«کانون نویسندگان ایران» امروز ۱۵ دی ۱۴۰۰ با انتشار بیانیه‌ای، به «ظلم عامدانه» حکومت جمهوری اسلامی نسبت به چهار عضو زندانی این کانون اعتراض کرد و به کما رفتن «بکتاش آبتین» را نیز در ادامه سیاست قتل‌های حکومتی و زنجیره‌ای دانست.
بکتاش آبتین، «کیوان باژن»، «رضا خندان مهابادی» و «آرش گنجی» عضو زندانی کانون نویسندگان ایران هستند که هر چهار نفر آن‌ها طی یک ماه اخیر در زندان «اوین» به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند.
در بیانیه کانون نویسندگان ایران آمده است: «ماه پیش با‌خبر شدیم که چهار نویسنده عضو کانون نویسندگان ایران در زندان اوین به بیماری کرونا مبتلا شده‌اند. وضع دو تن از آنان، آبتین و خندان مهابادی نگران کننده بود. زندان‌بانان حکومت، بکتاش آبتین را با وجود علایم آشکار بیماری، بی هیچ درمان موثری چندین روز میان بند و بهداری سرگردان کردند و سرانجام انتقال شبانه آبتین به بیمارستان، در بی‌خبری هم‌بندان و خانواده‌اش، زمانی صورت گرفت که از او تنها جسمی نیمه‌جان باقی مانده بود. ماموران حکومت دست از آزار او برنداشتند و همان جسم نیمه‌جان را هم در بیمارستان طالقانی تهران، با غل و زنجیر و در حضور سنگین نیروهای امنیتی به تخت بستند. در نهایت زندان‌بانان زمانی به او مرخصی دادند که ریه‌هایش درگیر بیماری شده و سلامتش سخت به وخامت گراییده بود. روزها، ساعت‌ها و چه بسا لحظه‌های ابتدایی مراقبت پزشکی که دوره حیاتی درمان است، یک‌سر از دست رفته بود. همین ماجرا بر رضا خندان مهابادی هم گذشت.»
بکتاش آبتین، شاعر و فیلم‌ساز، کیوان باژن، نویسنده و روزنامه‌نگار و رضا خندان مهابادی، نویسنده و منتقد ادبی از تاریخ پنجم مهر۱۳۹۹ در اوین زندانی هستند. این سه عضو کانون نویسندگان ایران به دلایلی هم‌چون تدوین کتاب ۵۰ ساله کانون نویسندگان ایران، انتشار بیانیه‌های این کانون، حضور بر مزار «محمد مختاری» و «محمدجعفر پوینده» و شرکت در مراسم سال‌روز «احمد شاملو»، به اتهاماتی مانند «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور»، متهم شده‌اند.
شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران آبتین و خندان را هر کدام به تحمل شش سال و باژن را به تحمل سه سال و شش ماه زندان محکوم کرده است.
آرش گنجی، نویسنده، مترجم و دیگر عضو زندانی کانون نویسندگان هم از ۱۰ آبان ۱۴۰۰ برای تحمل حکم پنج سال حبس خود در اوین زندانی است. «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «عضویت و همکاری با گروهک مخالف نظام»، سه اتهام آرش گنجی بوده‌اند که مصادیق این اتهام‌ها بنا بر اعلام کانون نویسندگان، ترجمه کتاب «کلید کوچک دروازه‌ای بزرگ» درباره تحولات منطقه کردستان سوریه بوده است.
در ادامه بیانیه کانون نویسندگان ایران آمده است: «امروز وضع بکتاش آبتین سخت نگران کننده است، تا جایی که او در حال جنگیدن با مرگ است و چند روزی است که پزشکان او را به کمای مصنوعی برده‌اند. این یعنی آخرین تقلاها برای زنده ماندن و جَستن از مرگ. تازه از مراسم ناتمام یادبود بیست و سومین سالگرد ستم‌کشتگان راه آزادی، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده باز آمده بودیم که اخبار تکان دهنده یکی از پس دیگری بر سرمان آوار شد تا در خاطرمان مکرر شود که قاتلان پیشین نه تنها خودسر نبودند بلکه مدرسان بازجوها و زندان‌بانان امروز بوده‌اند و راه آنان همان است که تا دیروز بود. دیروز با کارد و طناب می‌کشتند و امروز با پرونده‌سازی، به قتلگاه بردن، رها کردن زندانی بیمار به حال خود و کشتن او با مرگی تدریجی. این سرنوشت شومی است که نه تنها برای نویسندگان زندانی بلکه برای همه زندانیان سیاسی، از جمله زنان زندانی رقم خورده است.»
کانون نویسندگان ایران نوشته است در ماه‌های گذشته زندانیان زیادی به دلیل ابتلا به بیماری‌های گوناگون، از جمله کووید-۱۹ و عدم اعزام به‌موقع به بیمارستان، جان خود را از دست داده‌اند: «[آن‌ها] قربانی سیستم سرکوب‌گر حکومتی شده‌اند که جز کشتار، ستم، فقر، فساد و خرافات حاصلی ندارد.»
در بخش دیگری از این بیانیه گفته شده است: «حاکمان، آمران و عاملان ستمگر و سیاه‌کار جمهوری اسلامی به خیال خام خود با به بند کشیدن و قتل عمد و خاموش نویسندگان مستقل و آزادی‌خواه و زنان و مردان مبارز، به همه مردم معترض پیام می‌دهند که از اعتراض و آزادی‌خواهی دست بردارند. غافل از آن که کانون نویسندگان ایران سر سوزنی از آرمان‌هایش پا پس نخواهد کشید. کانون هرگز یاران خویش را تنها نخواهد گذاشت و تا درمان کامل، در کنارشان خواهد بود. گرچه این چیزی از مسوولیت حکومت نمی‌کاهد. بی‌تردید وظیفه حفظ سلامت و درمان زندانیِ بیمار بر عهده زندان‌بان است و چنان‌که بارها گفته‌ایم، حکومت جمهوری اسلامی مسوول عواقب هر اتفاقی است که برای نویسندگان زندانی، به‌خصوص بکتاش آبتین پیش آید.»
بکتاش آبتین از روز ۱۲ آذر ۱۴۰۰، به دلیل وخامت وضعیت تنفسی و جسمانی، توسط پزشکان در حالت کمای مصنوعی قرار گرفته است؛ وضعیتی که بنابر صحبت‌های همسر و دوستانش با «خبرنگاری جرم نیست»، بسیار خطرناک تلقی می‌شود و امیدها برای بازگشت او به زندگی چندان پررنگ نیستند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر