close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
خبرنگاری جرم نیست

اعطای مرخصی ۵ روزه به بکتاش آبتین، هم‌زمان با پرونده‌سازی جدید

۱۸ شهریور ۱۴۰۰
امیرحسین میراسماعیلی
خواندن در ۴ دقیقه
اعطای مرخصی ۵ روزه به بکتاش آبتین، هم‌زمان با پرونده‌سازی جدید

«بکتاش آبتین»، شاعر، نویسنده، مستند‌ساز و عضو «کانون نویسندگان ایران» روز چهارشنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۰ از زندان «اوین» به مرخصی اعزام شد.

یکی از نزدیکان آبتین به «خبرنگاری جرم نیست» گفت مدت زمان این مرخصی، پنج روز است.

او توضیح داد: «به دلیل شرایط جسمانی ناگوار پدر بکتاش، این مرخصی فوری به او اعطا شد تا با پدرش دیداری داشته باشد. البته خودش هم از وجود یک کیست در بدنش رنج می‌برد اما در این پنج روز مرخصی بعید است که فرصت شود درمانش را پی‌گیری کند. فعلا طبق دستور پزشکان، داروهایی را برای درمان مصرف می‌کند.» 

ابتلای این نویسنده به ویروس کرونا در زندان و اعتصاب غذای او در سال گذشته موجب شده‌اند تا از نظر جسمانی در شرایط خوبی نباشد.

بکتاش آبتین از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «انتشار نشریه غیرقانونی»، به تحمل شش سال زندان محکوم شده است. 

قوه قضاییه جمهوری اسلامی مصادیق اتهام‌های بکتاش آبتین را عضویت در کانون نویسندگان ایران، انتشار خبرنامه‌ داخلی کانون، آماده‌ کردن کتاب پژوهشی در باره‌ تاریخ ۵۰ ساله‌ کانون، حضور بر مزار جان‌باختگان قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای و شرکت در مراسم سالانه یادبود ‌«احمد شاملو» ذکر کرده بود.

این فرد نزدیک به آبتین افزود: «کاش مدت مرخصی بیشتر بود. کاش خبری از عفو بود. چرا یک نویسنده باید شش سال زندانی شود؟ چرا این عفوهای حکومتی که مدام از سوی مسوولان مملکت صادر می‌شود، شامل حال هنرمندان و نویسندگانی هم‌چون آبتین و آقایان خندان و باژن نمی‌شود؟»

بر اساس شنیده‌های «خبرنگاری جرم نیست»، ماموران امنیتی درحال پرونده‌سازی امنیتی مجددی علیه بکتاش آبتین در دادگاه انقلاب هستند تا مدت زمان محکومیت و حبس او را طولانی‌تر کنند؛ پرونده‌ای که به نظر می‌رسد مربوط به افشاگری‌های آبتین در آذر ۱۳۹۹ درباره وضعیت غیرانسانی، کمبودها و برخوردهای امنیتی با زندانیان سیاسی در زندان اوین باشد.

بکتاش آبتین همراه با «رضا خندان مهابادی» و «کیوان باژن»، دیگر اعضای کانون نویسندگان ایران، روز پنجم مهر ۱۳۹۹ برای تحمل احکام صادر شده توسط دادگاه انقلاب، به زندان اوین منتقل شدند.

این مستندساز پیش از این در اسفند ۱۳۹۹، در اعتراض به جابه‌جایی‌ متعدد زندانیان سیاسی در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده بود. 

۲۸ تیر ۱۴۰۰ نیز به دلیل وخامت وضعیت جسمانی و افزایش درد، از زندان به «بیمارستان شهدای تجریش» انتقال یافت که انتشار تصویری از او روی تخت بیمارستان، درحالی که پاهایش با پابند به تخت بیمارستان زنجیر شده بودند، موجب خشم و اعتراض شهروندان زیادی در شبکه‌های اجتماعی شد.

«آیدا عمیدی»، شاعر و عضو هیات دبیران کانون نویسندگان ایران درباره این اتفاق به «خبرنگاری جرم نیست» گفته بود: «بستن بکتاش آبتین با زنجیر به تخت بسیار دردناک است. چرا باید با یک شاعر و نویسنده چنین برخوردی شود؟ آیا آن‌ها هدفی جز تحقیر و دهن‌کجی به اهالی قلم دارند؟ دیگر از چه می‌ترسند که به تخت زنجیرش کرده‌اند؟ متاسفانه در سال‌های گذشته شاهد بوده‌ایم که با بسیاری از زندانیان سیاسی نیز چنین برخوردی کرده‌اند. دلیل دقیقش را نمی‌دانم اما هرچه هست، انسانی نیست. وقتی یک فرد بیمار است و شرایط جسمانی‌ او در حدی است که نمی‌توانند در بهداری زندان درمانش کنند، پس طبیعتا قادر به فرار از بیمارستان هم نیست.»

۱۵ مرداد ۱۴۰۰، دیپلم افتخار بهترین کارگردانی مستند نیمه‌بلند در دوازدهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران، به خاطر ساخت مستند «موریانه‌ای با دندان‌های شیری»، به صورت غیابی به بکتاش آبتین اهدا شد

پیش از آن، در تاریخ ۲۲ آذر ۱۳۹۹، بیش از هزار و ۳۰۰ نویسنده، شاعر، هنرمند و کنش‌گر اجتماعی و سیاسی در ایران طی بیانیه‌ای خواستار آزادی بکتاش آبتین و دو عضو دیگر کانون نویسندگان ایران از زندان شده بودند.

شش روز بعد از صدور این بیانیه، بکتاش آبتین در پیامی صوتی از زندان اوین، درباره مشکلات، کمبود امکانات، شیوع ویروس کرونا و هم‌چنین سایه سنگین نهادهای امنیتی بر سر زندانیان سیاسی افشاگری کرد.

او در این تماس صوتی که توسط کانون نویسندگان ایران منتشر شد، گفت: «یکی از بزرگ‌ترین مشکلات زندانیان سیاسی در زندان اوین، دخالت و اعمال فشار از سوی ماموران امنیتی است. آن‌ها حتی پس از صدور حکم قطعی دادگاه نیز در اکثر امور زندانیان دخالت می‌کنند و مثلا برای مرخصی گرفتن یا اعطای آزادی مشروط، از دوستان ما توبه‌نامه و تعهدنامه اخذ می‌کنند.»

این نویسنده هم‌چنین افشا کرد که بازجوها و ماموران امنیتی به برخی از زندانیان سیاسی وعده‌هایی می‌دهند تا از هم‌بندی‌های خود جاسوسی کنند.

او گفت: «به جای این که مسایل مختلف زندانی‌ها به قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها مربوط باشد، زندانیان باید در مقابل ماموران امنیتی حساب و کتاب پس بدهند.»

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

بلاگ

از روان‌شناس بپرس؛ بستر زودرنجی چیست؟

۱۸ شهریور ۱۴۰۰
از روان‌شناس بپرسید
خواندن در ۸ دقیقه
از روان‌شناس بپرس؛ بستر زودرنجی چیست؟