شماری از فعالان کارگری شوشتر از تعمیر فوری جاده کمربندی شوشتر در پی حادثه تصادف منجر به مرگ ۱۶ نفر در روز ۸ شهریور خبر دادند.
یکی از این فعالان میگوید: «درست در شب حادثه ماموران راهداری اقدام به خز کشی حاشیه و وسط جاده در کل محدوده تصادف نموده و همزمان با گریدر حاشیه جاده را تصطیح کردند.همه این کارها در حالی انجام شده تا اهمال قانونی در تعمیرات دورهای جاده را کمرنگ کرده و راننده مینیبوس را مقصر حادثه اعلام کنند.»
بامداد روز سهشنبه ۸ شهریور ۱۴۰۱ در تصادف مرگبار یک دستگاه تریلی با یک دستگاه مینیبوس در جاده کمربندی شوشتر در استان خوزستان ۱۶ نفر کشته شدند. اتحادیه آزاد کارگران در خبری کوتاه اعلام کرد: «۱۳تن از جانباختگان این حادثه کارگران فصلی زمینهای کشاورزی شهرستان شوشتر بودهاند.»
در حالی که اغلب رسانهها در ایران تعداد جانباختگان این تصادف را دستکم ۱۳ نفر اعلام کرده خبرگزاری رکنا شمار کشتهشدگان را ۱۶ نفر اعلام کرده است. این خبرگزاری همچنین به نقل از یکی از مسئولان هلال احمر خوزستان شمار مصدومان را ۱۱ نفر اعلام کرده بود.
مشخص نیست که این تصادف به دلیل عوامل انسانی بوده یا مشکلات فنی در خودروها اما گفته شده است که تیمهای امدادی از شهرهای شوشتر و مسجدسلیمان در محل حاضر شدهاند. با اعلام تعمیرات فوری جاده از سوی پرسنل راهداری گمانهها به سمت مسئولانی رفته است که از تعمیرات به موقع خودداری کرده بودند.
فعالان کارگری شوشتر معتقدند: «این تعمیرات فوری و اصلاح جاده نشان میدهد که هم تجهیزات هست، هم توان انجام کار و هم بودجه، فقط جان مردم در اولویت نیست. اگر جاده جدا کننده وسط را داشت، قطعا تلفات در این حد نبود. اگر از تردد خودروهای فرسوده جلوگیری میشد و خودروی جایگزین به مالکان داده شده بود، قطعا چنین اتفاقی رخ نمیداد.»

به گفته آنها؛ اگر جاده قبلا خط کشی شده و شانههای جاده همانند الان بازسازی شده بود، احتمالا چنین حادثهای رخ نمیداد. ضمن اینکه چنانچه جاده کمربندی طبق وعدههای مسئولان، چند بانده شده بود، قطعا شاهد چنین تصادفاتی نبودیم.
فعالان کارگری شوشتر با اشاره به حادثه جادهای صالحشهر در آذر ۱۳۹۲که مردم دو شهرستان صالح شهر (گتوند) را عزادار کرد، افزودند: «در حوادث مشابه قبلی، اگر خاطیان را مشخص و مجازات کرده بودند، حالا دوباره عزادار نمیشدیم.»
۲۵ آذرماه سال ۱۳۹۲ مینیبوس حامل دانشجویان صالحشهری در جاده حادثهخیز شوشتر به دزفول در محدوده گتوند تصادف کرد و بیش از ۲۰ کشته و زخمی برجا گذاشت. در این حادثه هشت نفر مجروح و دوازده نفر که ۹ نفر از آنها دانشجو بودند جان خود را از دست دادند.
به دنبال این حادثه و تشییع جنازه باشکوهی که برای جان باختگان برگزار شد مردم محلی هفته اول دیماه ۱۳۹۲ در جاده شوشتر به دزفول در محدوده گتوند (صالحشهر) تجمع کردند و جاده برای ساعاتی مسدود شد. آنها در آن تجمع خواستار رسیدگی فوری به مسئله دوبانده کردن این جاده شدند اما به رغم گذشت ۹ سال هنوز این جاده یکطرفه نشده است.
پلیس راهور ایران همواره عوامل انسانی، مشکلات جادهای و نقص فنی خودروها را به ترتیب مهمترین دلایل تلفات جادهای در کشور اعلام میکند. رئیس سازمان اورژانس ایران هم آمار سالانه جان باختگان تصادفات جادهای را ۱۸هزار نفر اعلام کرده است.
میزان خسارتهای ناشی از تصادفهای رانندگی در ایران، به دلایل متعددی چون: «غیراستاندارد بودن جادهها»، «ناامنی خودروها»، و فرهنگ غلط رانندگی، به بیست برابر میانگین جهانی رسیده است.
دست کم ۵۰۹ هزار نفر بر اساس آمار منتشرشده، در فاصله سالهای ۱۳۷۳ تا ۱۳۹۹ در ایران بر اثر تصادفهای رانندگی کشته شدهاند. بزرگی این آمار در حالی است که در جنگ هشتساله ایران و عراق مجموع کشتههای ایران به حدود ۱۹۰ هزار نفر رسید.
رئیس پلیس راهور ایران در یک گفتگوی خبری توضیح داد: «مجموع هزینههای خسارات تصادفات رانندگی در ایران بیش از هشت درصد تولید ناخالص داخلی است.» کمال هادیانفر، رئیس پلیس راهور، درباره میزان خسارات مالی چنین توضیح داده است: «مطابق گزارش سازمان بهداشت جهانی، عواقب مالی سوانح ترافیکی نیز فراوان بوده و در کشورهای با درآمد کم و متوسط، مرگ و میر ناشی از سوانح ترافیکی، بین دو تا هفت درصد از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص میدهد.»
او در ادامه افزوده است: «تحقیق مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد که هزینههای اقتصادی و اجتماعی تصادفات رانندگی در کشور ما بالغ بر هشت درصد تولید ناخالص داخلی است. هزینه مذکور فقط برای سال ۹۰ معادل حدود ۵۲ هزار میلیارد تومان بوده است.»
به گفته رئیس پلیس راهور بیشترین میزان تلفات در تصادفهای رانندگی را استانهای فارس، سیستان و بلوچستان، کرمان، خوزستان و اصفهان داشتهاند. دلیل این تصادفات هم وجود نقاط حادثهخیز در راههای این استانها و رعایت نکردن اصول رانندگی نسبت به استانهای دیگر ایران است.
کاهش بودجه راهسازی در ایران روند ترمیم جادهها را با مشکل روبهرو کرده است و هر سال نیز به شمار نقاط حادثهخیز جادهها افزوده میشود.
رسانههای داخلی اعداد متفاوتی را از نقاط حادثهخیز جادهای در ایران منتشر کردهاند که به بیش از ۱۰ هزار هم نقطه در جادههای ایران میرسد.
به باور کارشناسان مهندسی غلط راههای ایران یکی از مشکلات این جادهها محسوب میشود. علاوه بر این، بسیاری از جادههای ایران از علائم رانندگی به میزان کافی برخوردار نیستند. حتی خطوط استاندارد جادهای در آنها وجود ندارد: «آسفالت معیوب هم از دیگر ایرادهای جادههای ایران است. گزارشهای بسیاری از مرگ و حادثه به دلیل خرابی پوشش جادهها هم در ایران منتشر شده است.»
بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، ایران در سال ۲۰۱۸ از نظر آمار تلفات رانندگی در میان ۱۷۰ کشور رتبه ۶۳ را دارا بوده است. تعداد مرگ در این ارزیابی برای هر یکصد هزار نفر در ایران در سال ۲۰۱۸ حدود ۲۰ کشته بوده، حال آن که این عدد برای مثال در آلمان چهار نفر گزارش شده است.
اما دو سال بعد در سال ۲۰۲۰ گزارش سازمان بهداشت جهانی، ایران را با برآورد نرخ ۲۰ مرگ در هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت به رتبه ۱۱۳ از ۱۷۵ کشور کاهش داد. گزارش تحلیلی پژوهشکده مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۸ آسیبهای ناشی از تصادفات جادهای در ایران، یکی از پنج علت مهم مرگ و میر دانسته و میگوید: «آسیبهای ناشی از تصادفات جادهای در ایران نیز، یکی از پنج علت مهم مرگ و میر بهشمار میرود. بنا بر این در برنامههای توسعه کشور اهمیت این موضوع مورد توجه قرار گرفته و از دستگاههای مربوطه خواسته شده تا در جهت کاهش تلفات و حوادث جادهای اقدامات لازم صورت گیرد. بر این اساس دولت مکلف است تا ساز و کارهای لازم برای کاهش تلفات حوادث رانندگی را در دستور کار خود قرار دهد. لازمه دستیابی به این هدف، داشتن آمارهای صحیح و بههنگام است تا بر اساس این آمارها وضعیت موجود بررسی و اقدامات لازم صورت گیرد.»
ثبت نظر