حمید هوشنگی درگذشت / حکم سرطان عادلانه‌تر بود

حمید هوشنگی، از پیش کسوتان عرصه خبر و معاون سابق خبر در خبرگزاری «ایرنا» (پارس سابق) پس از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان درگذشت.

به گزارش ایلنا، او که ۱۵ مهر گذشته ۷۰ سالگی را پشت سر گذاشته بود، کار خبر را از سال ۱۳۵۲ در رادیو تلویزیون ملی ایران آغاز کرد.

همشهری نوشته است او که دانش آموخته رشته روزنامه نگاری بود، با استفاده از تجارب کار و تحصیل در غرب، توانست نقش موثری در تحولات سال‌های ابتدای انقلاب در ایرنا ایفا کند.

مراسم تشییع این روزنامه‌نگار شنبه ۱۹ آبان ساعت ۹ صبح از محل بیمارستان «کیان» در خیابان «شریعتی» به سمت «بهشت سکینه» در کرج برگزار می‌شود.

«کامبیز نوروزی»، حقوق دان و کارشناس رسانه در یادداشتی نوشته است:«حمید هوشنگی بعد از سال‌ها مبارزه با سرطان و چهار سال کشیدن بار اتهام و محکومیتی ناحق و ناروا، از زندان تن رهید. معاون ستاد تبلیغات جنگ، روزنامه‌نگاری کهنه‌کار که در اوج فعالیت‌های ایرنا، بار بزرگی از کارهای خبر و تحلیل ایرنا را خصوصاً در آشفته بازار دهه ۶۰ با همکاران دیگری چون احمد بورقانی به دوش کشید. خاطرات حرفه‌ای‌اش از سال‌های انقلاب و جنگ نظیر نداشت. نمی‌دانم آن‌ها را جایی نوشته است یا نه که گنجینه‌اند. بعد از بازنشستگی شبه‌اجباری، به کارهای خودش رسید. اما در این میان هم چنان روح و جانش خبرنگار ماند. از منتقدین سرسخت و جدی روزنامه‌نگاران و رسانه‌هایی بود که با بودجه‌های دولت‌های دیگر پنجه به رخسار کشور و ملت ایران می‌کشند. به رغم بیماری، هم چنان می‌نوشت. بیش تر در صفحه فیس‌بوکش می‌نوشت. نقدهای او بر جهت‌گیری‌های ضدایرانی بی‌بی‌سی، خیلی بر آن‌ها گران آمد. یادداشت‌های او در افشای بودجه سعودی تلویزیون ایران اینترنشنال از مهم‌ترین مطالبی بود که وابستگی این تلویزیون به پول‌های بی حساب سعودی را از پرده بیرون آورد و مسوولان این تلویزیون را سخت عصبانی کرد. بسیار به ایران و استقلال ایران دل بسته بود.»

نوروزی افزوده هاست:«اگرچه سال‌ها از بازنشستگی‌اش می‌گذشت اما همیشه یک خبرنگار تمام عیار حرفه‌ای بود؛ چه در فهم خبر. چه در ارزیابی خبر و چه در تحلیل اخبار و چه در حفظ استقلال حرفه‌ای و شجاعت و آزادگی‌اش. خودش و خبرش را نفروخت به هیچ چیز. از همه جالب‌تر، پرونده‌ای بود که تقریباً هم زمان با بیماری در دادگاه انقلاب علیه او تشکیل شد. نتیجه‌اش شد حکم دو سال زندان. او از سال ۹۳ باید هم با دادگاهی روبرو می‌شد که عزم به زندانش داشت و هم با سرطانی می‌جنگید که مروّت سرش نمی‌شود. چهار سال برای عدالت و انصاف در دو سو جنگید. ممنوع‌الخروج شد. همین چند هفته پیش، در حالی که بیماری تمام جسم‌اش را تسخیر کرده بود، اجراییه‌ای به دستش رسید که بیا برای اجرای حکم و تحمل حبس! و او محبوس چنگال سرطان بود.  چهار سال زندگی او بین بیمارستان و دادسرا و دادگاه گذشت. چهار سال او میان محکمه پزشکانی که تلاش برای رهایی‌اش از سرطان داشتند و قضاتی که تلاش برای حبس‌اش می‌کردند، رفت و آمد. او که مدام با مخالفان نظام سروکله می‌زد و پته آن‌ها را بر آب می‌ریخت، در حکمی شگفت‌انگیز، به دو سال حبس محکوم شد به خاطر "تبلیغ علیه نظام" و "اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی". شگفت‌آور است.»

این کارشناس رسانه پست حمید هوشنگی در صفحه فیس بوکش را در یادداشت خود آورده است:«حکم قطعی شده محکمه را رسانه‌ای نکردم. هنوز هم بر این باورم که مجامع به اصطلاح حقوق بشری اکثراً سیاست بازند و آماده غوغاسالاری. هرگز نمی‌خواستم داستان محاکمه من، قطعه هیزمی شود که بیش تر این مجامع مایلند برای ویرانی ایران از آن استفاده کنند.»

نوروزی اضافه کردهاست:«حالا دستگاه چنین آدمی را به چنان اتهامی محکوم می‌کند. هرچه بود گذشت. حمید هوشنگی به وساطت مرگ آزاد ماند، همان گونه که زندگی کرده بود. حکم  سرطان عادلانه‌تر بود.انّا لله و انّا اِلَیه راجِعوُن.»