close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

آرمیتا پاویر، دانشجو زندانی: در سلامت کامل به اعتصاب غذا دست می‌زنم

۱ آذر ۱۴۰۲
رقیه رضایی
خواندن در ۸ دقیقه
یک فایل صوتی از «آرمیتا پاویر»، دانشجو زندانی، به دست «ایران‌وایر» رسیده که در آن می‌گوید که در سلامت کامل به اعتصاب غذا دست زده و هر بلایی که سر او بیاید، مقصر نظام جمهوری اسلامی است
یک فایل صوتی از «آرمیتا پاویر»، دانشجو زندانی، به دست «ایران‌وایر» رسیده که در آن می‌گوید که در سلامت کامل به اعتصاب غذا دست زده و هر بلایی که سر او بیاید، مقصر نظام جمهوری اسلامی است

«آرمیتا پاویر»، دانشجو زندانی که در اعتصاب غذاست، روز دوشنبه۲۹آبان به بیمارستان منتقل شد. یک فایل صوتی از این زن ۲۹ ساله  به دست «ایران‌وایر» رسیده که در آن می‌گوید که در سلامت کامل به اعتصاب غذا دست زده و هر بلایی که سر او بیاید، مقصر نظام جمهوری اسلامی که بابت یک مقاومت مدنی، آرزوها، زندگی و شغل او را گرفته است. 

او در این فایل صوتی با صدایی که در پی چند روز اعتصاب غذا ضعیف شده و هر چند دقیقه یک بار پیام «این تماس از زندان تبریز می‌باشد» آن را قطع می‌کند، می‌گوید که سر خم نخواهد کرد؛ می‌گوید که نمی‌تواند روی خون‌های ریخته شده پا بگذارد و از کنار خانواده‌های داغدار بی‌شمار، بی‌تفاوت رد شود.

***

اخبار و گزارش‌های منتشر شده از زندان تبریز نشان می‌دهند که آرمیتا پاویر، دانشجو زندانی تبریزی، در پی وخامت حال به بیمارستان اعزام شده است. خانم پاویر از اواسط آبان برای دومین بار از زمان بازداشت خود در ۲۲شهریور۱۴۰۲، دست به اعتصاب غذا زده است.

در پی انتشار این اخبار، کاربران بسیاری در شبکه‌های اجتماعی نسبت به وضعیت این زن جوان اعلام نگرانی کرده و با تحسین مقاومتش، خواستار آزادی او شده‌اند. حالا، در یک فایل صوتی که به دست ایران‌وایر رسیده، خانم پاویر به زبان ترکی، درباره فشارهایی که در این مدت بر او وارد شده و دلایل اعتصاب غذای خود، توضیح داده است. 

 

آرمیتا پاویر کیست و چرا در زندان است؟

آرمیتا پاویر، فعال دانشجویی و دانشجو سال آخر رشته «میکروبیولوژی» دانشگاه «مدنی» تبریز است که سه روز مانده به سالگرد «ژینا (مهسا) امینی»، برای سومین بار بازداشت شد. او یک کانال تلگرام دارد که تا پیش از بازداشت، در آن از تجربه‌های روزمره خود و لزوم امیدوار بودن به تغییر و مقاومت هر روزه می‌نوشت. 

او بار اول، اوایل آبان‌۱۴۰۱ و در میانه خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» بازداشت شد و تا ۱۷آذر که با ۲۵۰ میلیون تومان وثیقه به‌طور موقت از زندان آزاد شد، در زندان تبریز نگهداری می‌شد. آرمیتا بار دوم در تیر سال جاری برای چند ساعت بازداشت و بازجویی شد و وسایل الکترونیکی‌ او در اختیار ماموران امنیتی بود. 

پیش‌تر، یک منبع مطلع به ایران‌وایر گفته بود که این بازداشت، در راستای پرونده‌سازی برای او بوده و ماموران امنیتی از آن زمان، موبایل و لوازم الکترونیکی او را در اختیار داشته‌ و وقت کافی هم داشته‌اند که برای این زن جوان که هیچ‌وقت توبه‌نامه‌ای برای عفو امضا نکرده، پرونده بسازند.

اما دلیل بازداشت آخر آرمیتا پاویر، دست‌کم روی کاغذ، به‌خاطر اتهامات سیاسی نیست. قوه‌قضاییه جمهوری اسلامی او را به‌دلایل «مالی» و به‌خاطر بدهی که مدعی است آرمیتا به بابت قرارداد گرداندن یک کافه در دانشگاه مدنی تبریز با این دانشگاه دارد و بدهکاری به دانشگاه بازداشت کرده است. با این‌حال، پیش‌تر یک منبع مطلع به ایران‌وایر گفته بود که این فقط پوششی برای بازداشت آرمیتا است و او با اینکه مبلغ بدهی و ضرر‌و‌زیان را هم پرداخت کرده، همچنان در زندان است. خانم پاویر خود نیز در فایل صوتی که به دست ایران‌وایر رسیده، می‌گوید که برایش «پاپوش مالی» درست کرده‌اند. او می‌گوید که از روز اول بازداشت تحت فشار بوده که «توبه‌نامه» امضا کند.

به گفته خانم پاویر، همان روزی که او بازداشت و به زندان تبریز منتقل می‌شود، دادستان تبریز نیز به زندان آمده و علی‌رغم میل آرمیتا، ماموران او را ناچار به دیدار با دادستان می‌کنند.

در این فایل صوتی، او از دعوای لفظی بین خود و دادستانی تبریز خبر داده و می‌گوید: «به من گفته شد توبه نامه بنویسم و اظهار ندامت کنم که بگویند ستاد دیه مبلغ را حل کند. مسوولین زندان هم همان‌جا گفتند که بله خیلی پشیمان است، ولی من به‌صراحت گفتم که نه پشیمانم و نه ناراحتم و اگر دوباره به عقب برگردم، همان قدم‌هایی را که برداشتم، دوباره برخواهم داشت.»

او ادامه می‌دهد: «بحث‌مان پیش رفت و دادستان به‌صراحت به من گفت که هرکس مقابل این سیستم ایستاده خائن است. آن‌قدر آشفته و عصبانی شده و به‌قدری تنگ نظر بود که در سالن فریاد کشید که هیچ‌کس حق ندارد به این خانم کمک کند. من هم بلندتر فریاد زدم که از شما و امثال شما کسی کمک نمی‌خواهد. بلافاصله دستور تجمیع پرونده زد که من هرکجا پرونده‌ای دارم تشدید شود و حکمی اگر هست، به زندانم اضافه شود.»

پرونده بازداشت آرمیتا پاویر در آبان‌۱۴۰۱ هنوز باز است. او که در بهمن سال گذشته به دادسرا فراخوانده شده بود که بعد از امضای توبه‌نامه، مورد «عفو» رهبر جمهوری اسلامی قرار بگیرد، همان‌زمان در حساب شبکه اجتماعی «ایکس» خود نوشته بود: «رفتم دادگاه، گفتن صدات کردیم بگیم عفو شاملت شده، یه اظهار ندامت و یه تعهدنامه بنویس، طبق بخشنامه پرونده رو ببندیم. منم رد عفو کردم اومدم، امروز فردا حکم نهاییم ابلاغ میشه.»

پیش‌از این یک فرد آگاه به ایران‌وایر گفته بود که پرونده او هنوز باز است و او با «اتهامات کلیشه‌ای» مثل «اخلال در نظم عمومی و تبلیغ علیه نظام به‌خاطر فعالیت در فضای مجازی»، هنوز در معرض خطر صدور حکم قرار دارد.

 

آزار در زندان برای امضای ندامت‌نامه 

آرمیتا پاویر در فایل صوتی که به دست ایران‌وایر رسیده، درباره آزار‌و‌اذیت خود از زمان بازداشت توضیح می‌دهد و می‌گوید که «از بدو ورود، بارها مسوولین مختلف با من حرف زدند و سعی کردند قانعم کنند که یک توبه‌نامه بنویس. می‌گفتند بنویس و بگذار قضیه تمام شود.»

او توضیح می‌دهد که به‌خاطر امضا نکردن ندامت‌نامه و بگومگو با دادستان، پرونده او که در موارد مشابه عموما ۱۰ تا ۱۵ روزه به دادگاه می‌رود و تعیین تکلیف می‌شود، برای سه ماه بعد از دادگاه وقت گرفته و قاضی رای داده که او این مدت را در زندان بگذراند. خانم پاویر عنوان می‌کند که این مدت طولانی حتی برای مددکار زندان هم موجب تعجب بوده است.

او همچنین می‌گوید که ماموران زندان پس از دیدن رابطه خوبش با دیگر زندانیان بند مالی، او را به سلولی در طبقه‌ای مجزا منتقل کرده‌اند که مختص کودکان و متهمان زیر ۱۸ سال است. او با‌این‌حال می‌گوید که در این سلول با یک متهم به قتل و یک متهم به قاچاق مواد که حکم دو بار اعدام گرفته، هم‌سلولی است. او ضمن تاکید بر اینکه با هم‌سلولی‌هایش رابطه خوبی دارد و زندگی آن‌ها را قضاوت نمی‌کند، می‌گوید: «بحث اینجا است که اگر من زندانی مالی هستم، چرا در بند مالی نیستم؟»

او دلیل اعتصاب غذای اولیه خود را همین انتقال به سلولی خارج از بند جرایم عمومی و مالی و فشارهای وارد شده بر خود توصیف کرده و می‌گوید: «به من اجازه نمی‌دادند خودم برای خرید بروم، می‌گفتند لیست بنویس و بده دیگران برایت بخرند. هرچه می‌رفت، به‌لحاظ روانی من را تحت فشار بیشتری قرار دادند. رییس زندان دفترم را که در آن آموزش صنایع دستی نوشته بودم، بدون دلیل با خودش برد. در حیاط وقتی راه می‌روم، مدام دور و برم افرادی می‌چرخند که به حرف‌هایم با بقیه گوش دهند.»

او با تاکید بر اینکه این فشارها سبب شده دست به اعتصاب غذا بزند، می‌گوید: «این سیستم باوجود این همه سلاح و رسانه و کارمند مسوولان فرهنگی و باوجود تنبیه و تهدید و تمامی ابزارهای سرکوب، آن‌قدر خودش را ضعیف می‌بیند که می‌ترسد من فعال زنان اگر ۵ دقیقه با زندانی‌اش حرف بزنم، نظم زندان بهم بخورد. این اقرار ضعف آن‌ها و نقطه قوت من است که به من قدرت می‌دهد و نشان می‌دهد که چقدر کارم را درست انجام داده‌ام.»

در ادامه خانم پاویر از شکستن اعتصاب غذای اولش در پی وعده و وعیدهای مسوولان زندان تبریز مبنی‌بر این‌که اگر اعتصاب غذایش را بشکند تا ۱۹ آبان‌ به بند مالی منتقل می‌شود، خبر داده و می‌گوید: «وعده‌شان را عمل نکردند و من اعتصاب کردم و تحت هیچ شرایطی اعتصابم را نخواهم شکست.»

 

ای‌کاش خانواده‌ها پشت بچه‌هایشان بایستند

آرمیتا پاویر که حالا بیش ۱۰ روز از شروع دوباره اعتصاب غذایش می‌گذرد، در فایل صوتی که برای ایران‌وایر ارسال شده، می‌گوید که «هر روز به ظرفیت وجودی خودم پی می‌برم که چقدر می‌توانم مقاوم و شجاع باشم.»

او به تحت فشار قرار گرفتن خود درباره وضعیت خانواده‌اش اشاره کرده و می‌گوید: «اینجا مدام من را می‌خواهند با خانواده‌ام تحت فشار بگذارند. می‌گویند تک‌فرزندی و فردا پس فردا برای پدر و مادرت اتفاقی می‌افتد. من از اینجا می‌خواهم بگویم که خانواده من نقطه ضعف نیستند و نقطه قوت من هستند. کاش خانواده‌ها به‌جای اینکه بچه‌هایشان را به سر خم کردن مجبور کنند، پشت بچه‌هایشان بایستند و اجازه بدهند که بچه‌هایشان آزاد زندگی کردن را تجربه کنند.»

او سپس با تاکید بر اینکه در سلامت کامل روانی و جسمی است، می‌گوید: «هر مسیری که می‌روم و هر قدمی که بر می‌دارم، کاملا آگاهانه و با اختیار خودم است. من حتی اگر جانم را فدای این راه کنم، روی این همه خون پا نخواهم گذاشت و چشم بر این همه جوان که آرزوهایشان را در سایه این سیستم از دست دادند، نخواهم بست. از کنار داغ این همه خانواده که داغدار شده‌اند بی‌تفاوت رد نخواهم شد. پس چه از این‌جا زنده بیرون بیایم چه نه، تا آخر این راه، حداقل تا زمانی که این سیستم هست، شرایط من هم همین‌طور خواهد بود.‌»

این دانشجو زندانی تاکید می‌کند: «هر بلایی که سر من بیاید، باعث‌و‌بانی اول‌و‌آخرش نظام جمهوری اسلامی است که شغل من را به‌خاطر یک مبارزه مدنی ساده که هم در قانون و هم در منشور دانشجویی تعبیه شده، از من گرفت. ۱۰ سال تلاش شبانه‌روزی و دستاورد زندگی من را هیچ کردند و برایم این‌همه مشکلات ایجاد کردند که باعث شده من برای رسیدن به ابتدایی‌ترین حقوقم، مجبور شوم بهاهای سنگینی بدهم.»

خانم پاویر اما روحیه خود را «شاد» توصیف می‌کند و می‌گوید: «می‌دانم که آخر این مسیر نه‌تنها برای من، بلکه برای همه‌مان روشن است. از اجدادمان برای ما یک مثل یادگار مانده و آن هم این است که کم‌ زی، آزاد زی و انسان زی.» 

جملات پایانی این فایل صوتی همان است که آرمیتا در همه ویدیوهایش آن را به روش‌های مختلف تکرار می‌کند: «امید! امیدتان را از دست ندهید!»

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

اخبار

پرونده قتل مهرجویی و همسرش؛ معرفی دو متهم نوجوان به‌عنوان عوامل اصلی

۱ آذر ۱۴۰۲
خواندن در ۳ دقیقه
پرونده قتل مهرجویی و همسرش؛ معرفی دو متهم نوجوان به‌عنوان عوامل اصلی