بی‌خبری از عرفان چیت‌ساز، بازداشتی شهرک اکباتان

طبق اطلاع «ایران وایر» در نخستین دقایق روز ۱۶ آذر «عرفان چیت‌ساز» از اهالی شهرک «اکباتان» تهران توسط نیروهای سرکوب بازداشت شده است و تاکنون خبری از محل نگهداری و شرایط او وجود ندارد. او تا زمان انتشار این خبر با خانواده‌اش تماسی نداشته است. 

شب از نیمه‌ گذشته بود اما تجمع اعتراضی در شهرک اکباتان ادامه داشت. عرفان چیت‌ساز به همراه سه نفر دیگر از دوستانش بازداشت شد. از میان آن‌ها، دو نفر آزاد شده‌اند اما به آن‌ها گفته شده است که تا سه ماه تلفن‌های‌شان در اختیار نهادهای امنیتی باقی خواهد ماند. نفر سوم هم از زندان «اوین» با خانواده‌اش تماس داشته است.

اما از عرفان چیست‌ساز خبری نیست. 

مساله‌ای که در کنار بی‌خبری از محل نگهداری و شرایط عرفان، دوستان و خانواده‌اش را نگران کرده است، وضعیت جسمانی این شهروند بازداشتی است. عرفان چیت‌ساز به خاطر شرکت در تظاهرات، پیش‌تر مورد اصابت گلوله ساچمه‌ای قرار گرفت و در پای‌اش ساچمه وجود دارد. او چند بار نیز توسط نیروهای سرکوب کتک خورده بود به طوری‌که گوش او ورم کرده بود و برای چند روز شنوایی‌اش را از دست داده بود. 

عرفان متولد تیر سال ۱۳۷۵ و در یک مغازه فروشندگی می‌کرد. او مادر ندارد و با پدرش زندگی می‌کند. 

خانواده و نزدیکان عرفان برای پیدا کردن او هر روز مقابل زندان «اوین» می‌روند تا بلکه خبری از عزیز خود به دست آوردند اما عرفان هنوز با خانواده‌اش تماسی نداشته است. 

در پی بالا رفتن شمار بازداشتی‌های اعتراضات اخیر، سازمان زندان‌ها باشگاهی ورزشی را مقابل اوین تخلیه کرده است. خانواده‌ها هر روز در این محل به دنبال عزیزان خود می‌گردند. آن‌ها هر صبح، روی تکه‌ای کاغذ اسم عزیز خود را می‌نویسند و تحویل زندان‌بان می‌دهند. ساعت‌های انتظار می‌تواند گاه به سه ساعت هم برسد. در نهایت زندان‌بان روی همان کاغذ پاسخ می‌دهد که آیا عزیز بازداشت‌شده در اوین است یا خیر. 

خانواده و دوستان عرفان هنوز نمی‌دانند این زندانی سیاسی کجا نگهداری می‌شود. 

اگرچه برخی از بازداشت‌شده‌ها توانسته‌اند با خانواده‌های خود در تماس باشند اما به نظر می‌رسد بسیاری دیگر هم هستند که همچنان خبری از آن‌ها نیست. خانواده‌های آن‌ها روزانه رنج مضاعفی برای پیدا کردن عزیزان خود متحمل می‌شوند. 

تماس با خانواده از جمله ابتدایی‌ترین حقوق متهمان است که در قوانین ایران نیز درج شده است. بازداشتی‌ها در همان ساعت بازداشت حق دارند به خانواده از احوال خود خبر دهند. اما این حق از بسیاری دریغ می‌شود. مساله‌ای که آزار مضاعف خانواده‌ها است.