«توماس باخ»، رییس کمیته بین‌المللی المپیک، نزدیک‌ترین تعریف را به واقعیت کرونا داشت. او که در سال شاید به تعداد انگشت‌های یک دست هم مقابل دوربین‌ها و خبرنگاران حاضر نمی‌شد، طی دو ماه اخیر سنت‌شکنی کرده است. آقای باخ گفته بود: «آنچه اتفاق افتاده می‌تواند از یک جنگ جهانی خطرناک‌تر باشد. با این تفاوت که در جنگ‌ها، نظامی‌ها هدف قرار می‌گیرند و گاهی هم غیرنظامیان کشته می‌شوند؛ اما در همه‌گیری کرونا، تفاوتی میان اقشار جهان نیست.»
بیش از صد ورزشکار، مربی و مدیر ورزشی در سراسر جهان به کرونا مبتلا شده‌اند. تا امروز تعداد کشته‌شده‌های ایران در ورزش از مرز ده نفر عبور کرده و مشخص هم نیست که آیا می‌توان به این آمار رسمی اعلام‌شده از سوی نهادهای داخلی اعتماد کرد یا نه.
به‌صورت نمونه، «شهرام گوهرچین»، داور بین‌المللی شطرنج و از مسئولین هیات شطرنج خوزستان و کارمند اداره برق اهواز اسفندماه بر اثر کرونا درگذشت. اما یک هفته بعد «نایجل شورت» نایب‌رییس فدراسیون جهانی شطرنج از درگذشت این داور ۴۲ ساله بر اثر ابتلا به ویروس کرونا خبر داد. طی همان یک هفته، خبر فوت گوهرچین مصادره شده بود.
مانند اتفاقی که برای «الهام شیخی» فوتسالیست جوان قمی افتاد. یک روز بعد از آن‌که این دختر فوتسالیست در قم فوت کرد، صداوسیما دروازه‌بان اصفهانی و هم‌نام او را مقابل دوربین نشاند تا بسان «اعترافات اجباری» او را وادار به تکذیب خبر فوت بازیکنی به نام الهام شیخی براثر کرونا کند.
کانون‌های کرونا از ورزش ایران طی همین بازه زمانی کوتاه کم قربانی نگرفتند. در رشت، «احمد آهنگی»، مدیرعامل سابق سپیدرود رشت، دهم اسفند در بیمارستان رازی این شهر فوت کرد. هم ستاره این تیم در زمین بود، هم مربی‌اش و هم مدتی مدیرعامل باشگاه. در همین استان گیلان «قربانعلی شیرزاد»، مربی تیم‌های پایه تکواندو رشت و فومن در بیمارستان رازی فوت کرد.
در مازندران هم «نورالدین نیاستی»، رییس هیات فوتبال شهر کتالم بر اثر ابتلا به ویروس کووید ۱۹ درگذشت. اما اتفاقی که برای «علی‌اکبر تقدسی»، ریاست هیات کشتی شهرستان آمل افتاد حیرت‌انگیز بود. رسانه‌های رسمی داخل کشور ابتدا دلیل فوت او را «تصادف» اعلام کردند. اما این خبر ساعاتی بعد حذف شد. چون فدراسیون کشتی در پیام تسلیت خود به خانواده آقای تقدسی، دلیل فوت او را ابتلا به کرونا اعلام کرده بود.
«محمود روحانی»، رییس سابق هیات جودوی استان خراسان رضوی، «احمد طاهری»، سرمربی سابق تیم فوتسال استقلال و سرپرست سابق تیم ملی فوتسال دانشجویان ایران، «منوچهر ساداتی»، دبیر هیات بوکس بابل، «قربانعلی شیرزاد»، مربی تکواندو در تهران و رشت، «ابراهیم ابراهیمی»، مربی و داور بین‌المللی تکواندو در آبادان و «سعید قلیزاده»، مربی تیم‌های پایه مازندران و تیم‌های ملی، بخشی از قربانیان ویروس کووید ۱۹ در ایران هستند.
اما هیچ‌یک به اندازه «احسان حدادی» برای رسانه‌ها و ورزش حکومتی ایران اهمیت نداشت. خبر ابتلای احسان حدادی به کرونا تبدیل به خبر اول تمامی رسانه‌های ایران شد.
دکتر «اشکان اردیبهشت»، عضو ستاد مقابله با کرونا در ورزش هشتم فروردین‌ماه خبر ابتلای احسان حدادی نایب‌قهرمان پرتاب دیسک المپیک لندن را تایید کرد.
دکتر اردیبهشت به ایسنا گفته بود: «روند مداوای حدادی در منزل به‌خوبی پیگیری می‌شود و به‌طور دقیق تحت نظر کادر درمانی است.» او همچنین تاکید کرد که کلیه اقدامات مراقبتی از حدادی، با مشاوره متخصصین به‌خصوص دکتر صالحی متخصص عفونی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در حال پیگیری است.
احسان حدادی فقط به دلیل این‌که یکی از سهمیه‌های کاروان ورزشی ایران در المپیک توکیو را به دست آورد موردتوجه قرار نگرفته است. او دقیقا نمادی از ورزشکار محبوب حاکمیت در ایران محسوب می‌شود.
او به راهپیمایی اربعین می‌رود، عکسی همراه با «مجید بنی‌فاطمه»، مداح مشهور نزدیک به بیت رهبری منتشر می‌کند و زیر آن می‌نویسد: «رفاقت بار سنگینی است. کسی بر دوش می‌گیرد که یک دنیا وفا و مرام دارد.» او البته سال ۱۳۹۵ به دلیل اثبات «فریب» و «تجاوز» به دختری در ایران محکوم‌به ۱۰۰ ضربه شلاق و تحمل حبس شده بود. اما چنین اتفاقی چندان برای بالادست‌ها اهمیتی ندارد. اتفاقا برگ برنده هم هست؛ پس چندی بعد کمیته ملی المپیک خبر می‌دهد که با پیگیری «نهادهای ذی‌ربط» پرونده احسان حدادی مختومه شده است. اما مشخص نمی‌شود که این پرونده در کدام مرحله از دادرسی دختری که مورد فریب و تجاوز قرار گرفته بود مختومه شد.
احسان حدادی را به‌خوبی با تصویری از حضورش در راهپیمایی حکومت در شهر قزوین به یاد داریم. آبان ۱۳۹۸ درحالی‌که اینترنت کل کشور قطع شده بود و معترضین در خیابان‌ها مورد حمله و شلیک مستقیم ماموران قرار می‌گرفتند، او میان صف راهپیمایی محکومیت اعتراضات آبان‌ماه گفت: «هیچ‌کدام از کشورهای دیگر دلشان به حال مردم ما نسوخته و ما باید حواسمان باشد.»
مهر ۱۳۹۸ احسان حدادی با همین رویه، بودجه اختصاصی ماهیانه ۱۰ هزار دلار برای تمرینات بدون نظارت و بدون مربی را از وزارت ورزش و جوانان به‌صورت مستقیم گرفته بود. وزارت ورزش البته به او این قول را هم داد که در صورت نیاز به مربی خارجی، این رقم را افزایش دهد. حالا یک کادر درمان ویژه هم به روند درمانش در منزل او نظارت می‌کنند.
از دیبالا و مالدینی تا لورنزو سانز
ورزش ایران و جهان طی روزهایی که گذشت، چهره‌هایی خاص را در دام کرونا دید. برخی رفتند، برخی هم ماندند. ابتلای «پائولو دیبالا»، ستاره آرژانتینی یوونتوس به کرونا خبرسازترین اتفاق بود. بعد از بهبودی گفت در اوج درگیر شدنش با این بیماری، لحظاتی را سپری کرده که در زندگی‌اش تجربه نکرده بود. او گفته برای دقایقی نفسش رفت به شکلی که حتی نمی‌توانست همسرش (که او هم به همین ویروس مبتلا بود) را صدا بزند. «ژوناتاس د ژسوس»، ستاره برزیلی باشگاه لچه ایتالیا پس از بازگشت به زندگی گفته است: «من با سی سال سن، ۱۹۵ سانتی‌متر قد، ۸۰ کیلو وزن و به‌عنوان ورزشکار حرفه‌ای در حمام خانه‌ام به زمین خوردم و قادر به حرکت نبودم. خدا به دیگران رحم کند.»
«پائولو مالدینی»، اسطوره باشگاه میلان و پسرش «دنیل مالدینی» به کرونا مبتلا شدند، اما حالا هر دو از اوج آن رهایی پیدا کرده‌اند. تاسف‌بار این‌که «لورنزو سانز»، مدیرعامل اسبق رئال مادرید و مردی که دو دهه قبل باشگاه مادریدی را متحول کرد، بر اثر ویروس کرونا درگذشت.
جمله توماس باخ را که یک‌تنه مقابل خواست «شینزو آبه»، نخست‌وزیر ژاپن ایستاد و المپیک توکیو را به تعویق انداخت باید به یاد داشت؛ این ویروس حتی از جنگ هم مخرب‌تر است.
مطالب مرتبط:
کرونا در ورزش؛ نگرانی برای حسن یزدانی، مویه برای جوان ۲۱ ساله
کرونا رویاهای دختر فوتسالیست را برد؛ الهام شیخی که بود؟
سوله‌های ورزشی آماده تبدیل شدن به مراکز درمان کرونا
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر