.
 

دلیل مخالفت با قرائت این گزارش چه بود؟

من دقیقا در جریان نیستم اما آن چه مربوط به مجلس ششم بود. من و دیگر نمایندگان درباره زیان های این طرح به وزارت کشاورزی و سازمان محیط زیست در دولت آقای خاتمی تذکر می دادیم، پاسخگو نبودند. می‌گفتند این طرح در مجلس سوم و مجمع تشخیص مصلحت نظام تصویب شده و همه مراحل خود را گذارنده و باید ادامه پیدا کند.
 

چرا این طرح درمجمع تشخیص مصلحت نظام تصویب شده بود؟

این طرح درمجلس سوم تصویب شد و به دلیل مخالفت شورای نگهبان به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارسال و درآن جا تصویب شده بود. این طرح مجوز سازمان محیط زیست و اجازه برداشت آب را هم نداشت، یعنی وزارت نیرو اعلام کرده بود که ما آب کافی برای اختصاص به این طرح را نداریم و در آینده ممکن است با مشکل آب برخورد کنیم.
 

راه حل شما برای این مشکل چه بوده، توقف طرح یا راه حل های دیگر؟

ما باید به سمت تکنولوژی‌هایی برویم که خاک را بدون نیاز به آبِ شیرین احیا کند. این تکنولوژی در دسترس ماست. ما یک سری پیشنهادات را به وزارت کشاورزی داده‌ایم. دکتر صیاد پرستار، یکی از دوستان ما، یک تکنولوژی جدید را اختراع کرده که در آمریکا و چین و ترکیه و هلند اجرا می شود. یک مزرعه در دریاچه نمک قم دارند و با آب شور دریاچه نمک قم، در هر هکتار، چهار تن گندم، ۲۷تن جو و هفت تن پسته برداشت می کند. ۱۰ سفیر کشورهای مختلف از این مزرعه دیدار کردند و برخی در همین تهران با او قرارداد بسته اند. ما این فرد را به رئیس جمهور و وزارت جهاد کشاورزی معرفی کردیم و او را از نزدیک می شناسند اما در سیکل اداری از او زیاد استقبال نکردند و او به خارج از کشور رفته است. اما ما امیدواریم که او را برگردانیم و طرح نیشکر با آب شور اجرا و آب مصرفی دراین طرح برای مصارف دیگر استفاده شود. نیروهای متخصصی که می توانند کشور را از وضعیت بغرنج رها کنند وجود دارند، اما به آنها بها داده نمی شود.
 

اگر طرح توسعه نیشکر این همه مشکلات داشته، چه اصراری به اجرای آن بوده است؟

من وارد مقولات سیاسی آن نمی شوم. من دیدگاه خاصی درباره این طرح دارم که با توجه به شرایط کشور ضرورتی دراین نمی بینم که به این طرح یک جنبه سیاسی بدهم، اما در هر صورت کسانی که برادامه این طرح اصرار دارند، دارای منافع خاصی هستند. بخش نیشکر این طرح در استان خوزستان تصفیه نمی‌شود و در مشهد، اصفهان یا استان های دیگر به شکر سفید تبدیل می‌شود.

 

یعنی شما معتقدید که برخی دیگر استان های دیگر از این طرح نفع می برند؟

هم استان‌های دیگر و هم افراد مختلف دیگر از این طرح استفاده می‌کنند. در هرصورت ما دنبال این نیستیم که این طرح را متوقف کنیم، چون حدود ۷۰ هزار نفر در این طرح مشغول به کار هستند و کشور نیز به شکر نیاز دارد. پیشنهاد ما استفاده از تکنولوژی جدید و استفاده از آب شور برای این طرح است.

 

درباره طرح های انتقال آب نظر شما چیست؟

آبی وجود ندارد که منتقل شود. میزان آورد کارون بزرگ از ۲۲میلیارد متر مکعب درزمانی که من از وزیر سئوال کردم، به ۱۹میلیارد متر مکعب تقلیل پیدا کرده است. از این مقدار ۶ میلیارد و ۵۰۰میلیون متر مکعب فقط برای پالایش طبیعی رودخانه نیاز است، چرا که اگر پالایش طبیعی انجام نشود، آب متعفن خواهد شد، به طور مثال در پل اهواز، بوی تعفنی که در رودخانه وجود دارد، افراد را آزار می دهد. حداقل هشت میلیارد مترمکعب هم نیازهای استان خوزستان در حوزه‌های مختلف است. بنابراین حجم آب قابل ملاحظه‌ای برای انتقال وجود ندارد ولی در اولویت‌های وزارت نیرو، انتقال آب به ۱۱ استان پیش بینی شده است. البته اولویت برای استان‌هایی است که در تامین آب آشامیدنی بحران جدی دارند.  طرح انتقال آب هم اوضاع را به سمتی می‌برد که اثرات اجتماعی و سیاسی مختلف می تواند داشته باشد و با توجه به امتداد مرزهای ما با کشورهای حاشیه خلیج فارس و عراقِ ملتهب، امنیت این استان استراتژیک به خطر خواهد افتاد. امیدواریم که مقامات به این هشدارها توجه کنند.

 

آیا طرح انتقال آب غدیر مشکل آبادان و خرمشهر را حل خواهد کرد؟

طرح غدیر و طرح‌های مشابه دوای درد نیست. انتقال آب با یک لوله ۴۲ اینچی به شهرهای آبادان، خرمشهر، شادگان و دشت آزادگان باعث خشک شدن تالاب ها و تعطیلی کشاورزی شده و رودخانه ها نیز از حیز انتفاع خارج خواهند شد. با این طرح تنها مردم خوزستان می‌توانند به این دلخوش باشند که آب آشامیدنی شان تامین می شود. این موضوعات را من در نامه سرگشاده ای به رئیس جمهور نیز یادآوری کرده ام. امیدوارم توجه کنند.

مطالب مرتبط:

بحران آب خوزستان؛ وقتی هشدار نمایندگان مجلس شنیده نشد