اعتصاب اعتراضی کارکنان رسمی وزارت نفت، امروز چهارشنبه ۱۸آبان ۱۴۰۱، وارد سومین روز خود شد.
براساس اطلاعات دریافتی «ایران‌وایر»، تهدیدات مکرر و وعده وعید‌های همزمان مدیران نفتی هم، نتوانسته اعتراض کارکنان رسمی را در بخش‌های مختلف نفت و گاز در هم بشکند.
کارکنان رسمی در اعتراض به «عدم اجرای ماده ۱۰قانون اختیارات نفت» و «بی‌توجهی به وضعیت معیشت کارکنان»، اعتصاب اعتراضی خود را آغاز کردند.
اعتصاب غذای اعتراضی پرسنل رسمی وزارت نفت که از روز ۱۶آبان آغاز شده، از روز گذشته با پیوستن کارکنان پالایشگاه پنجم پارس جنوبی، منطقه عملیاتی دالان، شرکت نفت و گاز اروندان، دکل‌های شرکت ملی حفاری و منطقه عملیاتی آغار، وارد سومین روز اعتصاب غذا شده است.
به گفته یکی از کارکنان رسمی، آن‌ها از حضور و گرفتن غذا در رستوران اجتناب کرده و کارکنان نوبت‌کار، غذا را به صورت کامل عودت و از دیشب هیچ آمار غذایی رزرو نشد. در زمان سرو غذا هم تنها مدیران و مسوولین ادارات در رستوران حضور یافته‌اند.
ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت چیست؟
در قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت که در تاریخ ۱۹اردیبهشت۱۳۹۱ به تصویب رسیده، آمده است: «نظام‌های اداری و استخدامی و پرداخت حقوق و مزایای آن دسته از کارکنان شرکت‌های تابعه وزارت نفت که در واحدهای عملیاتی و تخصصی شاغل هستند، با رویکرد تقویت رقابت پذیری و سرعت بخشیدن به بهره برداری از میادین مشترک و حفظ نیروی انسانی متخصص، تابع آیین‌نامه خاصی است که بدون الزام به رعایت قانون مدیریت خدمات کشوری با رعایت سایر قوانین و مقررات مربوطه و با پیشنهاد وزارت نفت و تایید معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور تهیه می‌شود.»
در این آیین‌نامه، بند مربوط به ترمیم پایه‌های حقوق که مهم‌ترین و امیدوار کننده‌ترین بخش این قانون بوده است، تاکنون اجرا نشده است. به همین دلیل، از همان روزهای تصویب این آیین‌نامه، کارکنان وزارت نفت به این کوتاهی و عدم توجه به حق و حقوق خود اعتراض کردند. اما وزارت نفت همچنان زیر بار اجرای این بند از آئین‌نامه نرفته است.
دلیل اجرایی نشدن این بند، موضوع «اجازه» یا «تکلیف» بودن ماده ۱۰ قانون اختیارات و وظایف وزارت نفت است. موضوعی که بارها مورد اختلاف نظر کارکنان و وزارت نفت و مسوولان مربوطه قرار گرفته است. کارکنان صنعت نفت با استناد به مکاتبات و نامه‌نگاری‌های متعدد، تاکید بر «لازم‌الاجرا» و «تکلیف» بودن ماده ۱۰ دارند. اما وزیر نفت تاکید دارد که ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت «اجازه» است نه «تکلیف».
سابقه اعتراضات در صنعت نفت
روز ۵آبان، در چهلمین روز اعتراضات سراسری در ایران و سرکوب وحشیانه معترضان به‌دست عوامل حکومت، مدیریت مرکزی کمپین کارکنان پروژه‌های نفت و گاز، با انتشار اطلاعیه‌ای در صفحه اینستاگرام خود، از همه کارگران و کارکنان رسمی و غیررسمی در پروژه‌های نفت و گاز و شرکت نفت خواست تا در همراهی با مردم در خیزش سراسری علیه جمهوری اسلامی، محل کار خود را تخلیه و ترک کنند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی صنعت نفت هم بعدازظهر همان‌روز با انتشار بیانیه‌ای، از این حرکت اعتراضی حمایت کرد. کارگران پیمانی صنعت نفت و گاز با تهدید به اعتصاب در صورت تداوم خشونت دولتی علیه معترضان، اعتصابی را سازماندهی و برگزار کردند که با خشونت ماموران امنیتی و انتظامی مواجه شد و دست‌کم ۲۵۰ نفر از کارگران بازداشت شدند. کماکان دو نفر از کارگران به اسامی «فرید کوراوند» و «محمد ململی گلزاری» در بازداشت نهادهای امنیتی هستند.
تعویق اعتراضات به‌دلیل تشدید سرکوب
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، پیشتر در روز ۹آبان، با انتشار بیانیه‌ای از تعویق زمان اعتصاب سراسری به‌دلیل فشارهای امنیتی وارد شده به کارگران خبر داده و نوشته بود: «روز جمعه ۶ آبان ۱۴۰۱، یکی دیگر از کارگران پروژه‌ای به نام «محمد ململی گلزاری»، توسط نیروهای امنیتی در پارک بی‌بی‌مریم شهر ایذه بازداشت شده است. تاکنون از محل نگهداری و دلایل بازداشت این کارگر خبری در دست نیست. طبق خبرهای دریافتی، نیروهای امنیتی در هماهنگی کامل با حراست پالایشگاه و حراست سایر پروژه‌ها، تاکنون تعداد زیادی از همکاران را بازداشت کرده‌اند.»
این شورا در ادامه بیانیه خود نوشت: «با توجه به امنیتی شدن بیشتر محیط‌های کار در یک هم‌فکری با همکاران به این نتیجه رسیدیم که اعتصاب اعلام شده در ۷ آبان را موقتا به تعویق انداخته، و با تدارک بیشتری برنامه‌های اعتراضی آتی خود را تعیین نماید.»
شورای سازماندهی با تاکید بر همبستگی با اعتراضات مردمی و خواسته‌های کارگران اعلام کرد، در تدارک اعتراضات گسترده‌تر است: «شورای سازماندهی بر اتحاد تمام بخش‌های کارگران در نفت تاکید دارد. کارگران نفت، خود بخشی از همان مردمی هستند که علیه فقر و ستمگری و ضدیت با زن، و برای داشتن یک زندگی شایسته در اعتراض هستند.»
این شورا خواسته‌های فوری خود را «آزادی فوری همکاران زندانی و تمام دستگیرشدگان اخیر و زندانیان سیاسی»، «خارج شدن نیروهای سرکوب از محیط‌های کار» و «جمع کردن بساط پیمانکاران از محیط‌های کار» اعلام کرده است.
تاخیر در شنیدن صدای اعتصابیون
اول تیر۱۴۰۰، کم سابقه‌ترین اعتصاب کارگران صنعت نفت ایران در سال‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷بدست کارگران پیمانی صنعت نفت رقم خورد. اما ۹ روز طول کشید تا در ۹ تیر، صدای معترضان بالاخره به گوش «حسن روحانی»، رییس جمهور وقت برسد.
رییس جمهور دوره دوازدهم هم که مثل آن صبح جمعه آبان ۱۳۹۸ تازه از خواب برخاسته و اخبار را شنیده بود، اعلام کرد: «مشکلات این کارگران ارتباطی با بخش نفت ندارد، ولی به هر حال آنان در حوزه‌های نفتی فعال هستند و باید مشکل‌شان پیگیری شود.»
«بیژن زنگنه» وزیر وقت نفت هم، مشکل عدم افزایش حقوق کارکنان رسمی صنعت نفت را به قانون بودجه ۱۴۰۰ مرتبط دانسته بود.
رویارویی جامعه با حاکمیت
»فوآد کیخسروی» عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، در جریان اعتراض کارگران پیمانی صنعت نفت در سال ۱۴۰۰، درباره نحوه برخورد حاکمیت با آن به «ایران‌وایر» گفته بود: «این اعتصاب برای حاکمیت به محمل مهمی برای مقابله نه تنها با کارگران اعتصابی، بلکه برای مقابله با کل جامعه معترض ایران تبدیل شده است. جدا از این که این اعتصاب تا به کجا ادامه پیدا کند و به چه میزان از خواسته‌هایش برسد، تضاد طبقاتی عمیقی که شکاف بین مطالبات کارگران و مزدبگیران را، با اراده و پاسخگویی حکومت به این جنبش عظیم مطالباتی پرنشدنی و ناممکن کرده است.»
او پیش بینی کرده بود: «دیر یا زود این اعتصاب به مصاف و رویارویی اکثریت جامعه با حاکمیت موجود در ابعاد کلان سیاسی و اجتماعی تبدیل خواهد شد.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر