۲۰سال و ۱۰ روز حبس برای ۱۰ معلم در استان گیلان

شعبه سوم دادگاه انقلاب گیلان، حکم ۲۰ سال و ۱۰ روز زندان و دیگر مجازات‌های تکمیلی را برای ۱۰ عضو هیات مدیره کانون صنفی گیلان صادر کرد. 

براساس گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، در ادامه محاکمه‌ دسته‌جمعی معلمان معترض در استان‌های مختلف، شعبه سوم دادگاه انقلاب شهرستان رشت، ۱۰معلم و عضو هیلت‌مدیره کانون صنفی گیلان را در مجموع به ۲۰سال و ۱۰ روز حبس محکوم کرده است.

اسامی این معلمان «محمود صدیقی‌پور، عزیز قاسم‌زاده، علی نهالی، تیمور باقری کودکانی، جواد سعیدی، طهماسب سهرابی، انوش عادلی، جهان‌بخش لاجوردی، غلام ‌رضا اکبرزاده، یدالله بهارستانی» است و جلسه دادگاه آن‌ها روز ۲۳بهمن‌ سال جاری در دادگاه انقلاب رشت، با حضور «رامین صفرنیا»، وکیل آن‌ها برگزار شده بود.

در این میان، این ۱۰ فعال صنفی، «عزیز قاسم زاده»، «انوش عادلی» و «محمود صدیقی‌پور» جهت گذراندن حکم قبلی یک سال زندان به‌دلیل فعالیت‌های صنفی و شرکت در تجمع اعتراضی معلمان از روز ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ در زندان لاکان به سر می‌برند.

براساس حکم دادگاه انقلاب رشت، هریک از این فعالان به دو سال و یک روز حبس تعزیری و به‌عنوان مجازات تکمیلی، به دو سال ممنوعیت عضویت در احزاب و گروه‌های سیاسی و اجتماعی محکوم شده‌اند.

اتهام مضامین انحرافی برای آواز‌خوانی از اشعار مفاخر ادب ایران

عزیز قاسم زاده یکی از فعالان صنفی معلمان که در این حکم با محکومیت جدیدی مواجه شده است، روز ۱۷تیر سال جاری با انتشار یادداشتی از ابلاغ اتهامات جدیدی از سوی هیات تخلفات اداره کل آموزش‌وپرورش استان گیلان خبر داده بود.

هیات تخلفات اداری آموزش‌و‌پرورش گیلان، ۲۵ اتهام را علیه این معلم شناخته شده مطرح کرده است. عزیز قاسم‌زاده پیش‌تر در یادداشتی، به انتقاد از این حکم پرداخته و نوشته بود: «این ابلاغیه‌ای است که خواندن آواز را جرم و اشعار مفاخر ادب ایران را " مضامین انحرافی" می‌نامد.»

بر‌اساس اعلام این عضو کانون صنفی معلمان گیلان: «ایراد سخنرانی در بین حاضران و بیان سخنان ساختار شکنانه جهت تحریک سایرین و خواندن آواز با مضامین انحرافی در چندین جای متن علیه اینجانب، نشان می‌دهد که تنظیم کنندگان و طراحان این نامه چه عنادی با فرهنگ ایرانی و آموزش اصولی در ایران دارند.»

خواسته پایان دادن به مسمومیت‌های سریالی

عزیز قاسم‌زاده، انوش عادلی و محمود صدیقی‌پور، روز ۲۵فروردین۱۴۰۲، در پیامی که از زندان لاکان رشت به بیرون ارسال کرده بودند، خواستار پایان دادن به مسمومیت‌های سریالی دانش‌آموزان شدند.

این معلمان زندانی در پیام خود اعلام کردند: «معلمان ایران که سال‌ها است خواسته‌های صنفی خود را در راستای بهبود کیفیت آموزشی، آموزش رایگان و حق داشتن تشکل‌های مستقل، فریاد زده‌‌اند. در این راستا هزینه‌هایی چون‌ تبعید، اخراج و زندان را با آغوش باز برای داشتن آموزش و پرورشی مطلوب، به جان خریده‌اند. هرگز گمان نمی‌بردند روزی فرا رسد که مدرسه، آن‌چنان فضای ناامنی برای فرزندان ایران شود که معلمان خواسته صنفی‌شان، پایان دادن به مسمومیت‌های دختران و نوباوه‌گان سرزمین‌مان باشد.»

فراهم کردن محیط امن برای فرزندان ایران

در این نامه همچنین، بر لزوم «فراهم کردن محیط امن برای فرزندان ایران» و فراهم آوردن «آرامش» و «محیط امن» برای تحصیل تاکید شده بود. بنا براعلام وزارت بهداشت، براثر حملات گازی به مدارس در ایران، دست‌کم سیزده هزار دانش‌آموز مسموم شده‌اند و مقامات جمهوری اسلامی تاکنون از پاسخگویی شفاف در این رابطه خودداری کرده‌اند.