بیانیه شورای بازنشستگان ایران درباره  صدور حکم ۹ ساله پدر رومینا اشرفی

استان وایر- «شورای بازنشستگان ایران» با صدور بیانیه‌ای، نسبت به حکم صادر شده برای پدر «رومینا اشرفی» واکنش نشان داده و آن را «ناعادلانه» خوانده است.

شورای بازنشستگان ایران با اشاره به این که این پرونده با کل یک نظام اجتماعی، سیاسی و قضایی گره خورده، نوشته است:«متهمان اصلی در این پرونده غایب هستند.»
این شورا در بیانیه خود متهم اصلی چنین حوادثی را «دستگاه قضای ناکارآمد» معرفی ‌کرده است: «فقط شنیدن صدای پدر رومینا و دلایلش برای کشتن فرزند در دادگاه علنی، خود به تنهایی افشاگر ماهیت سیستمی است که باعث می‌شود یک پدر قتل فرزندش را مجاز بداند.»

متن کامل این بیانیه را در ادامه بخوانید:

«در روزهای اخیر خبر صدور حکم علیه پدر رومینا بار دیگر این پرونده اجتماعی را در معرض قضاوت عمومی قرار داد. طبق حکم اولیه، پدر رومینا اشرفی که دخترش را با داس به قتل رسانده، به ۹ سال و بهمن خاوری ( پسری که رومینا با او فرار کرده بود) هم به دو سال زندان محکوم شدند.

وجدان خشمگین جامعه، ناراضی از این حکم، خواستار مجازات شدیدتری است. حتی گروه‌های سیاسی-اجتماعی و فعالین مدنی با انتقاد از ۹ سال، میزان و اندازه آن ‌را برای چنین قتل فجیعی ناکافی می‌دانند. اما این پرونده با کل یک نظام اجتماعی، سیاسی و قضایی گره خورده، محصول آن است. سایر متهمین اصلی غایب هستند.

با اعتراض به این حکم، گویا اگر ۹ سال مثلا تبدیل به ۱۵سال همراه با ده‌ها ضربه شلاق می‌شد، عدالت بیشتری صورت می‌گرفت.

 بدیهی است افکار عمومی هیچ جامعه‌ای قبول ندارد چنین شخصی آزاد باشد. جامعه باید از خود درمقابل دسترسی چنین اشخاصی به ارتباط های اجتماعی معمول محافظت کند. اما نه این محاکمه قابل قبول است و نه این حکم.

حکم پدر رومینا(که مهم نیست چند سال باشد)، بخشی اندک از افشای دم و دستگاه و سیستمی است که بر مسند قضاوت نشسته و خود بخشی از این پرونده  است.

تنها دادگاهی قابل قبول است که علنی و شفاف با حضور هیات منصفه به عنوان نماینده افکار عمومی و با بررسی جرم شناسی به افشای ریشه‌ای این مصایب بپردازد.

ساختاری که معترضان را اعدام می‌کند و آتناها را به جرم دفاع از حقوق زن با حبس‌های طولانی به بند می‌کشد و دختران انقلاب معترض به حجاب اجباری را سرکوب و برای زنانی که روز جهانی زن را با دسته گل گرامی می‌دارند، نیم قرن زندان صادر می‌کند، داس را برای پدر رومینا تیز می‌کند. آن چه که باید محاکمه شود و متهم ردیف اول، چیزی به جز سیستمی که بستر زن ستیزی و خشونت را پرورش می‌دهد، نیست. 

فقط شنیدن صدای پدر رومینا و دلایلش برای کشتن فرزند در دادگاه علنی، خود به تنهایی افشاگر ماهیت سیستمی است که باعث می‌شود یک پدر قتل فرزندش را مجاز بداند.

صدور احکام زندان برعلیه فعالین زن، روی دیگر سکه گسترش "زن‌کشی" است. ‌صدای آتناها را خاموش می‌کنند تا "ناموس پرستان" عربده کشان  گلوی زنان را ببرند. 

اگر نبود نداهای در خون غلتیده و آتناهای شکنجه شده، دختران آبی در آتش سوخته، دختران انقلاب سرکوب شده، گلرخ‌های محبوس شده و لشکرهای گشت "ارشاد" کنترل کننده، محدودیت‌های حضور زنان در اماکن ، پوشش اجباری حجاب، نابرابری و تبعیض‌های جنسیتی که از در و دیوار جامعه می بارد، آری اگر چنین شرایطی نبود، آیا الان رومینا در کنار پدرش زنده نبود؟

 اگر فرض کنیم ۹ سال حبس برای پدر رومینا در مقابل چنین قتل فجیعی نا کافی است، برای مناسبات و سیستمی که چنین محصولاتی تولید می‌کند، چه حکمی باید صادر کرد؟

📩اگر به اطلاعات تکمیلی درباره این خبر دسترسی دارید، لطفاً با این ایمیل با ما تماس بگیرید: [email protected]

📞اگر می‌خواهید درباره موضوع این خبر با افراد مسوول تماس بگیرید، لطفاً به فهرست مسوولان در سراسر ایران مراجعه کنید: www.ostanwire.com