شب بود، بیابان بود، زمستان بود

امروز ششم ژوئیه روز جهانی بوسه است. این روز با هدف تاکید بر لذت ساده «بوسیدن فقط برای بوسیدن» نامگذاری شده، و یادآوری این که بوسیدن می تواند لزوما به عنوان وظیفه و یا مقدمه کارهای دیگر انجام نشود.

به همین بهانه مجموعه ای از اجراهای مختلف آهنگ معروف «شب بود…» را گرد آورده ایم که تقدیم شما کنیم. البته چنین روزی در نگاه اول ممکن است آهنگ «مرا ببوس» را به ذهن آورد، ولی در حالی که بوسه ی «مرا ببوس» طعم جدایی و خداحافظی می دهد، و بالطبع بسیار تلخ است، در آهنگ «شب بود…» بوسه باعث می شود که دو دلداده دشواری راه را فراموش کنند و با معجزه لب های چون قند و روی پر لبخند، همه رنج و غم خود را از یاد ببرند، که به فلسفه نامگذاری چنین روزی نزدیک تر است. امیدوارم از مشاهده اجراهای مختلف این آهنگ لذت ببرید. احتمالا خیلی ها هم شگفت زده خواهند شد از این که دریابند موسیقی و ترانه این آهنگ معروف از فریدون فرخزاد نیست و توسط ناصر رستگارنژاد سروده و اولین بار با صدای پوران شاپوری اجرا شده است.اطلاعات بیشتر در چندرسانه ای هست. به قول شاعر به انتظار روزی که مهربانی دست های زیبایی را بگیرد، هر لب ترانه ای و کمترین سرود بوسه ای باشد.