وزیر ورزش استعفای رسول خادم را پذیرفت/ آیا قانونی بود؟

پیام یونسی‌پور

پس از گذشت سه روز از استعفای رسول خادم از ریاست فدراسیون کشتی، «مسعود سلطانی‌فر» وزیر ورزش وجوانان ایران، با استعفای او موافقت کرد. خبرآنلاین از قول «محمدرضا داورزنی» معاون ورزش قهرمانی این وزارتخانه نوشته است: «وزارت ورزش با استعفای رسول خادم موافقت کرده است. خادم هم با تماس تلفنی و هم با ارسال نامه اصرار داشت که هر چه زودتر مجمع برگزار شود و ما هم تلاش می کنیم که این اتفاق روی دهد.»

اما در این پذیرش استعفا، یک ابهام قانونی به وجود می‌آید. رسول خادم براساس قوانین اتحادیه جهانی کشتی و برپایه اساسنامه فدراسیون کشتی ایران، استعفای خود را به بالاترین نهاد مربوط به این فدراسیون یعنی «مجمع فدراسیون کشتی» تقدیم کرد. اما وزیر ورزش که مقامی دولتی و غیرورزشی است استعفای او را پذیرفت.

هرچند که موافقت مسعود سلطانی‌فر با استعفای رسول خادم به معنی قطعی خروج او از فدراسیون کشتی ایران خواهد بود، اما در صورت ورود اتحادیه جهانی کشتی و زیر نظر گرفتن اتفاقات اخیر، می‌تواند کشتی ایران را تحت فشار قرار دهد.

این نخستین بار نیست که رسولِ کشتی ایران، تلاش می‌کند از صندلی ریاست فدراسیون جدا شود. اول بار، دهم اسفندماه سال ۹۶ این اتفاق افتاد.

اسفندماه سال گذشته، رسول خادم پس از آن که موفق نشد نظر مراجع تقلید و به‌خصوص «علی خامنه‌ای» رهبر جمهوری اسلامی ایران را برای مبارزه ورزشکاران ایرانی و اسرائیلی جلب کند، از ریاست بر فدراسیون کشتی استعفا داد.

خادم گفته بود کسانی  که مخالف رقابت ورزشکاران ایرانی با حریفان اسرائیلی هستند، پشت ورزشکاران ایران پنهان شده اند.  رسول خادم در نامه استعفای خود با این ادعا که "اگر برای بقای خودم می آمدم هرگز استعفا نمی دادم" نوشته بود که استعفای او نه از سر فروتنی که از روی ناتوانی برای حل مشکلات موجود است.

بخشی از مشکلات به داستان تکراری ممانعت از مبارزه ورزشکاران ایرانی و اسرائیلی و خطر تحریم و تعلیق فدراسیون کشتی ایران برمی‌گشت و بخشی دیگر به اختلافات ریشه‌ای وزارت ورزش و جوانان با ریاست کشتی بر این مجموعه. وزارت ورزش بودجه فدراسیون کشتی را مسدود کرد و میلی به ادامه ریاست رسول خادم نداشت. شاید مهمترین دلیل، عدم حمایت خادم از «حسن روحانی» در جریان انتخابات ریاست جمهوری بود.

سال گذشته رسول در بخش پایانی استعفای خود نوشته بود: «آرزو داشتم کشتی نه بعنوان یک رشته ورزشی، بلکه بعنوان یک فرهنگ در تاریخ مناسبات اجتماعی در ایران، همواره در کنار مردم بماند و وسوسه های مادی، قهرمانان ملی آنها را از دردواره های جامعه جدا نکند.»

او البته در فاصله ده روز بعد و در مجمع فوق العاده فدراسیون کشتی حاضر به ادامه ریاست نشد و با انتقاد مستقیم از سیاست‌های دولت و وزارت ورزش، جلسه را ترک کرد.  با این حال ۲۲ فروردین ماه امسال تیتر اول ورزش ایران بازگشت خادم به کشتی شد. او تنها دلیل خود برای حضور دوباره در ساختمان فدراسیون را فشار اهالی کشتی ایران خواند.

او حالا برای سومین بار استعفا داده است. بسیاری هم دلیلش را نتایج اسف‌بار کشتی ایران در رقابت‌های جهانی مجارستان می‌دانند. تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی با ۲۰ ملی پوش به بوداپست رفتند و حتی یک ایرانی هم نتوانست به فینال برسد. دستاورد کشتی ایران تنها ۴ مدال برنز از رقابت‌های جهانی مجارستان بود؛ ضعیف‌ترین عملکرد تاریخ کشتی ایران.

خادم در مجمع فوق‌العاده‌ای که اسفندماه سال قبل در تهران برگزار شد، تاکید داشت که ادامه همکاری‌اش با فدراسیون کشتی به ضرر این رشته خواهد بود. او از سنگ‌اندازی‌های مکرر وزارت، عدم تامین بودجه و رفع نیازهای فدراسیون حرف زد و با این ادعا که «بهتر است فردی ریاست فدراسیون را برعهده بگیرد که مورد تایید وزارت ورزش باشد» از جلسه خارج شد.

پیش‌بینی رسول خادم ناکامی‌های احتمالی در دو رویداد آسیایی و جهانی بود. ابتدا رقابت‌‌های آسیایی اینچئون و سپس رقابت‌های جهانی مجارستان. اولی را با موفقیت پشت سر گذاشت ولی در دومی ناکام مطلق بود.

میزان اختلافات رسول خادم و وزارت ورزش به حدی بالا بود که او از فروردین‌ماه امسال تاکنون در هیچ یک از جلسات مشترک فدراسیون‌های ورزشی و وزارت ورزش حاضر نشد.

رسول خادم حالا در نامه‌ای طویل، نه تنها استعفای رسمی خود را اعلام کرده که حتی ناگفته‌هایی از آن‌چه میان او و وزارت ورزش گذشته را هم رونمایی کرده است. به صورت نمونه در بخشی از نامه استعفای خود تاکید کرده که بارها از مدیران وزارت در قبال مشکلات مالی موجود در فدراسیون عباراتی مانند «.همین است که هست» یا «اگر نمی‌توانید ادامه ندهید» را شنیده و گاهی هم «سکوت» تنها پاسخ مدیران وزارت بوده.

رییس مستعفی فدراسیون کشتی ایران نوشته است: «لطفا به این نکته توجه کنیم که بخشی از مسائل خانواده کشتی، دیگر ارتباطی با وزارت ورزش ندارد. کشتی مدتهاست  که مجبور است برخی از خواسته هایش  را از مقامات عالیرتبه مملکتی دنبال کند.»

اشاره خادم به دولت است. دولتی که رییس مستعفی، هفته گذشته در نامه‌ای خطاب به حسن روحانی از سیاست‌های آن در قبال ورزش و کشتی ایران به شدت از آن انتقاد کرد.

خادم روز چهارم آبان‌ماه در نامه‌ای خطاب به حسن روحانی نوشت: «شرایط معیشتی جامعه، زندگی شخصی و خانوادگی تک تک قهرمانان ملی، به ویژه قهرمانان رشته های المپیکی ورزش کشور؛ همچون کشتی، وزنه برداری و تکواندو را بشدت تحت الشعاع خود قرار  داده است.به گونه یی که حتی در زمان برگزاری اردوهای ورزشی، نمی توان برخی از قهرمانان ملی پوش را، برای استراحتی دو سه روزه به جمع خانواده فرستاد. زیرا فقر و مشکلات معیشتی خانواده شان، شرایط روحی، روانی  و جسمی این عزیزان را بهم می ریزد.»

او با وجود اختلافات شدید با وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک ایران، در نامه‌اش به رییس جمهور از این دو نهاد دفاع کرد و مدعی شد دست آنها برای حمایت از ورزشکاران بسته است. او در حقیقت دولت را مسبب ناکامی‌های کشتی دانست و نوشت: «سکوت در این بخش، بدلیل عدم تطابق انتظارات عمومی و تدارکات تیم‌های ملی، به‌زودی دولت محترم را با اعتراض جدی قهرمانان و مربیان ملی که به‌دلیل محدودیت‌های تدارکاتی نمی‌توانند پاسخگوی انتظارات مردمی از خود باشند، مواجه خواهد ساخت.»

او پیش از این هم سابقه نامه‌نگاری به نهادهای حکومتی و انتقاد از سیاست‌‌های کلی نظام در قبال ورزش ایران را داشت.

حالا محمدرضا داورزنی، معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان در قبال استعفای رسول خادم از فدراسیون کشتی گفته است: «اجازه دهید در این زمینه کار کارشناسی صورت بگیرد و براساس نقطه نظرات کارشناسان، خبرگان فن، پیشکسوتان کشتی،‌ کمیته فنی و صاحبنظران کشتی به یک جمع بندی نهایی برسیم تا بتوانیم به ورزش اول کشور کمک کنیم.» او البته مدعی شده اطلاعی از استعفای خادم نداشته و این خبر را از زبان خبرنگاران شنیده است.

استعفای رسول خادم شاید مهمترین و بزرگترین چالش برای ورزش اول ایران در روزهایی باشد که کشتی مانند بسیاری از رشته‌های ورزشی، از نظر اقتصادی و فنی دچار بحران شده‌اند.