طی چند سال گذشته و با رونق گرفتن استفاده از شبکه‌های اجتماعی، اخبار اذیت و آزار کودکان یا تجاوز به آن ها در شهرهای مختلف ایران بیش از پیش منتشر می‌شوند. تازه ترین خبری که در شبکه‌های اجتماعی بازتاب گسترده ای داشت، در مورد فردی بود که در شوشتر به چندین کودک ۱۲ تا ۱۴ ساله تجاوز و فیلم این تجاوز را برای ترساندن بچه ها و خانواده های آن‌ها برای عدم پی گیری و شکایت منتشر کرده بود. این رخ داد به سرعت در فضای مجازی و رسانه ها بازتاب پیدا کرد و مسوولان وادار به واکنش در برابر آن شدند.
پیش از آن هم معلم پرورشی مدرسه «معین» تهران دانش آموزان را وادار به سکس با هم دیگر کرده و از آن ها تصویربرداری کرده بود. ماجرای «سعید طوسی»، قاری قرآن، محبوب بیت رهبر جمهوری اسلامی از موضوعات دیگر جنجال برانگیزی بود که توجه ها را به خود جلب کرد. او نیز از سوی شاگردان خود متهم شده بود که در سفرهای قرآنی، برخی از آن ها را مورد آزار جنسی قرار داده است.
چیزی که در سه پرونده مورد اشاره بسیار اهمیت دارد، حاشیه امنی است که متجاوزان دارند. همه آن‌ها از سوی خانواده‌ها مورد شکایت قرار گرفته‌اند اما رسیدگی به پرونده‌هایشان تقریبا هیچ نتیجه‌ای در بر نداشته است؛ سعید طوسی مرتب در سفرها و ضیافت‌های مذهبی مشاهده می‌شود، معلم مدرسه معین به قرار کفالت آزاد است و خبر رسیده است که متجاوز شوشتر کارت قرمز معافیت از سربازی دارد. کارت قرمز در نظام وظیفه برای افراد دچار اختلالات روانی صادر می‌شود.
«ایران وایر» از کاربران به عنوان شهروندان ایرانی پرسیده است که چه چیزی باعث می‌شود متجاوزان به کودک در ایران حاشیه امنی داشته باشند و با خیال راحت به این جرم دست بزنند؟
از میان بیش از ۱۰۰ کامنت که اغلب از طریق شبکه اجتماعی اینستاگرام و برخی دیگر در توییتر و فیس بوک برای ما ارسال شده، سه عامل مهم و اثرگذار از سوی کاربران به عنوان دلایل اصلی این موضوع ذکر شده اند:
عامل اول: عدم آموزش کافی به کودکان از سوی خانواده‌ها
اغلب کاربران معتقدند حرف زدن از احتمال سوء استفاده جنسی و جسمی از کودکان در بسیاری از خانواده ها هم چنان تابو و خط قرمز به شمار می رود و کودکان اطلاعی در این خصوص ندارند. آن ها مفاهیمی هم چون بخش های خصوصی بدن، غریبه و اعتراض به متجاوز را نمی شناسند و به همین دلیل تسلیم این اتفاق می شوند. یکی از کاربران در توییتر برای «ایران وایر» نوشته است: «عدم آموزش و در مواقعی حتی آموزش نادرست به کودک، عدم وجود قوانین حمایتی از اشخاص تحت تجاوز، گسترش فرهنگ تجاوز و مفهومی تحت نام آبرو، احکام و عرف ضدزن که قربانیان عمده تجاوز هستند، عدم فرهنگ سازی مناسب در زمینه تجاوز و برخورد با آن در مدارس و یا رسانه های ارتباط جمعی به سکوت قربانیان منجر می شوند و متجاوز از این سکوت سوء استفاده می کند. شخص متجاوز و انگیزه تجاوز همه جا و در همه حکومت ها وجود دارند اما عامل مهم، نحوه برخورد حکومت و قوانین با این مساله است که متمایزش می کند. بنابراین، مقصر اصلی را حکومت می‌دانم برای عدم آموزش و آگاهی ندادن و قانون بد.»
کاربر دیگری با اشاره به وجود مشکلات متعدد در خانواده ها و جامعه در امر آموزش نوشته است: «سند ۲۰۳۰ خیلی راحت توسط رهبر جمهوری اسلامی رد شد و اجازه داده نشد در مدارس آموزش داده شود. وقتی یک عده غیرکارشناس برای مهم ترین مسایل فرهنگی و آموزشی تصمیم بگیرند، اوضاع بهتر از این نخواهد شد.» اشاره این کاربر به جنجال اجرا و رد سند ۲۰۳۰ در ایران است. این سند جهانی جدید دامنه فراگیر دارد و علاوه بر حوزه ناتمام آموزش برای همه، حوزه‌های دیگر آموزش «اشتغال و توسعۀ مهارتها»، «آموزش فنّی و حرفه‌ای»، «آموزش عالی»، «آموزش سلامت و بهداشت»، «آموزش‌های اجتماعی» و «شهروندی» را هم هدف قرار می‌دهد اما به دلیل آنچه آموزش و آگاهی بخشی در حوزه مسائلی همچون تجاوز و خشونت جنسی مورد حمله طیف تندرو در ایران قرار گرفت و رهبر ایران نیز دستور تعلیق این طرح و لغو اجرای آن را در آموزش و پرورش صادر کرد.
عامل دوم: سکوت از ترس آبرو
گروه دیگری از کاربران، ترس از آبرو، سکوت قربانیان و خانواده‌ها و عدم حمایت قانون از قربانیان را دلیل ایجاد حاشیه امن برای متجاوزان عنوان کرده اند. یکی از آن ها برای «ایران وایر» نوشته است: «این آقا اصلا فیلم را پخش کرده است چون مطمئن بوده خانواده‌ها در آن شهر کوچک و سنتی از ترس آبرو دم نمی زنند.»
کاربر دیگری در تلگرام این پیام را ارسال کرده است: «شکایت از متجاوز یک جور تابو است و برعکس، قربانی تجاوز است که تهدید به مرگ و مجازات می شود؛ هم از طرف خانواده و هم قانون. هنوز یادم نرفته که در خبرها خواندم یکی از دختران ایرانشهر را خانواده اش تحت فشار گذاشتند تا با متجاوز ازدواج کند وگرنه ممکن بود توسط مردان خانواده کشته شود.»
عامل سوم: نفوذ خاطیان در دستگاه‌های دولتی و قضایی یا وابستگی به دولت‌مردان
بخش دیگری از کاربران نیز از نفوذ خانواده‌های متجاوزان در دولت و حاکمیت و غیرمستقل بودن قوه قضاییه را از جمله دلایل این اتفاق برشمرده‌اند. یکی از این کاربران در فیس بوک برای «ایران وایر» نوشته است: «خلاء قانونی در حمایت از کودکان و زنان، قانون جزای ناقص درمورد جرایم مرتبط با تجاوز و آزار کودکان و نبود متولی و حامی حقوق کودکان از مهم ترین دلایلی است که برای متجاوز حاشیه امن ایجاد می کند.»
کاربر دیگری با اشاره به ماجرای سعید طوسی در توییتر نوشته است: «تکذیب تجاوز جسمی و روحی به حریم قربانی با کوچک ترین مستند بی ربطی به راحتی انجام می شود و متجاوزین جدید امیدوار از فرارهای متجاوزین قبلی از قانون، به مسیرشون ادامه می دهند .در پرونده سعید طوسی که آن همه شاکی و مدرک وجود داشت، خود دستگاه قضا از بسته شدن پرونده حمایت کرد.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر