«غزل حکیمی‌فرد»، استاد بزرگ زنان جهان در رشته شطرنج با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود، در مورد چرایی تغییر پرچم و مبارزه برای کشور سوئیس پاسخ داده است.
او در سن ۱۳ سالگی درجه «استاد فیده زنان» را به دست آورد. از سال ۲۰۱۰ و زمانی که ۱۵ سال سن داشت، مقام هفتم مسابقات قهرمانی شطرنج زیر ۱۶ سال دختران جهان را در شهر «خالکیدیکی» را در یونان کسب کرد و از سن ۱۷ سالگی و درحالی‌که عضو تیم ملی شطرنج ایران هم بود، به‌عنوان استاد بزرگ زنان دست یافت.
روز گذشته وب‌سایت جهانی فدراسیون شطرنج، پرچم ایران را از مقابل نام غزل حکیمی‌فرد حذف کرد و اسم سوئیس را به‌عنوان کشور این شطرنج‌باز قرار داد.
وب‌سایت «همشهری آنلاین» خبر کوچ غزل حکیمی‌فرد را تایید کرده بود و دلیل سرعت گرفت کوچ شطرنج‌بازهای ایرانی را «نابسامانی فدراسیون» دانست.
حالا غزل حکیمی‌فرد در صفحه عمومی خود این‌گونه خودش را معرفی کرده است: «این‌جانب غزل حکیمی‌فرد استاد بزرگ شطرنج بانوان و فارغ‌التحصیل کارشناسی مهندسی کامپیوتر از دانشگاه شهید بهشتی هستم. به مدت ۳ سال جهت ادامه تحصیل در دانشگاه پلی‌تکنیک (ETH) زوریخ در کشور سوئیس اقامت دارم که موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد علوم کامپیوتر از این دانشگاه شده و در حال حاضر به‌عنوان دستیار پژوهشی در همان دانشگاه مشغول به کار می‌باشم.»
او خودش را فردی «بی‌حاشیه» معرفی کرده که در تمام سال‌های عضویت در رده‌های نونهالان تا بزرگ‌سالان ایران، صرفا به دنبال «افتخار در سطوح قاره‌ای و جهانی» برای ایران بوده است.
غزل حکیمی‌فرد همچنین در مورد دلیل کنار رفتن نام ایران نوشته است: «متاسفانه ادامه تحصیل بنده در کشور سوئیس با آیین‌نامه‌های قهرمانی کشور مغایرت داشته چراکه بازیکنانی که در خارج از کشور اقامت دارند امکان حضور در تیم ملی را ندارند. این‌جانب استاد بزرگ و بازیکن حرفه‌ای شطرنج بوده و در این مدت امکان حضور در تیم ملی کشورم را نداشته‌ام.»
دو بند پایانی توضیحات خانم حکیمی‌فرد قابل‌توجه است. او ابتدا با نثری اداری تاکید کرده که «تغییر پرچم در فدراسیون جهانی شطرنج به‌منزله تغییر تابعیت نیست» و توضیح داده که این تغییر پرچم صرفا «امکانی برای حضور حرفه‌ای بنده در مسابقات شطرنج اروپا» را برای او فراهم خواهد کرد.
همچنین در بخش پایانی این متن «تاکید کرده است» که «تابعیت ایرانی» دارد و «هرگونه اظهارنظر در مورد تغییر تابعیت خویش به دلایل سیاسی و غیره را شدیدا» تکذیب می‌کند.
تغییر پرچم، بدون تغییر تابعیت، امری غیرممکن نیست. پیش از این هم «سامان طهماسبی» و «صباح شریعتی» در رشته کشتی و «میلاد بیگی» در رشته تکواندو، بدون آن‌که تابعیت خود را تغییر دهند، برای کشور آذربایجان به میدان رفتند. هر سه نفر هم در رقابت‌های المپیک ریو حاضر بودند.
اما طی ماه‌‌ها و سال‌های اخیر، فشار نهادهای سیاسی و امنیتی، بر خانواده ورزشکارانی که تغییر تابعیت می‌دهند یا به کشوری دیگر پناهنده می‌شوند هم افزایش یافته است.
«مبین کهرازه» پس از پناهندگی به اتریش، از فشار نیروهای امنیتی به خانواده‌اش خبر داده بود.
همچنین روز سیزدهم خرداد امسال «کیومرث بیات»، رئیس هیات شطرنج گیلان، از فشار وزارت ورزش و جوانان، برای کناره‌گیری او از فعالیت‌های ورزشی «به دلیل رعایت نکردن حجاب توسط دخترش» خبر داد. «شهره بیات»، بهترین داور شطرنج ایران سال ۹۸ پس از داوری در رقابت‌های جهانی روسیه و انتشار تصاویرش بدون حجاب اسلامی، به ایران برنگشت.
هفته گذشته، آمار‌های رسمی که «مرکز پژوهش‌های مجلس» منتشر کرد نشان داد که طی ۲۰ سال گذشته دست‌کم ۳۸ ورزشکار از ایران مهاجرت کرده‌‌اند.
اما مهم‌ترین بخش این گزارش مربوط به زمینه‌های سیاسی مهاجرت ورزشکاران از ایران بود. این گزارش ادعا کرده برنامه‌های «دشمنان» علیه ورزش و ورزشکاران ایرانی ازجمله تلاش در جهت «تضعیف و ناكارآمد» نشان دادن مديريت كشور و تشويق ورزشکاران زبده به مهاجرت از مهم‌ترین زمینه‌های مهاجرت ورزشکاران است. همچنین از پذيرش و استقبال نهادهای بین‌المللی از ورزشکاران پناهنده به‌عنوان یکی دیگر از ابزار‌های «دشمنان» علیه ورزش در ایران نام برده شده بود.
مهم‌ترین نکته این بود که مرکز پژوهش‌های مجلس همچنین در حوزه پیشنهاد «سلب تابعیت ایرانی ورزشکارانی» را مطرح کرد که قصد «مهاجرت» یا «اخذ تابعیت» سایر کشور‌ها را دارند.
به‌این‌ترتیب مجلس شورای اسلامی، حتی دیگر تفاوتی بین «میلاد بیگی» تکواندوکار که بدون پناهندگی به آذربایجان رفت و «سعید مولایی» جودوکار که به آلمان پناهنده شد قائل نیست.
از پاییز سال ۹۸ و پیش از آغاز کرونا و لغو تمامی رقابت‌های ورزشی، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان به دلیل آنچه «نگرانی از پناهنده شدن ورزشکاران» می‌دانستند، بسیاری از سفرهای برون‌مرزی ورزشکاران و تیم‌های ورزشی را لغو کردند. بدمینتون، ژیمناستیک، شطرنج و کشتی، از اصلی‌ترین قربانیان این طرح جدید مدیران سیاسی – ورزشی ایران بودند.
پیش‌ازاین «علی‌رضا فیروزجا» نابغه شطرنج‌باز ایران به فرانسه پناهنده شده بود. شهره بیات داور شطرنج به ایران بازنگشت. «درسا درخشانی» و «برنا درخشانی» هر یک به دلیل مبارزه بدون حجاب و دیگری به دلیل مبارزه با ورزشکار اسراییلی مجبور به کوچ از ایران در نوجوانی شدند. نمایندگان مجلس برای این دو نوجوان، پرونده امنیتی تشکیل داده بودند.
«میترا حجازی‌پور»، استاد بزرگ شطرنج ایران برای همیشه از ایران رفت و زندگی خودش در ایران را «زیر سلطه حجاب اجباری» دانست.
مطالب مرتبط:
غزل حکیمی‌فرد، استاد بزرگ زنان ازاین‌پس زیر پرچم سوئیس تاریخ می‌سازد
میترا حجازی‌پور، استاد بزرگ شطرنج ایران: زندگی من تحت سلطه حجاب اجباری بود
یک صفحه مانده به آخر کتاب؛ ایران تعهد داد با اسراییل مبارزه کند
دستور محرمانه به فدراسیون‌ها: لیست ورزشکاران اسراییلی را کنترل کنید
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر