امروز چهارشنبه ۳۱ فروردین ماه ۱۴۰۱ هشتادو وپنجمین جلسه رسیدگی به اتهامات حمید نوری، دادیار سابق قوه قضاییه و متهم به قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت پس از تعطیلی دو هفته‌ای برگزار شد.
در این جلسه «علیرضا امیدمعاف» از زندانیان چپ‌گرای جان به در برده از کشتار ۶۷ از طریق تماس ویدیویی مستقیم از هلند مشاهدات و تجربیات شخصی خود را در خصوص حوادث پیش و پس از اعدام‌ها در اختیار هیات دادستانی و قضات پرونده گذاشت.
این زندانی سیاسی سابق در ابتدا جلسه شرح داد که در آبان‌ماه سال ۱۳۶۴ در محل کار خود بازداشت و به اتهام هواداری از سازمان چریک‌های فدایی خلق – اقلیت به زندان کمیته مشترک منتقل شد.
علیرضا معاف در شهادت خود گفت بعد از حدود سه‌ماه نگهداری در زندان کمیته مشترک به یکی از سلول‌های انفرادی زندان اوین برده شد و حدود ۵ ماه در سلولی که به «آسایشگاه» مشهور بود نگهداری شد.
این زندانی سیاسی تایید کرد که اوایل سال ۱۳۶۵ به بند سه عمومی زندان اوین منتقل شده و بعد از یک‌سال و نیم در دادگاهی چند دقیقه‌ای به اتهام گزارش نویسی از وضعیت کارگران و ظلم وارد به آنها، کمک مالی و براندازی رژیم جمهوری اسلامی به دو سال زندان محکوم شد.
شاهد که دوران محکومیت خود را در زندان‌های اوین و گوهردشت گذرانده است گفت که در سال ۱۳۶۶ همراه با کلیه زندانیانی که در بند سه عمومی زندان اوین بودند به زندان گوهردشت انتقال پیدا برده شده و اواخر همان سال مجددا به زندان اوین بازگردانده شده و به آنها گفته شده بود که قرار است آزاد شوند.
علیرضا معاف در خصوص مواجهه خود با ابراهیم رییسی که به گفته او در آن روزها جانشین دادستان در زندان اوین بوده است گفت که او نه با لباس روحانیت که با لباس شخصی در این دیدار حاضر شد و از آقای معاف خواسته بود مصاحبه کرده و نسبت به سازمانی که از آن هواداری می‌کرده است ابراز انزجار کند. درخواستی که این زندانی سیاسی پیشین آن را رد کرده است.
نام ابراهیم رییسی که امروز در مقام ریاست جمهوری ایران قرار دارد در شهادت بسیاری از زندانیان سیاسی سابق بعنوان یکی از اعضای کمیته مرگ در این دادگاه برده شده است.
علیرضا امیدمعاف در اردیبهشت ماه ۱۳۶۷ یک‌بار دیگر همراه با زندانیانی که بر سر مواضع سیاسی خود مانده بودند و به همین علت حتی بعد از پایان حکم‌شان از زندان آزاد نشده بودند (ملی‌کش‌ها) دوباره به زندان گوهردشت منتقل شد و تا پایان اعدام‌ها در آن زندان باقی ماند.
او در پاسخ به سوال دادستان در خصوص اتفاقاتی که پس از انتقال مجدد آنها در زندان گوهردشت افتاد گفت: « در بدو ورود به زندان گوهردشت ما را برهنه کرده و با چشم‌بند از یک تونل انسانی متشکل از پاسدارها عبور دادند. پاسدارها با مشت و لگد ما را می‌زدند بعد هم من و بقیه زندانیان چپ و ملی‌کش را از هواداران مجاهدین جدا کردند.»
او همچنین تایید کرد که پیش از آغاز اجرای احکام اعدام تلویزیون‌ها را از بندها خارج کرده و او و برخی دیگر از زندانیان از طریق مورس در شهریور ماه از صحت اخبار مرتبط با اعدام‌ها مطلع شده‌اند.
به گفته علیرضا امیدمعاف تعدادی از زندانیان هم‌بند او از جمله عباس رئیسی معروف به خالو، حسین طالقانی، مسعود باختری، غلام خوشنام، و تعداد دیگری از زندانیان حزب توده و احزاب چپ را اواخر مرداد یا شهریور بردند. آنها هرگز برنگشتند و زندانیان بعدا شنیدند که همگی اعدام شده‌اند.
این زندانی سیاسی روایت خود در خصوص مواجهه با حمید عباسی را به هیات دادستانی توضیح داد: «من و همه زندانیان بند ما را صبح روز دهم شهریور به صف از بند خارج کردند. به ما فرم‌هایی داده شد تا به سوالات عقیدتی پاسخ بدهیم. من آنجا فردی را دیدم که مسئول پرسش از زندانیان بود، اما او را نمی‌شناختم همان روز ناصریان من را کتک زد. من را از یقه‌ام گرفته بود و می‌زد و فریاد می‌کشید مرد باش! بگو که تو مسلمان نیستی و رژیم را قبول نداری. من ساکت بودم. ناصریان من را هول داد و به زمین افتادم. بعد پایی را بر روی گردنم احساس کرد؛ پای همان فردی بود که روز نهم از زندانیان سوال می کرد. زندانیان بعدا به من گفتند که این شخص «حمید عباسی» است.»
حمید نوری در میان زندانیان سیاسی سابق با نام «حمید عباسی» یا «دادیار عباسی» شناخته می‌شود. ناصریان نیز با نام واقعی «محمد مقیسه» همچنان یکی از قضات دادگاه انقلاب اسلامی و ناقضان حقوق بشر است.
علیرضا معاف گفت هرگز در مقابل هیات مرگ قرار نگرفته اما سهبار دیگر هم با حمید نوری مواجه شده است: « ماهایی که از اعدام نجات پیدا کرده بوریم را به بند دیگری انتقال دادند. مقامات زندان برای انجام مصاحبه تلفنی دوباره پیشنهاد داده بودند اما ما باز هم پاسخ منفی دادیم. امکان ملاقات نداشتیم، اما با فشار خانواده تماس‌های تلفنی دوباره برقرار شد. تلفن را به بند آورده بودند. حمید عباسی هم آنجا بود. زندانیان را یکی یکی صدا می کردند. زندانیان به خانواده‌ها موقعیتشان را توضیح دادند. من با خانواده‌ام گیلکی صحبت کردم. زندانیانی که به خانواده‌ها خبر درخواست مصاحبه ها را اطلاع دادند دوباره با واکنش عباسی روبرو شدند. بعدا در جریان ملاقات‌های حضوری نیز دوباره حمید عباسی را همراه ناصریان دیدم.»
علیرضا امیدمعاف اواخر اسفند ۱۳۶۷ و پس از اعدام ها از زندان گوهردشت آزاد شد.
«حمید نوری» ۶۱ ساله با نام مستعار «حمید عباسی»، دادیار زندان «گوهردشت» کرج و دستیار «محمد مقیسه»، از بدنام‌ترین قضات جمهوری اسلامی بوده است. اعدام‌های فراقضایی زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ در ایران با مجوز «روح‌الله خمینی»، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی انجام شدند.
نوری ۳۱ سال پس از اعدام‌های گسترده تابستان ۱۳۶۷، در جریان سفر به سوئد، به درخواست دادستانی این کشور و بر اساس حکم دادگاهی در استکهلم بازداشت شد. قرار بازداشت او را چند بار دادگاه تمدید کرد تا شاکیان و شاهدان بتوانند ادله خود را به دادستانی برای بررسی و تشکیل احتمالی پرونده قضایی ارایه کنند. سرانجام پس از دو سال بازداشت موقت، دادستانی سوئد با جمع‌آوری ادله شاکیان به این نتیجه رسید که این شکایت قابلیت رسیدگی دارد و رسما علیه حمید نوری کیفرخواست صادر کرد که موارد اتهامی در آن سنگین‌ترین اتهامات بین‌المللی هستند.
جلسه بعدی دادگاه حمید نوری به شهادت پیام اخوان، وکیل بین‌المللی اختصاص دارد. همچنین دادستان‌ها به مدارک جدیدی دست پیدا کرده‌اند که قرار است بر اساس آنها مجددا از حمید نوری بازپرسی به عمل بیاید
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر