پدرم را آزاد کنید، او بیمار است؛ درخواست دختر مسعود مصاحب، زندانی دو تابعیتی

«مسعود مصاحب»، زندانی دوتابعیتی ایرانی- اتریشی که در دی ۱۳۹۷ در تهران بازداشت شد به گفته فرزندش همچنان در سلول انفرادی زندان اوین به سر می‌برد.

همچنین نزدیک به یک سال از بازداشت این تاجر دوتابعیتی و دبیرکل انجمن دوستی اتریش و ایران می‌گذرد اما هنوز دادگاهی برای او تشکیل نشده و اتهام او نیز از سوی مقامات ایرانی رسما اعلام نشده است.

«فانک مانی»، فرزند مسعود مصاحب در حساب کاربری توییتر خود روز ششم دی‌ماه اعلام کرد پدر ۷۳ ساله‌اش در زندان به‌شدت بیمار است.

فرزند مسعود مصاحب با هشتگ «مسعود را آزاد کنید» در توییتر خود اعلام کرد که پدرش بدون رعایت اصول «حقوق بشر» در بازداشت به سر می‌برد و همچنان در سلول انفرادی است.

پیش‌ازاین یک منبع به ایران‌وایر گفته بود آقای مصاحب در سالن یازده بند هفت زندان اوین در کنار برخی دیگر از زندانیان دوتابعیتی مانند «کامران قادری» و «احمدرضا جلالی» به سر می‌برد.

مسعود مصاحب در دوره جوانی به اتریش سفر کرد و دکترای خود را در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه فنی وین گرفت. آقای مصاحب از سال ۱۳۵۹ یعنی تقریبا از ۴۰ سال پیش، تابعیت کشور اتریش را دارد. او در طول این سال‌ها بارها به ایران سفر کرد اما هرگز برایش مشکلی پیش نیامد؛ تا اینکه در آخرین سفرش به ایران در اواسط دی ۱۳۹۷ بازداشت و روانه اوین شد.

برای اولین بار وزارت خارجه دولت اتریش در تاریخ ۹مرداد۱۳۹۸ یعنی چند ماه پس از بازداشت او، دستگیری شهروندش را رسانه‌ای کرد و خواستار آزادی او از دولت ایران شد.

در همان تاریخ «پیتر گوشل‌باوور»، سخنگوی وزارت خارجه اتریش در گفت‌وگویی با خبرگزاری فرانسه گفته بود که آن‌ها در جریان بازداشت آقای مصاحب بوده‌اند و از دولت ایران خواسته‌اند تا او را آزاد کند.

گوشل‌باوور گفته بود این شهروند دوتابعیتی از حق دسترسی به خدمات کنسولی اتریش محروم است. همچنین سخنگوی وزارت خارجه اتریش در آن زمان گفته بود که اتهام و علت بازداشت او مشخص نیست.

تمام شهروندان دوتابعیتی که در سال‌های اخیر بازداشت شده‌اند مواجه با اتهام «جاسوسی» یا «ارتباط با دول متخاصم» هستند.

خانم فانک مانی یکی از فرزندان این تاجر بازداشت‌شده در توییتر خود نوشته پدرشان از حق قانونی داشتن وکیل محروم و مواجه با «محاکمه غیرعادلانه» است.

فرزند مسعود مصاحب در توییت خود تاکید کرده است: «او نیازمند کمک فوری است.»

روزنامه استاندارد چاپ وین با رسانه‌ای شدن بازداشت مسعود مصاحب در مرداد ۱۳۹۸ نوشته بود او به همراه یک هیات برای فعالیت‌های بازرگانی به تهران سفر کرده بود که بازداشت می‌شود.

بر اساس نوشته این روزنامه، آقای مصاحب پس از بازداشت تا چندین هفته حق تماس تلفنی و برقراری ارتباط با خانواده‌اش را نداشته است و به همین دلیل برای چندین هفته خانواده او هیچ اطلاعی از سرنوشت آقای مصاحب و حضورش در زندان اوین را نداشتند.

وزارت خارجه اتریش در تابستان امسال از دولت ایران خواست تا به دلیل سن و مشکلات جسمی آقای مصاحب، از زاویه بشردوستانه، او را آزاد کند.

طبق اطلاعات ایران‌وایر در حال حاضر حداقل ۱۲ زندانی دوتابیعتی، یک شهروند فرانسوی و یک شهروند آمریکایی در زندان‌های ایران به سر می‌برند. «مایکل وایت»، عضو سابق نیروی دریایی آمریکا در زندان وکیل‌آباد مشهد و «رولان مارشال»، پژوهشگر فرانسوی در زندان اوین به سر می‌برند.

اگرچه «رابرت لینسون»، مامور سابق اف‌بی‌آی که از سال ۲۰۰۷ در جزیره کیش در ایران مفقود شده نیز در وضعیت نامشخصی به سر می‌برد. مقامات ایرانی در طی این سال‌ها بازداشت او را تایید نکرده‌اند اما مقامات آمریکایی می‌گویند او در ایران در بازداشت به سر می‌برد.

از میان زندانیان خارجی در ایران، «ژیائو وانگ»، دانشجوی دوره دکتری دانشگاه پرینستون که به ۱۰ سال حبس محکوم بود در تاریخ ۱۶ آذرماه آزاد شد. آزادی او در ازای «مسعود سلیمانی»، پژوهشگر ایرانی که به اتهامات مربوط به دور زدن تحریم در آمریکا بازداشت شده بود، صورت گرفت.

پس از آزادی ژیائو وانگ بسیاری احتمال آزادی‌ زندانیان بیشتری را از سوی دولت ایران می‌دادند، امید و احتمالی که تاکنون بی‌جواب مانده است.

کمی پس از آزادی وانگ، «امانوئل ماکرون»، رییس‌جمهور فرانسه در روز جهانی حقوق بشر (۱۱ آذر) در توییتی خواستار آزادی فوری دو شهروندش به نام‌های «فریبا عادل‌‌خواه» و «رولاند مارشال» که هر دو در زندان اوین به سر می‌برند شد. بااین‌حال سید «عباس موسوی»، سخنگوی وزارت خارجه ایران با انتقاد از این توییت در همان روز گفت که جمهوری اسلامی از هیچ‌کس توصیه نمی‌پذیرد.

مطالب مرتبط:
مسعود مصاحب، از همکاری با سفارت جمهوری اسلامی در وین تا بازداشت خاموش در اوین
زندانی های دوتابعیتی و خارجی اروپایی و آمریکایی در زندان‌های ایران
ممنوعیت ارتباط با شورای فرهنگی بریتانیا پس از بازداشت تعدادی از فعالان فرهنگی