از ۱۲شهریور۱۳۹۸ تا این لحظه، هشت روز از انتخاب «محسن حاجی‌میرزایی» به‌عنوان وزیر جدید آموزش‌وپرورش می‌گذرد. او که در مجلس شورای اسلامی با ۲۰۰ رای موافق، ۴۸ رای مخالف و هفت رای ممتنع از مجموع ۲۵۵ نماینده حاضر، به عنوان وزیر این وزارت‌خانه انتخاب شده، از سال ۱۳۹۲ تحت عنوان «دبیر هیات دولت» فعالیت کرده است.
حاجی میرزایی متولد ۱۳۳۸ در شهرستان قم است. مدرک کارشناسی علوم اجتماعی از «دانشگاه تهران» دارد و کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی را از «دانشگاه آزاد اسلامی» گرفته است. در سوابق کاری او، ریاست کمیسیون اصلاح الگوی مصرف، ریاست مرکز ملی بهره‌وری ایران، مشاور و مدیرکلی دفتر امور مدیران ارشد دفتر رییس جمهوری، دبیری کمیسیون بررسی و اعطای نشان‌های دولتی دفتر رییس جمهوری و معاونت بررسی‌های دفتر هیات دولت نهاد ریاست جمهوری دیده می‌شود.
او مشاور وزیر آموزش‌وپرورش، قائم مقام معاونت آموزش و معاون اداری و مالی سازمان نهضت سواد آموزی در سال‌های ۱۳۶۲ تا ۱۳۷۸ و مدیر استانی آذربایجان شرقی و تهران در سازمان نهضت سواد آموزی نیز بوده است.
وزیر تازه منتخب دولت «حسن روحانی» در اولین دستور وزارتی که از طریق حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی فیلتر شده توییتر منتشر کرد، نوشت ارسال یا انتشار پیام تبریک و دسته گل برای تبریک انتخاب او به‌عنوان وزیر ممنوع است.
یک فعال صنفی که به دلایل امنیتی نمی‌خواهد نامش فاش شود، درباره برنامههای اعلام شده حاجی میرزایی در جلسه رای اعتماد به «ایران‌وایر» می‌گوید: «این صحبت‌ها سال‌ها بلکه دهه‌ها است که در آموزش‌وپرورش تکرار می‌شوند. تقریبا دیگر معلمان و اهالی آموزش‌و پرورش با این مدل صحبت‌ها آشنا هستند. حرف جدیدی جز وعده وعید نیست. از یک طرف شعارهای معیشتی می‌دهند ولی در سال‌های اخیر بودجه آموزش‌و پرورش به شدت افت کرده است. وزرای منتخب هم با احتیاط راجع به مسایل معیشتی حرف می‌زنند. از طرف دیگر، یک ترجیع‌بندی دارند؛ یک حرف تکراری که همه وزرا انگار ملزم هستند برای اثبات ارادت خودشان به نظام، آن را تکرار کنند. این حرف هم پایبندی به "سند تحول بنیادین" است. وزیر جدید هم بارها همین را تکرار کرده است.»
در پرونده سوابق کاری حاجی میرزایی اگرچه عضویت در مجامع، شوراها و کارگروه‌های تخصصی مختلفی آمده است اما او به‌جز سابقه حضور در «شورای عالی پشتیبانی سواد آموزی»، «شورای مرکزی نهضت سواد آموزی»، «کمیسیون تدوین برنامه پنج ساله دوم و سوم وزارت آموزش‌وپرورش»، کارنامه قابل اعتنایی از فعالیت در وزارت آموزش‌وپرورش ندارد.
فعال صنفی معلمان که با «ایران‌وایر» گفت‌وگو کرده، درباره سند تحول بنیادین که در جلسه رای اعتماد از سوی حاجی میرزایی به آن اشاره شده است، می‌گوید: «این روزها به این سند تحول بنیادین به عنوان یک آلترناتیو برای سند "۲۰۳۰" نگاه می‌شود. ولی این سند در واقع یک متن بسیار پریشان و درهم و برهم و به شدت ایدئولوژیک است. آن را بیشتر می‌توان یک متن سیاسی، فکری، فرهنگی یا یک مانیفست ایدئولوژیک تعبیر کرد تا سندی برای راهبری نظام آموزشی و تربیت کودکان و نوجوانان. ارتباط چندانی هم با واقعیت‌های موجود ندارد.»
این فعال صنفی در مورد عمده‌ترین ایرادات و مشکلات این وزارت‌خانه می‌گوید: «آموزش‌وپرورش ایران الان از دو مساله خیلی عمده رنج می‌برد؛ یک مشکل، مساله نرم‌افزاری است. سیستم به شدت ایدئولوژیک است و بیشتر از این‌که دنبال تربیت دانش‌آموز، شهروند مناسب، جامعه‌پذیر کردن دانش‌آموزان و یادگیری مهارت‌های زندگی و اجتماعی باشد، به دنبال تربیت سرباز ایدئولوژیک است. در بعد سخت افزاری هم یک بیماری مزمنی به نام کمبود بودجه وجود دارد. این بیماری مزمن آموزش وپرورش، نتیجه سیاست‌های کلانی است که حاکمیت جمهوری اسلامی در دهه‌های اخیر در پیش گرفته و بودجه را به سمت مسایلی برده که به زعم خودش، مهم‌تر هستند.»
او در توضیح این اظهار نظر خود اضافه می‌کند: «البته این مسایل برای حکومت اضطراری‌تر و اورژانسی‌تر به شمار می‌روند؛ مثل مسایل سیاست خارجی و مناقشات بین‌المللی و منطقه‌ای که بودجه کلانی را می‌بلعند. در نتیجه، نهادهایی مثل آموزش‌وپرورش یا ورزش، سلامت و... به تبع آن تحت شعاع قرار گرفته و با کمبود بودجه مواجه می‌شوند. این که فلان وزیر بیاید و فلان شعار معیشتی را سر بدهد، به نظرم حرف‌های زودگذر است. با فاصله چند روز، عدم تحقق این وعده‌ها بر معلمان و بر کادر آموزش‌وپرورش و نیروهای ستادی مشخص می‌شود. برای همین است که معلمان به این شعارها عادت کرده‌اند و آن‌ها را جدی نمی‌گیرند چون این شعارها بارها مطرح و به بایگانی سپرده شده‌اند.»
این فعال حقوق معلمان معتقد است در زمینه معیشت معلمان، اتفاق عمده، ملموس و مشخصی به وقوع نخواهد پیوست: «این یک مساله قطعی است. واقعا هیچ راهی ندارد. منتظر معجزه هم نباید بود.»
او درباره سابقه وزیر جدید آموزش و پرورش و عملکرد سایر وزرا در دولت‌های قبلی و فعلی می‌گوید: «نیروهای عمده و مدیران بزرگ‌تر معمولا تمایلی به حضور در آموزش‌وپرورش ندارند. وزرایی که برای این وزارت‌خانه در نظر می‌گیرند، سال به سال کوتوله‌تر و گوش به فرمان‌تر می‌شوند. دولت می‌خواهد این نهاد فقط به صورت روزمره اداره شود؛ یعنی زمان بگذرد و یک مدیریت کاملا خنثی داشته باشد. معلم‌ها سر کلاس خود بروند و سر ماه یک حقوق ناچیزی به حساب آن‌ها واریز شود؛ نه هیچ تحولی و نه هیچ اتفاق مثبتی. در زمینه معیشت معلمان و برنامههای آموزشی هم در آموزش‌وپرورش اتفاقی نمی‌افتد.»
این فعال صنفی معلمان درباره کیفیت آموزش در مدارس دولتی و غیردولتی به «ایران‌وایر» می‌گوید: «الان واقعا از نظر آموزشی هم بسیاری از خانواده‌ها متولی و متصدی تربیت بچه‌های خود هستند. مدرسه فقط یک گذران وقت است که شش هفت ساعت بچه‌های مردم در آن‌جا حضور دارند. ولی خانواده‌ها متوجه می‌شوند که چیز خاصی به معلومات این دانش‌آموزان اضافه نمی‌شود مگر در مدارس خاصی که شهریه‌های خیلی هنگفت و سرسام‌آور از خانواده‌ها می‌گیرند؛ مدارس غیردولتی خاصی که تعدادشان خیلی هم زیاد نیست. ولی خب اقشار مرفه بچه‌های خود را به این مدارس می‌فرستند و آن‌ها آموزش‌های خاصی می‌بینند. به هر حال ممکن است سطح کیفیت آموزش آن‌ها از مدارس دولتی ما بالاتر باشد. اما در ۹۰ درصد مدارس کشور، دانش‌آموزان و معلمان و مسوولان و خانواده‌ها همگی دچار یک گذران بی‌فایده زمان هستند و اتفاق خاصی در این مدارس رخ نمی‌دهد. این‌ها ناشی از کمبود بودجه شدید و آموزش‌وپرورش ایدئولوژیک و مکتبی است که جمهوری اسلامی بر خانواده‌ها تحمیل می‌کند.»
او هم مانند دیگرفعالان صنفی معتقد است وزیر مجری دستورات محل کار خود است وبا حضور او در آموزش و پرورش، نه مشکل معیشت حل می‌شود ونه وضعیت آموزش بهتر خواهد شد.
روز گذشته در جلسه هیات دولت، نقل‌قول‌هایی از محسن حاجی‌میرزایی، وزیر جدید آموزش و پرورش خبر ساز شد. گزارش اولین حاشیه وزیر جدید را این‌جا بخوانید.
مطالب مرتبط:
پروژه مهر به روایت وزیر؛ اگر حقیقت را بگویید اخراج می‌شوید
تبدیل مدارس به ارگان ایدئولوژیک نظام؛ دستاورد وزرای آموزش و پرورش بعد از انقلاب
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر