close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
اخبار

کانون هنر/فرهنگ/کنش: خسرو حسن‌زاده قربانی استبداد دینی در ایران شد

۱۲ تیر ۱۴۰۲
خواندن در ۴ دقیقه
کانون هنر/فرهنگ/کنش: خسرو حسن‌زاده قربانی استبداد دینی در ایران شد

کانون هنر/فرهنگ/کنش، روز دوشنبه ۱۲ تیر با انتشار بیانیه‌ای به موضوع جان باختن خسرو حسن‌زاده، نقاش ایرانی بر اثر مسمومیت ناشی از الکل پرداخت و او را قربانی استبداد دینی در ایران دانست.

در این بیانیه با اشاره به اینکه خسرو حسن‌زاده بر اثر نوشیدن الکل سمی بینایی‌اش را از دست داد، به اغما رفت و سرانجام جان خود را از دست داد، تاکید شده است: مسئول مرگ‌های ناشی از الکل سمی حکومتی‌ست که با شرارت تمام دریا دریا آب انگور به جوی و خیابان می‌ریزد و شحنه‌اش، احمدرضا رادان، با وقاحت تمام می‌گوید «کسانی که مشروبات الکلی مصرف می کنند، باید بدانند که خطراتی متوجه آنهاست.»

نویسندگان این متن مسمومیت‌های الکلی هفته‌های گذشته در ایران با حملات شیمیایی به مدارس دخترانه مقایسه کرده و نوشته اند: «هرچند سال‌هاست که الکل غیراستاندارد در ایران قربانی می‌گیرد، اما موج مسمومیت این روزها از جنسی دیگر است.»

«خسرو حسن‌زاده»، نقاش، هنرمند نمایش‌های چیدمانی و بازیگر شناخته شده ایرانی، امروز ۱۱تیر۱۴۰۲، بر اثر مسمومیت ناشی از الکل صنعتی، جان خود را از دست داد.

«مازیار بهاری»، فیلمساز و مدیر ایران‌وایر، فیلم «نقاشی کن!» را در سال ۱۳۷۸ ساخت، زمانی که حسن‌زاده در کنار کار هنری به میوه‌فروشی در خیابان شهرستانی در نزدیکی میدان امام حسین مشغول بود.

کانون هنر/فرهنگ/کنش در پایان بیانیه خود ضمن همدردی با خانواده، دوستان و همکاران خسرو حسن‌زاده، او را در کنار ده‌ها هم‌میهن دیگر قربانی استبداد دینی دانسته و ستاندن جان او و دیگر قربانیان الکل سمی را به‌شدت محکوم کرده است.

متن کامل بیانیه کانون هنر/فرهنگ/کنش که در اختیار ایران‌وایر قرار گرفته به این شرح است: 

خسرو حسن‌زاده یکشنبه ۱۱ تیرماه ۱۴۰۲ در ۶۰ سالگی و پس از یک هفته اغما بر اثر نوشیدن الکل سمی درگذشت.

در دهه‌ی هفتاد، زمانی که هنرمندان «خودی» بازنمایی جنگ ایران و عراق را در انحصار خود می‌دیدند و جنگ را تا سرحد اشباع زیباسازی می‌کردند مگر جنگ همچنان لباس روایت حکومتی بر تن کرده‌ باشد و برکت‌بخش به چشم آید، خسرو ــ که خود روزی سرباز این جنگ بود ــ  در مجموعه‌ی یادداشت‌های جنگ نکبت و مصائب آن را با پیکرهای کفن‌پیچ به تصویر کشید. این آثار او اجازه‌ی نمایش نیافتند و خسرو در پشت‌بام خانه‌اش آن‌ها را به نمایش گذاشت. در مجموعه‌ی فاحشه به قربانیان قاتلی زنجیره‌ای پرداخت که در مشهد، پایتخت مذهبی جمهوری اسلامی، خود را حافظ اخلاقیات می‌دانست و آتش‌به‌اختیار زنان را خفه می‌کرد تا جامعه را از وجود ایشان پاک سازد. در مجموعه‌ی تروریست به تصور قالبی از تروریست بودن ایرانیان، ساکنان محور شرارت، تاخت. 

کمتر هنرمندی مانند او به فرهنگ کوچه‌بازار پرداخته است. جامعه‌ی ایران نه صرفاً دستمایه‌ی آثار او که هستی او بود، از همین روی باز به ایران بازگشته بود. خسرو با ترکیب نقاشی، چاپ سیلک و اسمبلاژ آثاری چندرگه می‌ساخت. فرهنگ عامه، چهره‌های محبوب و قهرمانانش، باورها، آیین‌ها، نقش‌مایه‌ها و زیباشناسی این فرهنگ در اغلب آثار او دیده می‌شود، آثاری که خود «هنر مردم» می‌نامید.

خسرو همواره خیامی زیست، جنگ و نیستی را چشیده بود و خلق را با نقاشی بر کاغذهای بی‌دوام آغاز کرده بود. از همین رو گفته بود که چون زیاد عمر نخواهد کرد، می‌خواهد تا می‌تواند نقاشی کند. هرچند خیامی زیست، اما مرگش  خیامی نبود؛ نه عمرش به سر رسیده بود و نه پیمانه‌اش پر شده بود. 

خبر درگذشت خسرو حسن‌زاده پخش می‌شود اما اغلب علت اصلی مرگ را پنهان می‌دارند. خسرو مانند بسیاری از هم‌میهنان‌مان در این روزها بر اثر نوشیدن الکل سمی بینایی‌اش را از دست داد،  به اغما رفت و سرانجام قربانی مسمومیت‌های زنجیره‌ای شد. هرچند سال‌هاست که الکل غیراستاندارد در ایران قربانی می‌گیرد، اما موج مسمومیت این روزها از جنسی دیگر است. مسئول مرگ‌های ناشی از الکل سمی حکومتی‌ست که با شرارت تمام دریادریا آب انگور به جوی و خیابان می‌ریزد و شحنه‌اش، احمدرضا رادان، با وقاحت تمام می‌گوید «کسانی که مشروبات الکلی مصرف می کنند، باید بدانند که خطراتی متوجه آنهاست.» در نزد حکومت نوشیدن الکل خلاف شرع است، چنان‌که بسیاری از آثار حسن‌زاده ــ از جمله مجموعه‌ی  برهنه ــ خلاف باورهای این حکومت دینی‌ست. نمی‌توان با تمسک به شرع از کنار چنین فاجعه‌ی ملی‌ای گذشت، خصوصاً زمانی که این مسمومیت‌های زنجیره‌ای را کنار مسمومیت‌های شیمیایی در مدارس دخترانه بنشانیم. آن زمان است که چهره‌ی شنیع شرارتی نظام‌مند آشکار می‌شود. بر کسی پوشیده نیست که جان هر که در چشم حکومت «دیگری‌»ست ارزشی ندارد، چه دگراندیش باشد و چه در «حسرت یک زندگی معمولی» تا به شیوه‌ای که می‌خواهد بپوشد یا بنوشد. 

کانون هنر/کنش/فرهنگ  ضمن همدردی با خانواده، دوستان و همکاران خسرو حسن‌زاده، او را در کنار ده‌ها هم‌میهن دیگر بی‌تردید قربانی استبداد دینی می‌داند و ستاندن جان او و دیگر قربانیان الکل سمی را به‌شدت محکوم می‌کند. 

کانون هنر/کنش/فرهنگ

۱۲ تیر ۱۴۰۲

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

بلاگ

زنان تاثیرگذار ایران؛ مریم فیروز

۱۲ تیر ۱۴۰۲
ایران‌وایر
خواندن در ۱۰ دقیقه
زنان تاثیرگذار ایران؛ مریم فیروز