شاهد یازدهم دادگاه حمید نوری: باورم نمی‌شد در یک روز ۷۰ دوستم را از دست بدهم

استان‌وایر- امروز سه‌شنبه ششم مهر۱۴۰۰، بیستمین جلسه دادگاه «حمید نوری» با شهادت یکی دیگر از جان به در بردگان اعدام‌های سال ۱۳۶۷ در دو نوبت صبح و عصر تشکیل شد.

«احمد ابراهیمی»، یازدهمین شاهد این پرونده در جلسه شهادت خود گفت چهره امروز «حمید عباسی» بسیار شبیه و نزدیک به تصویری است که او از این فرد در ذهن و خاطر دارد. 

او هم‌چنین گفت پیش از بازداشت حمید نوری در سوئد نمی‌دانسته که او همان فردی است که در زندان گوهردشت و «اوین» با نام حمید عباسی شناخته می‌شده است.

احمد ابراهیمی در پاسخ به یکی از سوالات وکیل خود گفت که بسیاری از همبندیان و دوستانش اعدام شده‌اند و شهادت داد: «باورم نمی‌شد که در یک روز ۶۰-۷۰ نفر از دوستانم را از دست بدهم...»

این زندانی سیاسی سابق در سال ۱۳۶۰ و هنگامی که بر سر یک قرار تشکیلاتی حاضر شده بود، بازداشت و به اتهام «هواداری از سازمان مجاهدین خلق» و «محاربه» ابتدا به اعدام محکوم شد.

ابراهیمی در این جلسه از بازداشت خود در تهران و زندگی‌ در قم گفت و در بخشی از روایتش، به تنها ملاقات خود با مادرش در سال ۱۳۶۱ در زندان اوین اشاره کرد و گفت مادرش در این ملاقات بارها از او درباره شکنجه شدنش پرسیده و همین مساله باعث برخورد پاسدارها با او شده بود.

به گفته این زندانی سیاسی سابق، مادر او چند روز پس از ملاقات از دنیا رفته بود.

احمد ابراهیمی در فرصت اندکی که وجود داشت تا به سابقه بازداشت خود بپردازد، در خصوص محکومیتش به اعدام گفت این حکم در دادگاهی چند دقیقه‌ای برای او صادر شده بود: «من هیچ کاری نکرده بودم و هیچ چیزی از من نداشتند اما خمینی خودش را نماینده خدا روی زمین می‌دانست و به مخالفانش محارب می‌گفت. حکم محارب هم اعدام بود.»

ابراهیمی در شهادت خود تایید کرد که پس از برگزاری دادگاه، چند نوجوان را دیده بود که همه به «محاربه» متهم شده بودند.

بنا به گفته احمد ابراهیمی، او چهارماه پیش از آغاز اعدام‌ها در سال ۱۳۶۷، از زندان اوین به زندان گوهردشت منتقل شده و برای نخستین بار در آن‌جا حمید عباسی را دیده بود.

حمید نوری، دادیار پیشین قوه قضاییه و زندان گوهردشت کرج متهم به دست‌ داشتن در اعدام‌های مخفیانه زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ است؛ اتهامی که همواره از سوی او و وکلایش رد شده است.

احمد ابراهیمی اما شهادت داد «ناصریان» که امروز به نام قاضی «محمد مقیسه» شناخته می‌شود، همراه با حمید نوری و «لشکری»، سه فرد اصلی تصمیم‌ گیرنده در زندان گوهر دشت بوده‌اند.

او از حمید نوری به عنوان دست راست قاضی مقیسه در آن دوره یاد کرد.

این زندانی سیاسی سابق در جلسه امروز دادگاه تصریح کرد که پیش از اجرای احکام اعدام، پنج یا شش بار با حمید عباسی (نوری) برخورد کرده و حمید عباسی (نوری) که در این دادگاه نشسته، در مقایسه با ۳۳ سال پیش، فقط شکسته‌تر شده است.

او چهره حمید نوری را بسیار شبیه و نزدیک به تصویری که از وی به خاطر دارد، توصیف کرد.

احمد ابراهیمی گفت در هنگام حضور در برابر «هیات مرگ»، به او گفته‌ بودند انزجارنامه بنویسد و او نیز پذیرفته بود.

ابراهیمی گفت برای اولین بار در این جا با حمید عباسی مواجه شده است: «گفتند که این را ببرید بنویسد. در راهرو کوچک مقابل اتاق هیات مرگ مرا نشاندند که بنویسم. نوشتم که من از منافقین اعلام انزجار می‌کنم. حمید عباسی بالای سرم آمد و گفت منافق خبیث! منظورت از منافقین، ما هستیم؟ باید روشن کنی با چه کسی هستی.»

ابراهیمی گفت: «برای نوشتن کمی چشم‌بند را بالا زده بودم اما چشم‌بند داشتم. من حمید عباسی را نمی‌دیدم اما صدایش را کاملا می‌شناختم و تشخیص می‌دادم.»

او در پاسخ به سوال دادستان درباره چگونگی تشخیص صدا گفت: «همان‌طور که شما صدای یک آشنا را تشخیص می‌دهید، من صدای مسوولان زندان و پاسدارهایی که زیاد با هم سر‌ و کار داشتیم را تشخیص می‌دادم.»

احمد ابراهیمی گفت چند روز بعد دوباره برای مدت ۲۰ دقیقه در «راهروی مرگ» منتظر بوده تا برای دومین بار به اتاق هیات مرگ برود و آن‌جا از طریق دو زندانی دیگر در جریان قرار گرفته بود که اعدام‌هایی در حال انجام است: «به همین دلیل موضعم را پایین آوردم و نوشتم منافقین. اما مشخص نکردم که با چه کسانی هستم.»

در ادامه دادگاه، وکیل حمید نوری بخشی از اظهارات احمد ابراهیمی در مقابل پلیس را خواند که براساس این اظهارات، ابراهیمی پیش از رفتن نزد هیات مرگ، عکس «مصطفی پورمحمدی» را در روزنامه دیده و او را می‌شناخته است.

او تایید کرد پورمحمدی تنها کسی بوده که در میان اعضای هیات مرگ با لباس آخوندی حاضر می‌شده و تصور می‌کند پیش‌تر تصویر وی را در روزنامه دیده بوده است.

احمد ابراهیمی هم‌چنین به حضور «ابراهیم رئیسی» که در حال حاضر رییس دولت در جمهوری اسلامی است، اشاره کرد و گفت در گفت‌وگو با سایر زندانیان و بعد دیدن تصاویر او توانسته است ابراهیم رئیسی را در هیات مرگ به یاد بیاورد.

احمد ابراهیمی در پاسخ به سوال وکیل حمید نوری که از تعداد افراد اعدام شده که با او به حضور هیات مرگ برده شده بودند سوال می‌کرد، با تاثر بسیار گفت اکثر آن افراد اعدام شده‌اند.

او در شهادت خود از برخی زندانیان نام برد و با اشاره به نام برخی از پاسدارها، به ماجرای «احمد نعلبندی»، یکی از زندانیان اعدام شده اشاره کرد و گفت: «او تازه از مرخصی برگشته بود و من هنوز با او حرف نزده بودم که از هواخوری صدایش کردند. پاسداری به نام محمدعلی او را برد و من می‌دیدم که حمید عباسی جلوی در ایستاده و منتظرش است. این چیزی بود که من توی حیاط از دور دیدم و دیگر هرگز احمد نعلبندی را ندیدم.»

او در ادامه و در پاسخ به سوال دادستان به ماجرای «عباس یگانه جاهد»، از دیگر زندانیان اعدام شده اشاره کرد و گفت: «وقتی عباس را که در بند به نام عباس ارومیه‌ای معروف بود صدا زدند، او بلند داد زد که بچه‌ها! خوبی بدی دیدید، حلال کنید! ما معمولا این جمله را وقتی می‌گوییم که در حال مرگ یا رفتن به طرف مرگ هستیم. عباس هم با گفتن این جمله، می‌خواست به بچه‌ها خبر بدهد که جریان چیست و چه اتفاقی دارد می‌افتد.»

این زندانی سیاسی سابق هم‌چنین گفت که هرگز حمید عباسی را با لباس پاسداری ندیده بله او اغلب کت می‌پوشیده و زیر آن هم یک پیراهن یقه آخوندی به تن داشته است.

ابراهیمی البته در این مورد مردد بود و گفت ممکن است این نوع لباس پوشیدن ناصریان بوده و یقه پیراهن عباسی معمولی بوده باشد.

ابراهیمی هم‌چنین گفت بعد از آزادی از زندان، مجبور به فرار از ایران شده چون جانش در خطر بوده است: «خیلی از کسانی که آزاد شدند، در سال‌های بعد ناپدید شدند. دایی همسر من یکی از این افراد بود.»

حمید نوری ۱۸ آبان ۱۳۹۸، در پی تلاش‌های «ایرج مصداقی»، با یک پرواز مستقیم از ایران وارد فرودگاه استکهلم و بلافاصله دستگیر شد.

ایرج مصداقی در شرح این تلاش‌ها، در گفت‌وگو با رسانه‌ها گفته است نوری علاوه بر دیدار خانواده‌اش که در سوئد اقامت دارند، برای یک سفر تفریحی لوکس به‌ دور اروپا و دیدار با «ماهرویان» به سوئد سفر کرده بود.

این دادگاه تا آوریل سال ۲۰۲۲ ادامه خواهد داشت و بیش از ۷۰ شاکی در آن شهادت خواهند داد.