جمعیت زیر خط فقر در ایران به مرز ۲۸ میلیون نفر رسید

نایب رییس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه خبر داد که جمعیت زیر خط فقر در ایران به «مرز ۲۸ میلیون نفر» رسیده و ادامه سقوط پرشتاب مردم به زیر خط فقر، «زنگ خطر آسیب‌های اجتماعی» را به صدا در آورده است.

«خط فقر» سطحی از درآمد است که حداقل نیازهای ضروری زندگی یک خانوار را تامین کند و درآمد پایین‌تر از خط فقر نیز «فقر مطلق» خوانده می‌شود که خانوارها و افراد از حداقل درآمد برای تامین نیازهای ضروری از جمله کالری مورد نیاز روزانه نیز محروم هستند.

محسن پیرهادی روز دوم مردادماه ۱۴۰۲ «سقوط اقتصادی برخی اقشار جامعه در یک دهه اخیر» را عامل «رشد حاشیه‌نشینی، افزایش آمار اعتیاد، فساد، افزایش مهاجرت به شهرهای بزرگ و زنانه شدن چهره آسیب‌های اجتماعی» خواند و با هشدار نسبت به پیامدهای گسترش جمعیت زیر خط فقر گفت: «در صورتی که نسبت به ساماندهی و مقابله با این وضعیت در برنامه هفتم توسعه جدی نباشیم، به‌زودی در حوزه سلامت اجتماعی جامعه با بحران جدی روبرو می‌شویم.»

طی سال‌های گذشته نه تنها مردم ایران به سبب فقر به حاشیه‌نشینی روی آورده‌اند که پدیده‌هایی همچون گورخوابی و ماشین خوابی در شهرهای بزرگ به شدت افزایش داشته است.

محسن پیرهادی در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به اینکه از دهه هشتاد خورشیدی تاکنون مهم‌ترین بستر برای سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی به منظور کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی، قوانین برنامه‌های توسعه بوده است، از «تنزل توجه به آسیب‌های اجتماعی در لایحه برنامه هفتم» انتقاد کرد.

در برنامه هفتم توسعه بیشترین بودجه به نهادهای سرکوب‌گر و وابسته به نهادهای امنیتی اختصاص یافته و حوزه‌ آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی حداقل بودجه‌های ممکن را دارا بوده که در مواردی هم بندهایی از آن حذف شده است.

پیرهادی افزود که احکام مرتبط با آسیب‌های اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه در مقایسه با قانون برنامه ششم توسعه، نه تنها کامل‌تر نشده است بلکه از کیفیت پایین‌تری نیز برخوردارند تا آنجا که می‌توان گفت در برنامه هفتم، مواد مرتبط با آسیب‌های اجتماعی در پرداخت و پیگیری «دچار تنزل» شده‌اند.

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در خرداد ماه امسال اعلام کرده بود که در فاصله یک دهه (۱۴۰۰-۱۳۹۰)  ، حدود ۱۱ میلیون نفر به جمعیت فقیر ایران اضافه شده است.

در این گزارش تاکید شده بود که از سال ۱۳۸۵ نرخ فقر به شدت رو به افزایش گذاشته و از سال ۱۳۹۷ به بعد به بیش از ۳۰ درصد رسیده که  به معنای آن است که تقریبا یک سوم جمعیت ایران زیر خط فقر قرار گرفته‌اند.

اواخر خردادماه سال جاری نیز یک عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی، اعلام کرد که با توجه به تورم افسارگسیخته در ایران  «خط فقر در تهران به ۳۰ میلیون تومان» رسیده است.

محمد باقری بنایی، گفت که به دلیل گرانی قیمت و اجاره بهای مسکن، و افزایش هزینه معیشت و رشد نرخ تورم، «قشر متوسط جامعه عملا به سمت حاشیه‌نشینی در تهران» و یا شهرهای همجوار سوق پیدا کرده است.

این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس هشدار داد که افزایش خط فقر و گسترش جمعیت زیر خط فقر در ایران «ممکن است در آینده نه چندان دور» به «مسائل اجتماعی و سیاسی» منجر شود.

گسترش فقر در ایران طی دو سال گذشته در حالی شدت گرفته که ابراهیم رییسی در اواخر سال ۱۴۰۰ وعده داد که «فقر مطلق» را در ایران «ریشه‌کن» خواهد کرد. این در حالی است که از همان زمان تاکنون ارزش پول ملی در ایران به شدت کاهش یافته تا بدانجا که بخش مشاوره نشریه اقتصادی «فوربس»، در گزارشی از ۱۰ ارز ضعیف دنیا، ریال ایران را در صدر ضعیف‌ترین ارز در جهان قرار داد.