close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

خانم «نت‌ورکر»؛ میراث لیلا صوفی‌زاده برای شهره موسوی

۱۱ اسفند ۱۳۹۹
شما در ایران وایر
خواندن در ۸ دقیقه
شروع کار «لیلا صوفی‌زاده» از شهریور ۱۳۹۵ با استعفای «الهه عرب‌عامری» در فدراسیون فوتبال بود. او تا اسفند ۱۳۹۵ به‌عنوان سرپرست بخش زنان، مدیریت این کمیته را در دست داشت.
شروع کار «لیلا صوفی‌زاده» از شهریور ۱۳۹۵ با استعفای «الهه عرب‌عامری» در فدراسیون فوتبال بود. او تا اسفند ۱۳۹۵ به‌عنوان سرپرست بخش زنان، مدیریت این کمیته را در دست داشت.
با معضلات متعدد حالا شهره موسوی  نایب‌رئیس جدید فدراسیون فوتبال کار سختی در پیش دارد
با معضلات متعدد حالا شهره موسوی نایب‌رئیس جدید فدراسیون فوتبال کار سختی در پیش دارد

آتوسا ایران‌مهر، شهروند خبرنگار- تهران

شروع کار «لیلا صوفی‌زاده» از شهریور ۱۳۹۵ با استعفای «الهه عرب‌عامری» در فدراسیون فوتبال بود. او تا اسفند ۱۳۹۵ به‌عنوان سرپرست بخش زنان، مدیریت این کمیته را در دست داشت. در اسفند ۱۳۹۵ وی که تنها گزینه نایب‌رئیسی سوم بود، با کسب ۵۰ رای از ۵۴ رای اخذ شده، فعالیتش را رسما به‌عنوان نایب‌رئیس و دبیر کمیته زنان آغاز کرد. اکنون در نخستین روز جدایی رئیس پیشین فوتبال زنان ایران، نگاهی به میراثی که لیلا صوفی‌زاده برای جانشین خود بر جای گذاشته، می‌اندازیم.

***

در دی‌ماه ۱۳۹۵ اولین فعالیت او تشکیل دوباره تیم ملی فوتبال زنان ایران پس از دو سال و نیم بود. ایران به‌دلیل عدم برقراری تماس‌های بین‌المللی و نداشتن رقابت رسمی یا حتی غیررسمی در بخش فوتبال زنان از رنکینگ فیفا خارج شده بود. فروردین ۱۳۹۶ تیم ملی زنان ایران با شرکت در مسابقات مقدماتی جام ملت‌های آسیا مجددا به رنکینگ فیفا بازگشت.

در دوران مدیریت لیلی صوفی‌زاده در فوتبال زنان، برای اولین‌بار در فوتبال و فوتسال زنان ایران رده‌های پایه تشکیل شدند. تیم‌های نوجوانان، جوانان و بزرگسالان در فوتبال و تیم جوانان در فوتسال.

البته تشکیل این تیم‌ها به درخواست و الزام کنفدراسیون فوتبال آسیا و جهت حضور در مسابقات قهرمانی آسیا و یا رقابت‌های «کافا» در رده‌های سنی مختلف بود. فدراسیون جمهوری اسلامی، خودش پا پیش نمی‌گذاشت.

روشن‌ترین نقطه کارنامه کاری لیلا صوفی‌زاده کنار هم قرار دادن «علی صانعی» و «شهرزاد مظفر» در تیم ملی فوتسال زنان ایران و کسب دومین مقام قهرمانی جام ملت‌های فوتسال زنان آسیا در اردیبهشت ۱۳۹۷ بود؛ اما پرداخت نشدن این پاداش‌ها تبدیل به تاریک‌ترین نقطه در کارنامه کاری او شد.

اما میراث لیلا صوفی‌زاده چه بود؟

۱. تیمی خارج از رنکینگ؛ بنابر اعلام فیفا، دور بعدی جام جهانی زنان با ۳۲ تیم برگزار می‌شود؛ یعنی سهمیه آسیا افزایش پیدا می‌کند و امید زنان ایرانی هم برای حضور تاریخی‌شان در جام جهانی بیشتر خواهد شد.

با این حال تیم ملی فوتبال زنان ایران از جدیدترین رده‌بندی فیفا خارج شده و عملا وجود ندارد. تشکیل دوباره تیمی که دو سال است هیچ فعالیتی ندارد؛ مانند شروع از صفر است و نمی‌توان از چنین تیمی توقع صعود به جام جهانی را داشت. دلیل خروج تیم ملی فوتبال زنان ایران از رنکینگ بین‌المللی هم دو سال غیبت این تیم در تمامی رقابت‌های بین‌المللی بود.

۲. پخش تلویزیونی؛ با وجود تغییر نگاه به فوتبال زنان، حامیان و اسپانسرهای مالی حاضر به سرمایه‌گذاری جدی در این حوزه نیستند. دلیلش، عدم پخش هرگونه تصویر از رقابت‌های فوتبال زنان است. با وجود اینکه صداوسیمای ایران در سال‌های گذشته، رقابت‌های ورزشی برخی رشته‌های زنان را به نمایش گذاشته، اما فدراسیون فوتبال هیچ تلاشی برای پخش مسابقات لیگ برتر زنان نشان نمی‌دهد.  

آمریکا پرافتخارترین تیم فوتبال زنان در جهان را دارد؛ در چهارمین قهرمانی جام جهانی این تیم، بازی فینال در این کشور نسبت به فینال جام جهانی مردان در روسیه، تماشاگران بیشتری را پای تلویزیون نشاند. این در حالی است که صداوسیما هنوز هیچ دیدار داخلی و خارجی از فوتبال و فوتسال زنان را پخش نکرده است. خانم صوفی‌زاده در این‌باره گفته بود که این موضوع شدنی نیست.

۳. پرداخت نشدن پاداش قهرمانی تیم ملی فوتسال زنان؛ این تیم دو بار قهرمان آسیا شده؛ اما هنوز پاداش دومین قهرمانی خود را پس از سه سال نگرفته است. صوفی‌زاده در پاسخ به این اهمال گفت: «پول در فدراسیون نیست!»؛ اما درست همان زمان «مهدی تاج» با یک چمدان پر از دلار به قطر رفت و پاداش تیم کارلوس کیروش را برای صعود به دور یک‌چهارم نهایی داد.

۴.رهایی تیم ملی فوتسال؛ در یک سال اخیر پنج درخواست «شهناز یاری»، سرمربی تیم ملی فوتسال زنان برای تشکیل اردو رد شده است؛ در حالی که در سالِ آینده، جام ملت‌های آسیا را در پیش داریم.

۵. حضور منفعل زنان؛ عدم حضور موثر زنان در بخش‌های مختلف تشکیلات فدراسیون کاملا محسوس است؛ به نحوی که حضورشان در تصمیم‌‌سازی‌ها و سیاست‌‌گذاری‌ها نمایشی است. کمیته فنی فوتسال، کمیته فنی فوتبال و کمیته داوران که هر کدام تنها یک عضو، آن‌هم با کمترین تاثیرگذاری دارند که فقط حضوری نمایشی است.

۶. حمایت نشدن از داوران زن؛ کمترین حقوق، کمترین امکانات و دائما تهدید به حذف سهم داوران زن در ایران است.

۷.عدم دخالت مستقیم به مساله ورود زنان به ورزشگاه‌ها؛ شاید توقعی نباشد که نایب‌رئیس جدید بتواند درهای ورزشگاه را با وجود فشارهای سیاسی و مذهبی، به روی زنان باز کند. اما لااقل مانند لیلی صوفی‌زاده، در بزنگاه‌های مطالبات زنان برای حضور در ورزشگاه‌های کشور، ناپدید نشود. خانم صوفی‌زاده هرگز سمت زنانی قرار نگرفت که مطالبه حضور در ورزشگاه داشتند.

۸.عدم حضور در مسابقات لیگ‌های فوتسال و فوتبال زنان؛ نایب‌رئیس پیشین، فقط در زمان جشن‌های قهرمانی و اهدای جوایز حضور داشت. هرگز او را در حال تماشای یکی از رقابت‌های لیگ فوتبال و فوتسال یا همنشینی با دختران فوتبالیست ندیدیم.

۹.سفرهای غیرضروری به همراه تیم‌های ملی؛ لیلا صوفی‌زاده هیچ‌یک از سفرهای برون‌مرزی به همراه تیم‌های ملی زنان را از دست نداده و به همراه تیم ملی فوتسال و تیم‌های ملی فوتبال به تمامی تورنمت‌ها اعزام شده است.

مهدی تاج تمایل خاصی برای سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی در بخش زنان نشان نداد و کارنامه خود نایب‌رئیس زنان او نیز پر از ابهامات است. همت و تلاش و تمرکز تاج، فوتبال مردان بود. برای همین، نظارتی هم به کمیته زنان و نایب‌رئیس خود در این بخش نمی‌کرد.

در شرایطی که کشورهای مختلف با سرمایه‌گذاری روی فوتبال زنان در پی توسعه آن هستند، گویا برای وزارت ورزش ایران هم فقط تیم ملی مردان جذابیت دارد.

نمی‌توان خانم صوفی‌زاده را مقصر تمامی مشکلات، تبعیض‌ها، کمبودها و بی‌تفاوتی‌ها به فوتبال و فوتسال زنان دانست. اما در چنین وضعیتی که فقط به گوشه‌هایی از آن اشاره شد، سوالی که مطرح می‌شود این است: «چرا به جای جنگیدن برای احقاق حق زنان، اولویتش حفظ میز و موقعیت خودش بوده؟»

او اخیرا هیچ تمایلی به ماندن در این پست نداشت و در نامزدهای انتخابات جدید فدراسیون فوتبال نام‌نویسی نکرده بود.

دلیلش خستگی نبود. خانم لیلا صوفی‌زاده مشغله‌هایی بزرگ‌تر در نهاد ریاست‌جمهوری دارد. او در سال‌های اخیر به استخدام دفتر ریاست‌جمهوری درآمد و همین مجابش کرد که قید حضور نیم‌بندش در فوتبال را هم بزند. کمتر کسی او را در شش ماه اخیر در فدراسیون فوتبال دیده بود.

پایان دوران نمایش

این میراثی است که لیلی صوفی‌زاده برای «شهره موسوی» به جای گذاشت. با این معضلات، نایب رییس جدید کار سختی در پیش دارد. به‌خصوص که به یاد بیاوریم خانم موسوی، هیچ تجربه‌ای در فوتبال زنان ندارد و بعید است حتی بداند سازوکار لیگ‌ها و مسابقات برون مرزی چگونه است. 

او در سابقه‌اش، مدیرعاملی باشگاه «بادران» تهران را دارد که البته تمامی امور اجرایی را در باشگاه برعهده همسرش، «فریدون قربانیان» گذاشته است.

تیم بادران در فصل ۱۳۹۵–۱۳۹۴ با خرید سهمیه «ایران‌جوان خورموج» در لیگ دو، متولد شد. هنگامی‌که از صعود به دسته اول بازماند، این بار با خرید امتیاز تیم «پارسه» در سال ۱۳۹۵ طعم حضور در لیگ آزادگان را چشید. علت اصلی این تصمیم فرار از مالیات سنگین این شرکت بود. با تیم‌داری در فوتبال مالیات این شرکت بزرگ به ۳ درصد کاهش پیدا کرد.

شرکت بازاریابی شبکه‌ای «بادران گستران» با محصولاتی از قبیل لوازم آرایشی و بهداشتی (ژل پاک‌کننده، کرم ضدچروک و شامپو بدن)، عطر زنانه و مردانه، ماسک ترمیم‌کننده مو و ... فعالیت می‌کند و شاخه‌ها و مجموعه‌های هرمی زیادی دارد. یکی از کارمندان قدیمی این شرکت که اکنون هیچ فعالیتی در آن ندارد، می‌گوید: «پول درآوردن از این مجموعه بسیار سخت است. هر چقدر فعالیت کنی، پولش به حساب شرکت می‌رود. هر فرد باید برای عضویت، از محصولات خرید کند، چند نفر را با خود وارد این بازار کند و همه آن افراد هم باید عضو جدید وارد کنند. یادم می‌آید من یک شاخه ۱۰۰۰ نفری داشتم؛ اما باز هم درآمدم کافی نبود و فقط شرکت از آن سود می‌برد. در کلاس‌های انگیزشی خود به‌طور حرفه‌ای ما را مجاب به فعالیت می‌کردند و از نظر روانی تحت تاثیر قرار می‌دادند.»

 این شرکت دارای ۵ عضو اصلی هیات مدیره است؛ «فریدون قربانیان مشهدی» همسر شهره موسوی، «سیده‌شهره موسوی»، «فرشید قربانیان مشهدی»، «فرنوش قربانیان مشهدی» و «شیدا قربانیان مشهدی».

فرشید قربانیان، پسر شهره موسوی فعال‌ترین عضو این مجموعه است. شایعه شده بود که او با قمار بر سر سایت «بادران لایف» که خود موسس آن است، مدتی مورد اتهام بود و در نهایت این سایت بسته شد. نه خودش و نه خانواده‌اش، این موضوع را تکذیب نکردند.

اما سال ۱۳۹۸ که اسنادی مبنی بر کلاهبرداری این شرکت در رسانه‌ها منتشر شد، خانم موسوی این ادعا را تکذیب کرد.

آن‌ها با بهره‌گیری از اعضای شرکت و زیرشاخه‌ها، در تبلیغات‌شان پرهیاهو و اغراق‌آمیز رفتار می‌کنند؛ مانند هر شرکت هرمی یا «نت‌ورک مارکتینگ» دیگری.

هر سال پیش از شروع بازی‌های لیگ، وعده صعود به لیگ برتر را به نتورکرهای خود می‌دهند؛ یعنی سعی می‌کنند ارزش سهام خود را در ذهن زیرمجموعه‌های خود بالاتر ببرند. اما هرگز پتانسیل حضور در لیگ برتر را نداشتند. حضور در لیگ برتر منابع مالی مشخصی می‌خواهد که شرکت بادران فقط مدعی تامین آن است. بادران هرگز در عمل به‌اندازه سایر باشگاه‌های مدعی صعود، هزینه نکرده است؛ اما در برخی رسانه‌ها، این باشگاه به‌عنوان متمول‌ترین مجموعه فوتبال ایران معرفی می‌شود.

 وعده احداث استادیوم ۱۶۰ هزار نفری که برایش افتتاحیه گرفتند و با پوشش رسانه‌ای گسترده‌ای همراه بود، نمونه‌ای از نمایشی بودن وعده‌های این شرکت است.

حالا سوال ترسناک این است: «آیا شهره موسوی، با همین تفکر و بدون کمترین شناخت، وارد بخش فوتبال زنان خواهد شد؟ فوتبالی که گوش‌ آن از وعده و وعید پر شده است؟»

 مطالب مرتبط:

آغاز نام‌نویسی انتخابات فدراسیون فوتبال؛ عزیزی‌خادم یا محسن رضایی میرقائد؟

زنان کاندیدای نایب رئیسی فدراسیون فوتبال؛ از بلوف بزرگ تا کارنامه درخشان

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

خبرنگاری جرم نیست

بازداشت ۴۰ ادمین تلگرامی در همدان به دلیل انتشار عکس زنان

۱۱ اسفند ۱۳۹۹
ایران‌وایر
خواندن در ۱ دقیقه
بازداشت ۴۰ ادمین تلگرامی در همدان به دلیل انتشار عکس زنان