سگ‌گردانی با ترس؛ آخر این کوچولو چه‌طور می‌تواند به کسی آسیب بزند؟

مینا ثابتی، شهروندخبرنگار- لواسان

روز بیست و سوم تیر۱۴۰۰، پلیس ایران از برخورد با سگ‌گردانی در پایتخت خبر داد و اعلام کرد این موضوع یک مطالبه مردمی است.
این خبر در شرایطی منتشر شد که پیش از آن «کاربران ارزشی» در شبکه‌های اجتماعی از سگ‌گردانی در پارک‌ها انتقاد کرده و داستان‌هایی از وحشت کودکان خود در برخورد با سگ‌ها تعریف کرده بودند. کاربران ارزشی به گروهی از کاربران شبکه‌های اجتماعی اطلاق می‌شود که باورها، ارزش‌ها و اعتقادات حکومت ایران را در فضای مجازی تبلیغ می‌کنند. 

طرح مقابله با سگ‌گردانی پس از سناریوهایی که توسط کاربران ارزشی در فضای مجازی نوشته شد، کلید خورد. حالا دو هفته‌ای است که صاحبان سگ‌ها، این حیوانات را با ترس و لرز به پارک می‌برند و هر از گاهی ویدیوهایی از برخورد پلیس با شهروندانی که سگ‌دارند، در فضای مجازی به اشتراک گذاشته می‌شوند.

چند روز پیش، ویدیویی از مقاومت یک شهروند تهرانی در مقابل گرفتن سگش، در فضای مجازی منتشر شد. ماموران پلیس با خشونت با صاحب سگ برخورد و او را به طور موقت بازداشت کردند. شهروندان در این باره چه نظری دارند؟

***

این‌جا یکی از پارک‌های پایتخت است. در کنار شهروندانی که برای ورزش و تفریح به پارک آمده‌اند، عده‌ای از شهروندان هم سگ‌های خود را بیرون آورده‌اند.
یکی از آن‌ها می‌گوید: «علی‌رغم این که از پلیش وحشت دارم اما چاره‌ای هم نیست.»
 او با اشاره به سگش می‌گوید: «اگر مدام در منزل بماند، پس از مدتی دچار افسردگی و مشکلات جسمانی می‌شود.» 

آن طرف‌تر، خانم و آقایی روی نیمکت نشسته‌اند و بازی سگ‌ها و کودکان را تماشا می‌کنند. این خانم می‌گوید: «من از پارسال به‌خاطر کرونا زیاد به پارک نمی‌آمدم اما امسال که از اردیبهشت آمدم، دیدم تعداد سگ‌ها خیلی زیاد است و همین باعث از بین رفتن ترسم از سگ‌ها شده است. چون دیدم که این حیوانات خیلی بی‌آزارند و کاری به کار من ندارند. از خدا خواستم که به من توانی دهد کمتر از این موجودات بترسم و کمتر همسرم را برای راه رفتن در پارک و دوری از حیوانات اذیت کنم. درحال حاضر با توجه به این که این حیوانات هیچ آزار و اذیتی برای من ندارند، ظاهرا ترسم خیلی کمتر شده است. این هفته که آمدم و دیدم سگ‌ها نیستند، تعجب کردم.»

پسر جوانی که قلاده سگی آپارتمانی و کوچک در دست گرفته است، می‌گوید: «بهترین کار این است که محیطی برای این موجودات تعبیه شود. اما وقتی جای مناسبی ندارند، ما هم چاره‌ای جز آوردن آن‌ها به پارک نداریم. اگر جای مناسبی داشته باشند، حتی در یک مکان ۱۰ در ۱۰ کوچک، به هیچ عنوان من او را به پارک نمی‌آورم. صد در صد سگ من برای هیچ‌کس تا به حال آسیبی نداشته است. آخر این موجود کوچک چه‌طور می‌تواند به کسی آسیبی بزند؟ وقتی بیرون نرود، خب انرژی‌ او هم تخلیه نمی‌شود و در خانه عصبی می‌شود. الان هم با ترس و لرز بیرون آمدیم ولی خب چاره‌ای نیست.»

یک دختر نوجوان که با سگش به پارک آمده است، می‌گوید: «با این حال که در خانه ما برادرم هست تا با پوپو بازی کند اما وقتی عصر می‌شود، پوپو بهانه می‌گیرد و واق واق می‌کند که من را ببرید بیرون. چون خانه ما نزدیک است و حیاط دارد، قرار بر این گذاشتیم که همسایه‌ها سگ‌های خودشان را هم به حیاط خانه ما بیاورند. سگ من تا به‌ حال برای کسی آزاری نداشته است. الان هم برای بیرون آوردنش استرس دارم اما چه کنم که دیگر مجبورم. اگر جایی باشد مخصوص خودشان، من خوشحال می‌شوم که بتواند با سگ‌های دیگر بازی کند و کسی هم نباشد تا به آن‌ها گیر بدهد.»

آقایی که قلاده سگ خود را برای گرداندن در دست دارد نیز می‌گوید: «سگ من ابدا برای کسی باعث آزار نشده است. این موجود هم مثل دیگر موجودات، اگر اسیر باشد، اذیت خواهد شد. او می‌خواهد بیرون بیاید و دور بزند. این مدت به دلیل بیرون نرفتن طبعا کمی عصبی شده است. اگر پارک مخصوصی برای سگ‌ها باشد، خب من قطعا سگم را به آن‌جا می‌برم. البته که الان هم برای بیرون بردنش ترسی ندارم. به چه چیزی می‌توانند گیر بدهند؟ این حیوان کاری به کسی ندارد و می‌خواهد بازی خودش را کند.»

خانم جوانی که همراه دختر کوچکش مشغول نگاه کردن و بازی با سگ‌ها است، می‌گوید: «ما سگ نداریم اما اگر امکاناتش را داشتم، حتما سگ می‌آوردم. زیرا می‌دانم که به مراقبت خاصی نیاز دارند و چنان‌چه من سگ بیاورم، شاید نتوانم از پس مسوولیتش برآیم. ما هر روز به پارک می‌آییم تا دخترم با آن‌ها بازی کند و بسیار در روحیه‌مان تاثیرگذار است. این موجودات اصلا و به هیچ وجه حق‌شان این نیست که از تفریح خود محروم شوند. هیچ‌کدام از این سگ‌ها، حتی آن‌ها که بزرگ هستند هم آزارشان به ما نرسیده است.»

زن جوانی که سگش در حال بازی با بقیه سگ‌ها است، می‌گوید: «یک سری از آدم‌ها می‌گویند سگ‌ها نجس هستند. در حالی که این‌ها واکسن زده‌اند و هر سه ماه یک‌بار قرص انگل می‌خورند و چکاب می‌شوند. از بیرون وقتی به خانه می‌روند، دست و پایشان شسته و بهداشت‌شان کاملا رعایت می‌شود. سگ یک حیوان اجتماعی است و باید بین مردم و در اجتماع تفریح کند. اگر جایی مخصوص سگ‌گردانی باشد، من حتما سگم را به آن‌جا می‌برم. سگ من اصلا تا به حال برای کسی آزاری نداشته و با انسان‌ها و بچه‌ها بسیار دوست است. الان هم می‌ترسم ولی چون مجبورم، پی همه‌چیز را به تنم مالیده‌ام.»