یکی از بزرگ‌ترین اتحادیه‌های کارگری بلژیک در راستای فعالیت‌های بین‌المللی خود، با حمایت از فعالیت‌های کارگران در ایران، خواهان ارتباط نزدیک‌تر آن‌ها با سایر گروه‌های بین‌المللی شده است. این اتحادیه معتقد است ارتباطات بین‌المللی می‌تواند امکان دریافت حمایت‌های بیشتری را برای کارگران ایرانی ایجاد کند.
«رافائل لاماس»، مدیر روابط بین‌الملل و اروپا «فدراسیون عمومی کار بلژیک»(FGTB) در مصاحبه با «ایران‌وایر» می‌گوید: «کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه می‌توانند از اتحادیه‌های بین‌المللی غذا، کشاورزی، هتل و رستوران تقاضای حمایت کنند. انجمن کارگران دخانیات، انجمن اتحاد کارگران (IUF) و اتحادیه رانندگان اتوبوس تهران و حومه نیز می‌توانند خود را با فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل و نقل (ITF) هماهنگ کنند.»
لاماس هم‌چنین از فعالیت‌های جامعه مدنی ایران مانند کمپین پایان دادن به ممنوعیت حضور بانوان در استادیوم‌های فوتبال حمایت و تمجید می‌کند.
فدراسیون عمومی کار بلژیک دومین اتحادیه بزرگ کار در این کشور است که بیش از ۱. ۵ میلیون نفر عضو در این کشور دارد. این فدراسیون از حقوق کارگران در مناطق مختلف بلژیک که شامل «فلاندر» (منطقه «فلاندین»)، «والونیا» و بروکسل، پایتخت این کشور است، حمایت می‌کند.
فدراسیون عمومی کار بلژیک در سال ۱۹۴۵ تاسیس شده و عضو «اتحادیه بین‌المللی کارگری» (ITUC) است که پشتوانه فکری سوسیالیستی دارد.
«ایران‌وایر» با رافائل لاماس، مدیر روابط بین‌الملل و اروپای فدراسیون عمومی کار بلژیک در مورد اتحادیه‌های تاثیرگذار داخلی و بین‌المللی گفت‌وگو است.
مذاکره، مخالفت و پیشنهاد، سه عنصر اصلی موفقیت
فدراسیون عمومی کار بلژیک اگرچه پس از جنگ جهانی دوم، یعنی در سال ۱۹۴۵ تاسیس شد اما در واقع کار خود را مدت‌ها پیش از این تاریخ آغاز کرده بود. شروع کار این فدراسیون به قرن نوزدهم باز می‌گردد. لاماس به «ایران‌وایر» می‌گوید: «ما در سال ۱۸۹۸، از دل جنبش سوسیالیستی کارگران و کمسیون اتحادیه‌ها متولد شدیم. پس از جنگ جهانی دوم، اتحادیه‌ها تصمیم گرفتند با هم در یک فدراسیون واحد ادغام شوند. آن‌ها پیش از هر چیز، سوسیالیست بودند. البته در میان آن‌ها اقلیت کمونیست نیز وجود داشت. دموکرات‌های مسیحی نیز قرار بود به این جنبش بپیوندند اما در نهایت تصمیم گرفتند مستقل بمانند.»
به گفته لاماس، اتحادیه‌ها به دلیل آن‌چه که «دموکراسی سالم» نام دارد، در زندگی سیاسی و اجتماعی بلژیک نقش پررنگی دارند. به جز این مورد، لاماس نقش برخی دیگر از عوامل پایه‌ای را نیز برجسته می‌داند: «فدراسیون عمومی کار بلژیک در هنگام بررسی دستمزد و مزایای بی‌کاری، بازیگر بسیار مهمی است. از آن مهم‌تر، اولا این فدراسیون برای شکل‌گیری یک جنبش اتحادیه‌ای، تلاش بسیاری کرده است. دوم این که جنبشی اتحادیه‌ای مبتنی بر مخالفت را سازمان‌دهی کرده است که در صورت نیاز، به برپایی کمپین متوسل می‌شود. در آخر نیز یک جنبش کارگری مبتنی بر ارایه پیشنهادات بنا کرده است؛ یعنی ما همیشه پیشنهادات کاربردی خود را ارایه می‌دهیم، اگرچه همیشه امکان بحث و بررسی بیشتر با کارفرمایان و دولت وجود دارد.»
اعمال فشار اتحادیه درون بلژیک
لاماس می‌گوید: «اتحادیه همیشه باید مانند یک قطب تعدیل کننده عمل کند. ما آن‌جا حضور داریم تا مشکلات را گزارش دهیم و با مخالفت خود، دولت‌ها را به تاثیرگذاری بیشتر وادار کنیم. بلژیک یک کشور کوچک اما فدرال است. بنابراین، قدرت‌های مختلفی در این کشور حضور دارند.»
در هنگام شکل‌گیری فدراسیون عمومی کار بلژیک، نخستین اصل، برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری برای حل اختلافات بوده است. پیش از انتخاباتی که در ماه می ۲۰۱۹ برگزار شد، ناسیونالیست‌های فلاندر از سال ۲۰۱۵ قدرت را در دست داشتند و یک دولت محافظه کار راست‌گرا را تشکیل دادند.]فلاندر به منطقه بزرگی از فرانسه، بلژیک و جنوب هلند گفته می‌شود[
این موضوع برای بلژیک موضوعی تازه بود زیرا تا قبل از آن همیشه دولت‌های میانه‌رو با گرایشی کم به جناح چپ یا راست، دولت را در دست می‌گرفتند. لاماس می‌گوید: «نخستین سیاستی که دولت راست‌گرای پیشین اجرا کرد، اصلاح نظام حقوق بازنشستگی بود که به هیچ عنوان به نفع بازنشستگان نیست. در برابر این سیاست، نخستین کاری که فدراسیون ما انجام داد، ابراز مخالفت با این اصلاحات بود.»
لاماس هم‌چنین به همکاری با سایر اتحادیه‌ها برای جلوگیری از اجرای این طرح اشاره می‌کند: «ما موفق شدیم جلوی اجرای اصلاحات بازنشستگی توسط دولت را بگیریم. آن اصلاحات به ضرر کارگران بودند و فدراسیون عمومی کار بلژیک توانست مانع انجام آن‌ها شود.»
ترسیم نتایج ریاضت اقتصادی
به گفته رافائل لاماس، با توجه به اقدامات ریاضتی اقتصادی که توسط دولت‌های مختلف در سراسر جهان در حال اجرا است، کارگران در همه جهان با چالش‌هایی یکسان در سطوح مختلف روبه‌رو هستند: «ما شاهد افزایش دولت‌های محافظه‌کار در جهان هستیم. در برخی نقاط، اقتدارگرایی و پوپولیسم راست‌گرا برای کارگران مشکل ایجاد کرده است. اغلب، اقدامات ریاضتی دولت‌ها تاثیر نامطلوبی بر نابرابری درآمدی می‌گذارند.»
لاماس می‌گوید: «در حالی که ما در بلژیک هفتاد و پنجمین سالگرد شکل‌گیری نظام تامین اجتماعی را جشن می‌گیریم، بزرگ‌ترین مشکلی که با آن دست به گریبان هستیم، حفظ این نظام است.»
او می‌افزاید: «اما تغییرات اخیر در نظام تامین اجتماعی کشور باعث کاهش سطح نابرابری شده است؛ به عبارت دیگر، امروزه پول کمتری در نظام تامین اجتماعی ما سرمایه‌گذاری می‌شود.»
برای حل این معضل، فدراسیون عمومی کار بلژیک پیشنهاداتی ارایه کرده است: «ما پیشنهاد دادیم هر کس با هر سطحی از درآمد، باید بخشی از درآمدش را به تامین اجتماعی اختصاص دهد؛ برای مثال، نه تنها درآمد حاصل از کار بلکه درآمد حاصل از سرمایه نیز باید سهم خود را به تامین اجتماعی پرداخت کند.»
سنت هم‌بستگی بین‌المللی
رافائل لاماس می‌گوید: «فدراسیون عمومی کار بلژیک در ماهیت خود، همیشه یک فدراسیون بین‌المللی بوده است.»
او خاطر نشان می‌کند: «در واقع امکان تفکیک جنبش کارگری از هم‌بستگی بین‌المللی وجود ندارد.»
در ادامه می‌افزاید: «از ابتدای قرن بیستم ما همیشه در سازمان‌دهی اتحادیه‌های بین‌المللی شرکت کرده‌ایم. هم‌چنین ما یکی از بنیان‌گذاران کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری آزاد بوده‌ایم.»
در سال ۲۰۰۶، کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری آزاد رسما با «کنفدراسیون جهانی کار» (WCL) ادغام شدند و «کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری بین‌المللی» را تشکیل دادند. فدراسیون عمومی کار بلژیک نیز یکی از اعضای موسس آن بود.
لاماس در پاسخ به این سوال که چرا فدراسیون عمومی کار بلژیک تلاش می‌کند به چنین فعالیت‌های بین‌المللی بپردازد، می‌گوید: «هم‌بستگی کارگران همان‌قدر که در سطح ملی مفید است، در سطح اروپا و بین‌الملل نیز موثر است. هم‌بستگی برای ما تنها یک ایده برای سخنرانی نیست بلکه اقداماتی عملی در سطح بین‌المللی است؛ برای نمونه، حمایت فدراسیون عمومی کار بلژیک از کارگران در هنگ‌کنگ از این دست است. اتحادیه بین‌المللی کارگری در حمایت از کارگران هنگ‌کنگ، یک روز را در سراسر جهان به حمایت از آن‌ها اختصاص داد. در همان روز ما به دیدار مقامات هنگ‌کنگ رفتیم و با آن‌ها ملاقات داشتیم. در متنی که به آن‌ها ارایه دادیم، نگرانی عمیق خود را از شرایط هنگ‌کنگ اعلام کردیم. اگرچه ممکن است این اقدامات تاثیر فوری و ملموسی نداشته باشند اما باعث می‌شوند موضوع بیشتر مورد توجه قرار گیرد.»
فدراسیون عمومی کار بلژیک هم‌بستگی خود را با کارگران شیلی نیز ابراز کرده است. لاماس می‌گوید: «خشونت اعمال شده توسط حکومت علیه تظاهرکنندگان بسیار نگران کننده است. دیدن سربازان در خیابان‌های شیلی برای ما تداعی کننده خاطراتی دردناک از گذشته است. ما پیام هم‌بستگی خود با کارگران شیلی را برای اتحادیه‌های کارگری شیلی ارسال کردیم.»
لاماس هم‌چنین تاکید می‌کند: «ما از اتحادیه‌های فعال و عمل‌گرا که در معرض خطر هستند، حمایت می‌کنیم.»
او می‌گوید: «گاهی در مناطقی که حاکمان اقتدارگرا حکومت می‌کنند، اتحادیه‌های کارگری ناچار به ترک کشور می‌شوند. در این شرایط، ما از آن‌ها در این‌جا استقبال می‌کنیم.»
با وجود شرایط استبدادی، کمک‌ها و مشارکت فدراسیون عمومی کار بلژیک در فعالیت‌های بین‌المللی و هم‌بستگی با کارگران سایر نقاط جهان، باعث موفقیت و پیشرفت شده است. اما متاسفانه نتیجه این گونه اقدامات ماندگار نیستند؛ برای مثال، گرفتار شدن «ارلان بالتبای» یکی از این موارد است. لاماس می‌گوید: «وقتی بالتبای، رهبر اتحادیه کارگری قزاقستان دستگیر شد، ما با علاقه بسیار برای آزادی او کمپینی ایجاد کردیم. او سرانجام آزاد شد و این باعث خوشحالی ما است. با این حال، دوباره فهمیدیم که او را مجددا دستگیر کرده‌اند. اگرچه هم‌چنان برای آزادی او تلاش خواهیم کرد.»
هم‌بستگی با اتحادیه‌های صنفی ایران
ایران بی‌شک یکی از همان کشورهای استبدادی است که اتحادیه‌های کارگری در آن با شرایط سختی روبه‌رو هستند. روز هفتم سپتامبر سال ۲۰۱۹، یک قاضی هفت تن از فعالان کارگری را در مجموع به ۱۱۰ سال زندان محکوم کرد.
مدیر روابط بین‌الملل و اروپا فدراسیون عمومی کار بلژیک به «ایران‌وایر» می‌گوید: «به لطف ارتباطات بین‌المللی با سایر کسانی که برای ایران فعالیت می‌کنند، تحولات ایران را از نزدیک دنبال می‌کنم.»
او اضافه می‌کند: «ما پیام هم‌بستگی برای آن‌ها داریم و قاطعانه از آرمان‌های آن‌ها حمایت می‌کنیم. دپارتمانی به نام فدراسیون اتحادیه‌های جهانی (GUF) وجود دارد که برخی از اتحادیه‌های ایران نیز عضو آن هستند؛ برای مثال، شرکت اتوبوس‌رانی تهران با نام شرکت واحد، عضو فدراسیون کارگران بین‌المللی حمل‌ونقل است. ما هم‌چنین با اتحادیه‌های غذا، کشاورزی، هتل، رستوران، پذیرایی، دخانیات و انجمن اتحاد کارگران بسیار نزدیک هستیم. این انجمن از نزدیک اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه را پی‌گیری می‌کند. بنابراین، فدراسیون عمومی کار بلژیک نیز به لطف عضویت در اتحادیه‌های بین‌المللی کار، اوضاع ایران را می‌تواند دنبال کند. اعضای ما در بخش‌های مربوط نیز تحولات ایران را زیر نظر دارند.»
اتحادیه بین‌المللی کارگری به عنوان یک سازمان بین‌المللی، از دستگیری فعالان کارگری در ایران ابراز نگرانی کرده است و فدراسیون‌های عضو، از جمله فدراسیون عمومی کار بلژیک را نیز وادار به اتخاذ موضوع‌گیری در این مورد می‌کند: «از آن‌جایی که ما عضو اتحادیه بین‌المللی کارگری هستیم، مشکلات و مجازات‌های سخت زندان علیه فعالان هفت‌تپه را محکوم و در فراخوان این اتحادیه که در حمایت از آن‌ها شکل گرفته بود، شرکت کردیم. متاسفانه این نخستین بار نیست که حکومت ایران فعالان حوزه کارگری را زندانی می‌کند. اغلب آن‌ها پس از آزادی، دوباره دستگیر می‌شوند. از نظر ما، این موضوعی نگران کننده است. بنابراین، در همه کمپین‌های هم‌بستگی شرکت می‌کنیم تا دولت ایران را برای آزادی آن‌ها تحت فشار قرار دهیم.»
در سطح بین‌المللی، تحریم‌های یک‌جانبه ایالات متحده علیه ایران، کار را برای کارگران ایرانی سخت‌تر کرده است. لاماس با تاکید بر مشکلات ناشی از تحریم‌ها می‌گوید: «درست مانند بقیه افرادی که تحولات ایران را پی‌گیر هستند، ما می‌دانیم که این کار، محافظه‌کاران در ایران را تقویت و هرگونه تغییر و تحول در رژیم را بسیار محدود کرده است. ما سعی می‌کنیم برای پایان دادن به تحریم‌ها، فشار بیاوریم. من می‌دانم تلاش‌های ما برای ایران نمادین است، با این حال، به تلاش خود ادامه خواهیم داد. اگرچه ما فدراسیون اتحادیه‌ها هستیم اما به تحولات ایران نیز علاقه‌مندیم؛ برای مثال، لغو ممنوعیت حضور زنان در استادیوم‌های ورزشی از جمله مواردی است که نتیجه موفقیت تلاش‌های جامعه مدنی است. ما متعهد هستیم تا از جامعه مدنی برای چنین ابتکاراتی در ایران حمایت کنیم.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر