چرا می‌گویند معلمان باید ۴۸ ساعت در هفته کار کنند؟

استان وایر- واکنش‌ها به سخنان حجت‌الاسلام ذوعلم رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی در مورد ۴۸ ساعت کار معلمان در هفته بالا گرفته است. 

در آخرین مورد از این انتقادها «جعفر ابراهیمی» فعال صنفی معلمان و بازرس شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان کشور با انتقاد از سیاست‌های کیفیت‌زدایی از آموزش، چاره کار را در «بازگشت به معیارهای کیفی و مقابله با خصوصی‌سازی می‌داند.»

ذوعلم، رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی  این اواخر گفته بود: «برخی معلمان ساعت زمان آموزشی خود را طی ۲-۳ روز و به صورت فشرده انجام می‌دهند و در نتیجه کیفیت آموزشی افت شدیدی پیدا می‌کند. ما باید توجه داشته باشیم که یک معلم در واقع کارمند دولت است و باید ۴۸ ساعت در هفته کار کند.» 

جعفر ابراهیمی در پاسخ به اظهارات او می‌گوید: «مستقل از دولت‌ها، سیاست‌های حاکم بر آموزش و پرورش طی سال های اخیر، کاهش بار مسئولیت دولت در عرصه ارائه خدمات آموزشی، بی‌ثبات‌سازی شغل معلمی، خصوصی‌سازی و پولی‌سازی آموزش بوده است؛ این سیاست‌های ضدآموزشی در دولت‌های بعد از انقلاب با توجه به شرایط و مشخصات هر دوره همواره جریان داشته، اما می‌توان به مدد آمار و با اتکا بر تجربه زیسته شغل معلمی به وضوح درک نمود که در دوران احمدی‌نژاد افول نظام آموزشی شتاب بیشتری گرفته و در دوران روحانی به اوج خود رسیده است»

او در ادامه یکی از شاخص‌های اصلی افول واقعی یک نظام آموزشی را «کیفیت‌زدایی از نظام آموزشی و غلبه شاخص‌های کمی بر شاخص‌های کیفی» دانسته و افزود:«معلمان و دانش آموزان از جمله قربانیان اصلی این سیاستگذاری غیرآموزشی به شمار می‌آیند. در این بین، متاسفانه ما دانش‌آموزانی در دوره دوم متوسطه روبرو هستیم که قادر به نوشتن و خواندن صحیح نیستند»

به گفته‌ی او، بررسی و مشاهده‌ تجربه دیگران به خصوص کشورهای موفق اسکاندیناوی نشان می‌دهد هر جا محتوای آموزشی با توجه به نیازهای کودکان تهیه شده، شاخص‌های کیفی آموزش بهبود یافته ‌است. اما در ایران، با یک فرار رو به جلو، مساله را وارونه جلوه داده و کاستی‌ها را به غلط به ساعات کاری معلمان مربوط می‌کنند!

ابراهیمی اضافه می‌کند: «در حالی بحث ۴۸ ساعت تدریس در هفته را وسط می‌کشند که در اکثر کشورهای جهان معلمان زیر سی ساعت در هفته تدریس می‌کنند و حتی در برخی کشورها معلمان کمتر از ۲۴ ساعت در هفته تدریس می‌کنند؛ در ژاپن یک معلم تنها ۱۴ ساعت در کلاس درس به تدریس می‌پردازد و ۳۰ ساعت در هفته معلمان به امور فوق برنامه و پژوهش در مدرسه می‌پردازند و بابت آن حقوق می‌گیرند.

به گفته این فعال صنفی معلمان ایران؛ مدیران آموزشی، به عمد بحثِ ساعت تدریس معلمان را وسط کشیده‌اند تا از طریق آن کمبود نیروی کار آموزشی را جبران کنند، تا بتوانند بر تراکم بالای ۴۰ نفر دانش‌آموزان در برخی مناطق بر پولی و خصوصی‌سازی آموزش، آمار واقعی کودکان طرد شده از مدرسه و مناسبات نادرست و نئولیبرالی سرپوش بگذارند.

او تاکید می‌کند: «جالب اینجاست که خواسته و پیشنهاد آقایان یعنی ۴۸ ساعت کار در هفته، حتی بیشتر از ۴۴ ساعت کار در هفته طبق قانون کار است! این در حالی است که همین الان معلمان در بخش خصوصی و خرید خدمات، هفته‌ای ۴۴ ساعت کار می‌کنند اما درآمدشان به یک میلیون تومان هم نمی‌رسد.»

📩اگر به اطلاعات تکمیلی درباره این خبر دسترسی دارید، لطفاً با این ایمیل با ما تماس بگیرید: [email protected]
📞اگر می‌خواهید درباره موضوع این خبر با افراد مسئول تماس بگیرید، لطفاً به فهرست مسوولان در سراسر ایران مراجعه کنید: www.ostanwire.com