رای می‌دهم؛ ما به داشتن یک دولت قوی نیازمندیم - پروین بختیارنژاد، پژوهش‌گر و کنش‌گر حقوق زنان

تماشا در یوتیوب

من معمولا با رای دادن موافقم؛ مگر آن‌که همه کاندیداها از یک جناح باشند.  فعلا که نامزد‌ها هم از اصلاح‌طلبان و هم از اعتدالیون و هم از اصول گرایان هستند. در بدترین شرایط هم نباید صندوق‌های رای را رها کرد. رها کردن صندوق‌های رای یعنی افسردگی اجتماعی، واگذار کردن زمین به رقیب و یک‌دست شدن حکومت. مردم ایران حداقل از سال ۷۶ به بعد، بارها دیدگاه‌های خود را از طریق همین صندوق‌های رای اعلام کرده‌اند. این مشارکت سیاسی در پی سال‌ها افسردگی سیاسی، انزوا، گوشه‌گیری مردم و نیز تنزه‌طلبی روشنفکران به‌دست آمده.  حالا چرا باید بخواهیم  مشارکت سیاسی را به نقطه صفر برسانیم و با توصیه به رای ندادن، مردم را از آن محروم کنیم؟