ارمغان ذبیجی، ۱۰۲ روز بازداشت بدون درمان پزشکی و ملاقات با همسر

ارمغان ذبیحی مقدم  و همسرش، آرش زمانی در روزهای ابتدایی اعتراضات سراسری در منزل مسکونی‌شان در تهران دستگیر شدند. این زوج بهایی با گذشت بیش از صد روز، یکی از طولانی ترین دوره‌های بازداشت را پشت سر گذاشته‌اند.  آنان در دوم مهر ماه ۱۴۰۱ با حمله شبانه ماموران امنیتی به منزل مسکونی‌شان در تهران دستگیر و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند.

ارمغان ذبیحی در روز سه شنبه ۲۹ آذر به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران منتقل شد. خانواده‌ی ارمغان با توجه به صدور کیفرخواست، ۹۰ روز بازداشت و مشکلات جسمی دخترشان که در دوران بازداشت تشدید شده است از قاضی پرونده درخواست می‌کنند تا قرار بازداشت را به وثیقه برای درمان تبدیل کند که مورد موافقت قاضی قرار نمی‌گیرد. وی اظهار می‌دارد که تخفیفات قانونی شامل حال بهاییان نمی‌شود.

یکی از اتهامات این جوان ۲۸ ساله بهایی، «عضویت در جامعه بهایی» ذکر شده است این اتهام در حالی به وی نسبت داده شده که مسئولان جمهوری اسلامی در ۴۳ سال گذشته همواره در سخنان‌شان تاکید کرده‌اند که هیچ فردی در ایران به اتهام بهایی بودن دستگیر و محاکمه نشده است.

ارمغان ذبیحی در تاریخ ششم دی ماه از بند ۲۰۹ زندان اوین به زندان قرچک ورامین منتقل شد.

در حال حاضر، این زندانی عقیدتی پس از سه ماه ونیم بازداشت، بلاتکلیف و تحت فشارهای جسمانی و روانی شدید قرار دارد. او پس از ۹۵ روز خوابیدن روی زمین سرد بازداشتگاه اوین و داشتن عارضه دیسک و انحراف مهره کمر با مشکل کمر درد شدید مواجه شده که این مشکل شرایط زندان را برایش بسیار سخت کرده است. تا کنون با درخواست معاینه توسط پزشک متخصص هم موافقت نشده است.

هم‌چنین علی‌رغم درخواست‌های مکرر ارمغان و همسرش برای ملاقات با یک‌دیگر، این زوج جوان بیش از صد روز است از شنیدن صدا و دیدار هم‌دیگر محروم هستند.

سیروس ذبیحی، پدر ارمغان هم در دوم مهر ماه در شهر مشهد بازداشت شد. بی‌خبری از وضعیت پدر، فشار روانی مضاعف بر ارمغان ذبیحی بود. سیروس ذبیحی پس از ۷۳ روز از زندان وکیل آباد آزاد شد.