«رضا محمدحسینی»، زندانی سیاسی محبوس در زندان «رجایی‌شهر» در فایل صوتی که ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ به طور اختصاصی در اختیار «ایران‌وایر» قرار گرفته، نسبت به ادامه نگه‌داری «عبدالرسول مرتضوی» در سلول قرنطینه اعتراض کرده است.
طبق این فایل صوتی، وقتی این زندانی سیاسی برای پی‌گیری وضعیت مرتضوی به مسوولان زندان رجایی‌شهر مراجعه کرده، از سوی مسوول زندان کتک خورده است.
رضا محمدحسینی در این فایل ضمن «اسفناک» خواندن شرایط قرنطینه و زندان، گفته است مسوولان زندان و هم‌چنین «امین وزیری» به عنوان دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی به وظایف خود در قبال زندانیان عمل نمی‌کنند بلکه قانونی صورت مساله را پاک کرده و با تبعید معترضان به سلول‌های مخوف‌تر، در تلاش برای سرپوش گذاشتن روی بحران‌ها هستند.»
این زندانی سیاسی تاکید دارد که چنین رفتاری با زندانیان باعث ازدیاد تنفر خواهد شد.
عبدالرسول مرتضوی، جانباز جنگ ایران و عراق است که به دلیل انتقاد از جمهوری اسلامی، با اتهام «تشکیل گروه اینترنتی جانبازان وطن» به ۱۱ سال حبس محکوم شده است. مسوولان زندان بارها او را از زندانی به زندانی دیگر تبعید کرده‌اند و حالا در زندان رجایی‌شهر، او را در قرنطینه نگه‌داری می‌کنند. مرتضوی نه تنها از حق تماس و ملاقات محروم است بلکه مسوولان زندان حاضر نیستند پای مصنوعی او را در اختیارش قرار دهند.
رضا محمدحسینی پیش‌تر نیز با ارسال فایلی صوتی، از انتقال مرتضوی به قرنطینه خبر داده بود. طبق روایت این زندانی سیاسی، «زهرا ناظوری»، همسر مرتضوی نیز در بهمن ۱۳۹۹ به دلیل دفاع از حقوق خود و همسرش، با اتهام «توهین به خامنه‌ای»، به دو سال حبس محکوم شده است.
متن کامل روایت و اعتراض رضا محمدحسینی را در ادامه می‌خوانید:
نگرانی و اعتراض به وضعیت نگه‌داری اسفناک جانباز عبدالرسول مرتضوی
بیش از ۱۷ روز است که از ۳۱ فروردین ۱۴۰۰ آقای عبدالرسول مرتضوی را بدون آن که محاکمه‌ای صورت گیرد و تفهیم اتهام شود، به شیوه‌ای فریب‌کارانه و غیرانسانی به سلول غیراستاندارد بند قرنطینه معروف به اتاق۲ تبعید کردند؛ جایی‌که فاقد امکانات بهداشتی حداقلی، به‌ویژه توالت فرنگی که برای به وضعیت ایشان با توجه به اوضاع جسمی‌اش ضروری است و محروم از حق تماس و ملاقات محبوس شده است. این زندانی سیاسی که ابتدای فروردین ماه از زندان اوین به رجایی‌شهر تبعید شد، هنوز پای مصنوعی خود را دریافت نکرده و اجازه تماس تلفنی با همسرش را نداشته است. و تاکنون مسوولین زندان و دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی هیچ توضیح قانونی در خصوص محبوس شدن ایشان در سلول غیراستاندارد نداده‌اند. چند روز پیش وقتی از یکی از مسوولان زندان رجایی‌شهر پرسیدم چرا وی را به انفرادی فرستادید؟ گفتند "باید بماند تا آدم شود". از او پرسیدم مگر چه کرده، گفته جمهوری اسلامی باید برود که این خواست مردم ایران است. ولی وی خشمگین شد و به صورتم کوبید و گفت دهانت را ببند. امین وزیری دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی که موظف است طبق قانون هر هفته سه بار به زندان مراجعه کند و مطالبات و شکایات زندانیان را رسیدگی کند، دست‌کم در یک سال گذشته مراجعه‌ای نداشته. معاون وی با اسم مستعار «محمدی» که حدودا هر سه ماه یک‌بار به این‌جا می‌آید، هرگز وظایف یک دادیار را نمی‌داند یا اجرا نکرده است و همین عدم رسیدگی به خواسته‌ها و شرایط زندانیان باعث تشدید مشکلات شده است که متاسفانه مسوولان زندان و دادستانی به جای حل مشکلات، به شکل قانونی صورت‌مساله را پاک کرده و با تبعید معترضان به سلول‌های مخوف‌تر، در تلاش برای سرپوش گذاشتن روی بحران‌ها هستند. و برخلاف تصورشان، نه تنها بازدارنده نیست بلکه بر تنفر زندانی ستم‌دیده و حق‌طلب می‌افزاید.
رضا محمدحسینی - ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر