شهرداری تهران خانه سیمین و جلال را هم "جارو" کرد

استان وایر، پروانه معصومی: پس از ماجرای حمل مجسمه‌های تناولی با جرثقیل شهرداری تهران، نوبت به خانه و دست نوشته سیمین دانشور و جلال آل احمد رسید و ماموران شهرداری منطقه یک تهران این خانه تاریخی را از آثار، دست نوشته ها و وسایل به یادگار مانده از این زوج ادبیات معاصر ایران "جارو" کردند.

ماموران شهرداری منطقه یک تهران عصر چهارشنبه دهم اردیبهشت ماه تمامی وسایل، دست نوشته ها و آثار برجا مانده از سیمین دانشور و جلال آل احمد دو نویسنده فقید را از خانه مشهور آنها در خیابان دزاشیب تهران به مکانی نامعلوم منتقل کردند.

تخلیه خانه سیمین دانشور و جلال آل احمد در میانه اختلافات وراث این دو نویسنده، از جمله اختلافات حقوقی ویکتوریا دانشور خواهر و لیلی ریاحی خواهر زاده و دختر خوانده سیمین دانشور، رخ داده است.

درحالی که لیلی ریاحی خواهرزاده و دختر خوانده سیمین دانشور با ارائه اسنادی به دادگاه خود را وصی و ناظر بر آثار و دست نوشته ها او و جلال آل احمد معرفی کرده است، ویکتوریا دانشور خواهر سیمی این وصیت نامه را قبول ندارد.

شهرداری منطقه یک تهران در میانه این اختلافات به معامله ای با ویکتوریا دانشور دست زد و ضمن پرداخت چکی سه میلیارد تومانی به خواهر سیمین دانشور، خود را خریدار و مالک خانه زوج مشهور ادبیات معاصر ایران می داند.

تمام وسایل و آثار موجود در خانه سیمین و جلال را جارو کردند

علی خلاقی همسر و وکیل لیلی ریاحی با تائید بردن تمام وسایل، دست نوشته ها و آثار برجا مانده از سیمین دانشور و جلال آل احمد از خانه آنها، گفته است: ماموران شهردار منطقه یک تهران "کل خانه را جارو کرده‌اند."

علی خلاقی با تاکید براینکه "به این موضوع اعتراض خواهد کرد"، به شماره شنبه روزنامه شرق گفت: "خانم ویکتوریا دانشور به‌صورت یک‌طرفه اقدام به فروش منزل این دو نویسنده به شهرداری کرده. من با متن وصیتنامه و حکم دادگاه بدوی مبنی بر تملک ثلث اموال و تملک تمامی آثار مکتوب سیمین دانشور به شهرداری مراجعه کردم و مدیرکل املاک شهرداری منطقه یک پس از مشاهده مدارک من با تایید آنها و اظهار تعجب از عمل غیرقانونی ویکتوریا دانشور به بنده اعلام کرد ماجرای فروش این خانه به حالت تعلیق درخواهد آمد تا زمانی که دادگاه در مورد این وصیتنامه، نتیجه قطعی را اعلام کند."

کاظم داودی، مسئول روابط عمومی شهرداری منطقه یک، اما گفته است که خانه سیمین دانشور و جلال آل احمد "خریداری شده و به زودی به‌عنوان خانه ادبیات آغاز به کار خواهد کرد."

این مقام شهرداری منطقه یک تهران هرگونه همکاری با سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای مرمت و بازسازی خانه سیمین دانشور و جلال آل احمد را رد کرد و گفت: "سازمان میراث فرهنگی تنها می‌تواند در بحث حفاظت فیزیکی با شهرداری همکاری کند."

سعید برآبادی طی یاداشتی در روزنامه شرق خبر داده است که "صبح جمعه در برنامه‌های تهران‌گردی رییس شورای شهر، ماجرا به اطلاع احمد مسجدجامعی هم رسید" و انجام چنین اقدامی از سوی شهرداری تهران برای رئیس شورای شهر تهران نیز باور کردنی نبود."

به رغم اینکه احمد مسجدجامعی رئیس شورای شهر تهران قول پیگیری از شهرداری منطقه یک را داده است اما روزنامه شرق تاکید کرده است که "نگرانی‌ها هنوز بر سر جای خود باقی است."

به شهرداری اعتماد نداریم، شکایت می کنیم

علی خلاقی وکیل لیلی ریاحی روز شنبه سیزدهم اردیبهشت نیز ضمن تایید خبر تخلیه خانه سیمین دانشور توسط شهرداری تهران، به سایت خبرآنلاین گفت: "از شهرداری شکایت خواهیم کرد."

همسر و وکیل دختر خوانده سیمین دانشور با تاکید براینکه "از اسفند ۹۰ که سیمین دانشور به رحمت خدا رفت من و همسرم پای‌مان را به آن خانه نگذاشته‌ایم"، گفت: "خواهر خانم دانشور و همسرشان با بیرون کردن خدمتکار آن خانه، سوسن خانم، در آنجا ساکن شدند و در نتیجه آنها مسئول کلیه کتاب‌ها و اسنادی هستند که در آن خانه بود."

به گفته علی خلاقی "تمام یادداشت‌های جلال آل احمد، نامه‌های این دو به هم و باقی نوشته‌های سیمین دانشور در این خانه بود. سیمین دانشور، بارها تکه‌هایی از کتاب «کوه سرگردان» را برای همسر من خوانده بود و این کتاب وجود داشته است. ما مطمئنیم که این کتاب نه به وزارت ارشاد، رفته و نه به انتشارات خوارزمی."

علی خلاقی همچنین گفت که "در این زمینه از این پس شهرداری و ویکتوریا دانشور را مسئول گم شدن اسناد و مدارک و دستنوشته‌ها می‌داند، مورد پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت و از این به بعد هر دوی اینها مسئولند، حتی اگر هر کدام تقصیر را به گردن یکدیگر بیندازند. من هر دوی آنها را متهم می‌کنم و هر دو باید پاسخگو باشند. تا به حال ماجرا فقط مربوط به تنفیذ وصیت‌نامه بود ولی از حالا ماجرا کیفری است چون شهرداری تهر ان و خانم ویکتوریا دانشور در مال غیر تصرف کرده‌اند و آن را فروخته‌اند. آن هم مالی که حکم دادگاه دارد" چرا که "حکم دادگاه مبنی بر محکومیت خانم ویکتوریا دانشور است و این که ایشان درخواست تجدیدنظر زده دلیل کافی برای معامله کردن خانه نیست."

وکیل و همسر خواهر زاده و دخترخوانده سیمین دانشور در خصوص اظهارات مدیر روابط عمومی شهرداری مبنی بر عدم اطلاع شهرداری از اختلاف وراث، گفت: "شهرداری مگر مثل من و شماست؟ باید استعلام کند. این خانه، خانه یک آدم معمولی نبوده که شهرداری بگوید ما از وضعیت آن خبر نداشتیم و اشتباه کرده، آن را خریدیم."

علی خلاقی درعین حال خبر داده است که پیش از تخلیه خانه و بردن همه دست نوشته ها و آثار و وسایل موجود در خانه سیمین دانشور و جلال آل احمد از سوی ماموران شهرداری، مسئولان شهرداری منطقه یک تهران به او وعده  بازنگری در خرید این خانه را داده و حتی پیشنهاد کرده بودند که "دو میلیارد تومان از شهرداری بگیرد و خودش خانه سیمین را اداره کند و همراه با ویکتوریا دانشور اعضای هیات امنا را تشکیل دهند."

وکیل و همسر دخترخوانده سیمین دانشور با تاکید بر "بی اعتمادی به شهرداری"، گفت: "من به ایشان گفتم هرگز این کار را نمی کنم و این خانه را نه به شهرداری، نه به هیچ نهاد دولتی دیگری واگذار نخواهیم کرد. چون به هیچ سازمان دولتی اعتماد ندارم و بلایی که سر مجمسه‌های پرویز تناولی و خانه علی شریعتی آمد از یادم نرفته است. من آن خانه را نمی‌فروشم و با این آدم‌ها هم هیات امنا هم تشکیل نمی‌دهم. شما هنوز چیزی نشده خانه سیمین و جلال را تبدیل به خانه ادبیات کرده‌اید. شما که هنوز چیزی نشده اسم خانه را عوض می کنید چطور انتظار دارید به شما اعتماد کنم؟"

به گفته علی خلاقی در بعدازظهر همان روز( چهارشنبه 10 اردیبهشت 93)  که این صحبت‌ها را با مسئولان شهرداری منطقه یک کرده، شهرداری خانه سیمین و جلال را تخلیه کرده است.

از سوی دیگر ویکتوریا دانشور پیش از فروش این خانه به شهرداری تهران در سال 91 گفته بود: "من قصد دارم خانه را تعمير كنم و براساس قانون آن را به ميراث فرهنگي بدهم. قانون احترام دارد و ما هم مي‌خواهيم اين خانه حفظ شود و براساس وصيتي كه سيمين كرده، بنيادي براي سيمين و جلال در آن خانه ايجاد شود" چرا که "خواهرم در زمان حياتش به من سفارش كرد كه خانه به ميراث فرهنگي داده شود تا چراغ خانه روشن باشد، كسي نگهدار خانه باشد تا اسم او و جلال زنده باشد."

او هم‌چنين درباره‌ كتاب‌هايي كه از سيمين و جلال در اين خانه باقي‌ مانده بود، گفته بود: "از طرف وزارت ارشاد، آقاي حميدي بهترين متخصصان خودشان را فرستادند و يك هفته اين كتاب‌ها را شماره‌گذاري كردند. اين كتاب‌ها، كتاب‌هاي معمولي هستند كه در هر كتابفروشي پيدا مي‌شوند و كتاب خطي در ميان آنها نيست، اما به هرحال اين كتاب‌ها شماره‌گذاري شده‌اند و در اتاقي نگهداري مي‌شوند كه ما در اين اتاق را بسته‌ايم تا در اين خانه بماند."