شیرین عبادی به بهاره هدایت: جمهوری اسلامی خواهد رفت، شما باید بمانید

«شیرین»، عبادی کنشگر اجتماعی، فعال حقوق‌بشر و برنده جایزه صلح نوبل، در چهاردهمین روز از اعتصاب غذای «بهاره هدایت»، با انتشار یادداشتی از او خواست به اعتصاب غذا پایان دهد.

بهاره هدایت روز سه‌شنبه ۲۰شهریور۱۴۰۲ بعد از سیزده روز اعتصاب غذا به‌دلیل وخامت حال جسمی خود به اورژانس بیمارستان طالقانی منتقل شد، اما از دریافت سرم و شکستن اعتصاب غذا سر باز زد.

شیرین عبادی در این نامه با اشاره به گذشت ۱۴ روز از این اعتصاب غذا، خطاب به بهاره هدایت نوشت: «راهی که پیش‌گرفته‌اید، نشان از تعهد شما به آزادی‌خواهی و میهن‌دوستی و عدالت‌طلبی است. شما و سایر عزیزان دربند ما چشم و چراغ مبارزه‌ علیه استبداد و حکومتی هستید که به‌درستی آن را توتالیتر نامیدید. حکومتی که که ثابت کرده جز دشمنی، رابطه‌ی دیگری با مردمش ندارد.»

خانم عبادی اراده بهاره هدایت را «پولادین» توصیف کرده و نوشته است: «اراده‌ پولادین شما، بسیار استوارتر از ستون‌های از همیشه بی‌رمق‌تر استبداد در کشورمان است.»

او در ادامه با تاکید‌بر اینکه «آینده‌ ایران به جسارت، تدبیر و اندیشه‌ پویای شما در آینده محتاج است» نوشته: «به عنوان یک هم‌وطن، و کسی که رنج‌های بی‌شماری به‌واسطه‌ نظام ضدانسانی متحمل شده و همواره قدرت شما را در مبارزات آزادی‌خواهانه ستوده است، از شما خواهش می‌کنم به اعتصاب غذای خود پایان دهید.»

خانم عبادی به نگرانی خانواده‌های دادخواه و دیگر زندانیان هم‌بند بهاره هدایت و نامه‌هایی که از سوی جامعه سیاسی و مدنی ایران برای درخواست شکستن اعتصاب غذا به او نوشته شده نوشت: «ما همه نگران ایران هستیم. جمهوری اسلامی خواهد رفت. شما باید بمانید.»

هم‌زمان با انتشار اخباری مبنی‌بر وخامت حال جسمی «بهاره هدایت»، زندانی سیاسی و فعال مدنی در سیزدهمین روز اعتصاب غذا، جمعی از زندانیان محبوس در زندان اوین طی نامه‌ای سرگشاده از او درخواست کردند تا به اعتصاب غذای خود پایان بدهد.

در بخشی از این نامه که برای انتشار در اختیار «ایران‌وایر» قرار گرفته، آمده است: «بهاره، آری، ابتنا به وجدان راهگشاست، اما در پیشگاه هر وجدانی جان هر انسانی شریف‌ترین است و آنگونه که جنبش زن، زندگی، آزادی عیان کرد، بازستاندن این زندگی ربوده شده، عنصر پیوند ماست.»

هم‌بندیان خانم هدایت با تاکید بر اینکه «هر جانی که خیال آزادی را در ضمیر خود بپروراند، خود پاره تن آزادی است و تو پاره تن آزادی هستی» ادامه دادند: «از تو درخواست می‌کنیم که برای حفاظت از نفس خود و خویشتن خود به‌مثابه وجدانی نگران و در تقلا برای آزادی، به اعتصاب غذایت پایان دهی. باشد که در کنار هم رویای جمعی‌مان را جانی دوباره ببخشیم.»

پیش‌تر خانواده جواد روحی، نیلوفر حامدی و الهه محمدی بهاره هدایت در اعتراض به رنجی که بر آن‌ها تحمیل شده اعتصاب غذای خود را آغاز کرده بود از او خواسته بودند که از قمار بر سر جانش دست بردارد و به این اعتصاب پایان بدهد.

بهاره هدایت، زندانی سیاسی و فعال مدنی٬ از ۹شهریور۱۴۰۲ و پس از جان‌باختن جواد روحی، زندانی معترض، اعلام کرد که این اعتصاب برای او «به مثابه تجدید عهدی‌ست با وجدان عمومی» است و نوشت در حمایت از «یکسال مقاومت بی‌امان زنان آزادیخواه»، ایران دست به اعتصاب غذا زده است.

 این زندانی سیاسی ادامه داده بود «تا به امروز به محاکمه کشیده شده و در آن سوی میز محکمه، محاکمه‌کنندگان که همان قاتلانند، نشسته‌اند.‌ با این وارونگی‌های مهیب چه باید کرد جز محافظت از وجدان؟»‌‌

خانم هدایت در آن نامه تاکید کرده بود: «برای آزادی الهه و نیلوفر به‌عنوان نمادهایی از جنبش سربلند زن، زندگی، آزادی، در اعتراض به کشتن جواد روحی در زندان، و در حمایت از یکسال مقاومت بی‌امان زنان آزادیخواه کشورم» اعتصاب غذایش را آغاز کرده است.