ایران-چین؛ زنان ایران مقابل ابرقدرت فوتبال آسیا

سحر رضایی / شهروندخبرنگار

جام ملت‌های زنان آسیا در حالی به روز چهارم رسیده است که زنان ملی‌پوش ایران در اولین حضور و پس از کسب یک امتیاز مقابل هندوستان، باید حالا با زنان چین مبارزه کنند.

چینی‌ها علاوه بر اینکه از قدرت‌های برتر آسیا هستند، فراتر از قاره هم تا فینال جام جهانی پیش رفته‌اند. در این گزارش، به وضعیت تیم ملی زنان ایران در جام ملت‌ها نگاه می‌کنیم و چین به عنوان قدرت برتر فوتبال آسیا و جهان را هم بررسی خواهیم کرد.

 

تحفه هندوستان؛ بماند به یادگار

زنان ایران برای ساختن شب تاریخی خود، با همه وجودشان مقابل حملات تیم هند که میزبان این جام نیز هست، مقاومت کردند. با وجود شدت حملات دختران هند، تیم ایران حتی می‌توانست به برتری برسد، اگر ضربه سر «نگین زندی» به جای برخورد با تیرک، وارد دروازه می‌شد.

هندوستان با جایگاه بهتر از ایران در رده‌بندی جهانی و با مجموعه‌ای از دیدارهای تدارکاتی، به هیچ وجه راضی به تساوی نبود و نیمه دوم را طوفانی آغاز کرد.

در مهم‌ترین فرصت هندوستان، «زهره کودایی» با یک دست توانست موقعیت طلایی را از روی خط دروازه دور کند.

واکنش زهره کودایی در فضای مجازی و رسانه‌ها بازتابی فوق‌العاده داشت. صحنه‌ای که ایرانیان باید زنده از تلویزیون می‌دیدند، اما صداوسیما از پخش این رقابت تاریخی خودداری کرد.

درخشش درواز‌ه‌بان تیم ملی زنان ایران روی این صحنه، با تصویری مشابه از «دیوید سیمن»، دروازه‌بان نام‌دار و پیشین آرسنال و تیم ملی انگلیس مقایسه شد. برخی هواداران پرسپولیس نوشتند چرا به جای «حامد لک» او درون دروازه نباشد؟ عده‌ای هم می‌گفتند چه خوب که «زهرا خواجوی» دروازه‌بان پیشین تیم ملی، در مرحله قبلی از اردو قهر کرد. زهرا رفت تا «زهره» آسیا را شگفت‌زده کند.

پوشش کامل سر و گردن در هوای شرجی، همچنین لباس‌های چند لایه، به اندازه حملات هندوستان برای برای زنان ایرانی آزاردهنده بود.

در صحنه‌ای از بازی که هندی‌ها در محوطه جریمه ایران تجمع کرده بودند، مقنعه «غزاله بنی‌طالبی» از سرش افتاد و او چند ثانیه درگیر چفت و بست حجاب اجباری‌اش شد.

این صحنه برای سایر بازیکنان ایران نیز رخ داد. هر لحظه ممکن بود روی یکی از این گرفتاری‌های رعایت حجاب، دروازه‌ ایران باز شود.

یک امتیاز، حق دختران مریم ایراندوست بود. چه بسا اگر اردوی بلژیک با فشار نمایندگان تندروی مجلس شورای اسلامی لغو نمی‌شد، ایران با تجربه و آمادگی بیشتر، هر سه امتیاز بازی را به دست می‌آورد.

 

زنان چین چگونه ابرقدرت فوتبال زنان آسیا شدند؟

چینی‌ها در فوتبال زنان هم مثل بقیه رشته‌های ورزشی، يكى از قدرتمندترين تيم‌های زنان آسيا را دارند و ٨ بار قهرمان جام ملت‌ها شده‌اند.

آن‌ها فوتبال زنان را سال ١٩٨٦ راه‌اندازی کردند. زنانی سختکوش، سريع و چابک که نایب قهرمانی جام جهانی، مدال با ارزش نقره المپيک و سه طلاى بازى‌هاى آسيايى را در ویترین افتخارات خود می‌بینند. زنان چین برعکس مردان چین، در فوتبال فوق‌العاده هستند.

طی دو دهه اخیر، قدرت گرفتن فوتبال زنان در کشورهای ژاپن، كره شمالى و استراليا باعث شد چين رقبایی جدی را در آسیا کنار خود حس کند. زنان چین به خاطر محدودیت‌های اعمال شده در «پاندمی کرونا»، بازى تداركاتى نداشتند؛ اما سال ٢٠٢١ چند بازى رسمى انجام دادند.

بازى با كره جنوبى در گزینشی المپيک در دیدار رفت ٢-١ به سود چین رقم خورد. مسابقه برگشت ٢-٢ مساوى شد تا چينی‌ها به المپیک صعود کنند. آن‌ها در المپيک توکیو مقابل برزيل ۵-۰ باختند. با زيمباوه ۴-۴ مساوى شدند و در برابر هلند هم ٨-٢ شكست خوردند. این نتایج، برای‌ آنان ناامیدکننده و نشانی از نداشتن اردوهای آماده‌سازی در روزهای کرونازده بود.

چین در اولین بازى‌اش از جام ملت‌ها که رقابتی سیاسی و حیثیتی است، ۴-٠ چين تايپه را شكست داد.

از بازيكنان تاثيرگذار چین می‌توان به «وانگ شانگ»، مهاجم سابق «پاری‌سن‌ژرمن» و «وانگ شان شان»، بهترين گلزن‌ آن‌ها اشاره کرد که ۵۴ گل ملی به ثمر رسانده است. «تانگ جيايى» نیز در خط میانی باشگاه «تاتنهام» بازی می‌کند.

حضور همین بازیکنان در تراز جهانی و المپیک نشان می‌دهد که چه فاصله چشمگیری بین سطح فوتبال زنان ایران با چین وجود دارد.

 

نخستین تقابل زنان ایران چین

این اولین تقابل فوتبال زنان چین و ایران است. همچنین برای نخستین بار است که زنان ایران در دیداری رسمی مقابل یکی از قدرت‌های برتر آسیا قرار می‌گیرند.

در گروه آ چین با ۳ امتیاز صدرنشین است، هند و ایران یک امتیازی‌اند و چین تایپه فعلا امتیازی ندارد. بازی‌ها در سه گروه برگزار می‌شود و تیم‌های اول و دوم هر گروه به انضمام دو تیم از بهترین تیم‌های سوم‌ راهی مرحله یک چهارم نهایی می‌شوند.

از قاره آسیا به جز استرالیای میزبان، پنج تیم به صورت مستقیم راهی جام جهانی خواهند شد و دو تیم هم به بازی پلی‌آف بین‌المللی می‌رسند.

رسیدن به جام جهانی، بر انگیزه همه تیم‌ها افزوده است. رویایی که فعلا برای فوتبال زنان ایران دست‌نیافتنی است. بچه‌ها تجربه کسب می‌کنند و به امید دورانی بهتر برای ورزش زنان می‌مانند. دورانی که تبعیض‌های اجتماعی، محدودیت‌های سیاسی و اجبارهای مذهبی رنگ ببازند.

در آن صورت می‌توان به رقابتی نزدیک‌تر با قدرت‌های برتر فوتبال زنان آسیا امیدوار شد.