امروز روز تولد سیاوش کسرایی، شاعر آرش کمانگیر، نخستین منظومه حماسی در ادبیات معاصر ایران است. کسرایی از اعضای کانون نویسندگان ایران و از اعضا فعال حزب توده ایران بود. پس از دستگیری سران حزب توده، در سال ۶۱، کسرایی به همراه خانواده‌اش از ایران خارج شد. کسرایی سال‌های پایانی عمرش را در افغانستان، اتحاد جماهیر شوروی سابق و در اتریش سپری کرد. زندگی در شوری با تصورات آرمانی کسرایی از حزب توده تفاوت بسیاری داشت. او تجربه درونی و رنج روحی خود را چنین سروده است:
ملال ابرها و آسمان بسته و اتاق سرد
تمام‌روزهای ماه را
فسرده می‌نماید و خراب می‌کند
و من به یادت ای دیار روشنی کنار این دریچه‌ها
دلم هوای آفتاب می‌کند
آنچه کسرایی را بیش از همه رنج می‌داد دوری از وطن بود. سیاوش عاشق وطنش بود و روزی نبود که حرفی از بازگشت به ایران نزند. او سرانجام در شهر وین در اثر ابتلا به بیماری ذات‌الریه، زندگی را بدرود گفت و در بخش هنرمندان گورستان مرکزی این شهر به خاک سپرده شد.
وطن! وطن!
نظر فکن به‌من که من
به هرکجا غریب‌وار
که زیر آسمان دیگری غنوده‌ام
همیشه با تو بوده‌ام، همیشه با تو بوده‌ام
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر