صدیقه وسمقی به کمیسیون حقیقت‌یاب: حبس با اعمال شاقه را تحمل می‌کنم

«صدیقه وسمقی»، نویسنده و اسلام‌پژوه محبوس در زندان اوین، با ارسال نامه‌ای خطاب به کمیسیون حقیقت‌یاب سازمان ملل نوشته است: «بیش از چهل روز است به‌اتهام برداشتن روسری، به‌طرز وحشیانه و خشونت باری توسط ماموران تحت امر رهبر جمهوری اسلامی بازداشت شدم و به علت فقدان بینایی، حبس با شکنجه و اعمال شاقه را تحمل کرده‌ام.»

براساس گزارش رادیو فردا، خانم وسمقی در این نامه به نقل تجربه خود در دوران بازداشت اخیر خود پرداخته و از نهادهای حقوق‌بشری از‌جمله  کمیسیون حقیقت‌یاب سازمان ملل، کمیته حقوق و گزارشگر ویژه این سازمان خواسته است که از هیچ تلاشی برای «بازداشتن جمهوری اسلامی از اعمال ستم به‌ویژه به زنان» فروگذار نکنند.

۶اردیبهشت۱۴۰۳، همسر خانم وسمقی با انتشار یادداشتی در حساب کاربری او نوشت که حال این زندانی سیاسی در زندان «مناسب نیست» و او «علاوه‌بر از دست دادن بینایی با مشکل تپش قلب و فشار خون بسیار بالا مواجه است.»

صدیقه وسمقی در نامه تازه خود به کمیسیون حقوق‌بشر به این تجربه خود و مشکلات سایر زنان زندانی هم‌بند خود پرداخته و نوشته است که نهادهای امنیتی و قضایی در جمهوری اسلامی تمامی ابزارهای خود را برای اعمال فشار بر زندانیان سیاسی به کار می‌برند تا آن‌ها را به سکوت و پذیرش آنچه می‌خواهند وا بدارند.

این دین‌پژوه در بخشی از این نامه تایید کرده که بدون دسترسی به وکیل و در‌حالی‌که بینایی خود را از دست داده، به بازجویی و بازپرسی برده شده و به اوین بازگردانده شده است.

او در بخش دیگری از این نامه به اینکه به‌دلیل فقدان بینایی انجام امور روزمره برایش ناممکن شده اشاره کرده و نوشته که مسوولان زندان به تقاضای او برای تعیین مددکار بی‌اعتنایی کرده و به‌علاوه، به‌دلیل مقاومت بر موضع خود مبنی‌بر تن ندادن به حجاب اجباری در طول چهل روز گذشته، از حق ملاقات محروم بوده است.

در نامه خانم وسمقی خطاب به اعضای کمیسیون حقیقت‌یاب آمده است که او به‌دلیل فشارها و تنش‌های عصبی وارد شده در این دوره با نوسان شدید ضربان قلب و فشار خون برای مدت سه هفته روبه‌رو بوده و به‌رغم وخیم بودن وضعیت جسمی‌اش، به بیمارستان اعزام نشده است.

او تایید کرده که در نهایت با خطرناک شدن شرایط «تحت‌الحفظ» به بیمارستان منتقل شده و در طول پروسه درمان برای مدتی از هوش رفته است.

این دین‌پژوه نوشته که در‌حال‌حاضر و پس تایید مشکلات متعدد قلبی و بینایی، گواهی عدم تحمل حبس برای او صادر شده، اما چون هنوز پزشکی قانونی این گواهی را تایید و به مقامات زندان بازنگردانده، همچنان در زندان اوین نگهداری می‌شود.

صدیقه وسمقی وضعیت فعلی خود در زندان را مصداق بارز «شکنجه و جبس با اعمال شاقه» توصیف کرده است.

این فعال سیاسی و مدنی، ۲۶اسفند۱۴۰۲ توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی در خانه‌اش در تهران بازداشت شد.

 یکی از اتهامات این اسلام‌شناس، «حضور بدون حجاب شرعی در ملاعام» عنوان شده است.

خانم وسمقی اعلام کرده که «حجاب تحمیلی جمهوری اسلامی را حجاب شرعی» نمی‌داند و «حجاب اجباری یک بازی سیاسی بیهوده است که زنان با مقاومت خود به این بازی پایان خواهند داد.»

این فعال سیاسی همچنین پس از بازداشت اعلام کرد که در دادگاه انقلاب حاضر نخواهد شد.

خانم وسمقی یک‌ ماه پس از بازداشت در تاریخ  ۲۷فروردین سال جاری، بدون روسری و همراه با سه مامور زن و مرد، برای معاینه چشم‌هایش از زندان اوین به بیمارستان فارابی تهران اعزام شد.

این زن پژوهشگر زندانی در ماه‌های اخیر از منتقدان سرسخت سیاست حجاب اجباری حکومت ایران بوده و «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی را دیکتاتور و نظام حاکم را سرکوبگر خوانده است.

خانم وسمقی مهر۱۴۰۲ نیز  پس از حضور در مراسم خا‌کسپاری «آرمیتا گراوند»، دختر ۱۶ ساله‌ای که حجاب اجباری بر سر نداشت و در مترو تهران جان باخت، نوشت: «به پاس خون مهسا و آرمیتا، آزادی پوشش زنان را تثبیت می‌کنیم.»