کارگران حقوق نگرفتند، اعتراض کردند، کتک خوردند

این اولین بار نیست که آن­ها اعتراض می­کنند؛ بارها راهپیمایی کرده­اند، مقابل استانداری و میدان مرکزی اراک جمع شده­اند، حتی برخی از آن­ها برای نشان دادن اعتراض خود، در میدان «شهرداری» اراک چادر زده­اند اما هنوز نتیجه­ای نگرفته­اند. 
آن­ها کارگرند؛ کارگران کارخانه­های «هپکو» و «آذرآب» اراک که از مهم­ترین کارخانه­های صنعتی ایران به شمار می­روند اما ماه ها است حقوقی دریافت نکرده­اند.

بر اساس گزارش رسانه ها، هزار و ۸۰۰ کارگر کارخانه آذرآب چهار ماه است که دستمزد نگرفته‌اند. حدود ۹۰۰ کارگر کارخانه هپکو هم از زمستان سال گذشته تاکنون مطالبات مزدی و بیمه‌ای خود را دریافت نکرده‌اند.

یکی از کارگران هپکو به «ایران وایر» می­گوید: «از دی ماه پارسال تا الان حقوق نگرفته­ایم. می­دانید یعنی چه؟ بیمه هم برایمان رد نکرده اند و به سختی دفترچه بیمه­هایمان تمدید می­شود. زن و بچه داریم، چه جوابی باید به آن ها بدهیم؟» 

روز گذشته کارگران دو کارخانه در دو حرکت جداگانه مسیرهای ارتباطی اراک را بستند؛ کارگران آذرآب جاده اراک ـ تهران را به طور کامل مسدود و کارگران هپکو در محل پل «شهید بختیارى»، روى ریل راه آهن تجمع کردند. آن­ها نسبت به عدم پرداخت حقوق خود معترض هستند. اما تجمع روز گذشته آن­ها با حضور ماموران یگان ویژه به خشونت کشیده شد.

یکی از شاهدان عینی می­گوید: «ده­ها نفر از کارگران معترض به علت ضرب وشتم از سوی ماموران یگان ویژه، راهی بیمارستان شدند.»

ولی یکی از کارگران می­گوید: «برخی از کارگران معترض زخمی شدند اما به بیمارستان مراجعه نکردند؛ مثلا یکی از رفقا سرش شکست یا پای خودم کبود شد.»

وقتی به خانه رسیده، همسرش با دیدن وضعیت او گریسته است: «دیروز بیش تر خجالت کشیدم. هم پول ندارم، هم کتک می­خورم.»

 در ویدیوهایی که از تجمع روز گذشته منتشر شده، شعار «کارگر بی‎چاره، کتک زدن نداره» شنیده می­شود.

یکی از شاهدان عینی می­گوید: «ماموران یگان ویژه برای پراکنده کردن کارگران و مردم از تیر هوایی هم استفاده کردند و وقتی دیدند تجمع پراکنده نمی­شود، با باتوم­هایشان آن­ها را کتک زدند.»

به گفته کارگر هپکو، از اردیبهشت ماه تا حالا کارگران این کارخانه بارها دست به تجمعات اعتراضی زده­اند اما نتیجه­ای نگرفته­اند: «هربار استاندار و نماینده مجلس و کسی آمد و وعده­ای به ما داد اما هیچ کدام از وعده­ها انجام نشد. ما هنوز هیچ پولی نگرفته­ایم. تیر ماه هم که مدیریت یکباره کارگران را به مرخصی اجباری فرستاد و تمام.»

روز گذشته معاون استاندار در جمع کارگران صحبت کرده است اما آن­ها تجمع را ادامه داده­اند: «قبل از درگیری هم نیروهای پلیس گفتند شما وقت دارید که این­جا را ترک کنید، ما حرف شما را می­فهمیم و... اما هیچ کس حاضر نشد دست از اعتراض بردارد. این بار همه تصمیم گرفته­اند تا آخرش بایستند و اعتراضات را ادامه دهند.»

هپکو شرکتی صنعتی برای مونتاژ ماشین آلات راه‌سازی است. بنا به گزارشی که از صداوسیمای استان مرکزی پخش شده، این شرکت تنها کارخانه تولید ماشین آلات راه‌سازی در ایران و خاورمیانه است که سال ۱۳۵۳ در زمینی به وسعت ۹۰ هکتار در شهر اراک با هدف مونتاژ ماشین آلات راه‌سازی تاسیس شده است.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، توجه به ساخت ماشین آلات راه‌سازی و معدنی در دستور کار قرار گرفت و با همکاری شرکت «لیبهر»(Liebherr) آلمان، طرح توسعه هپکو با مجموعه‌ای از مدرن‌ترین ماشین آلات، با ظرفیت تقریبی سه هزار دستگاه، در سال ۱۳۶۳ آغاز شد.

به گفته کارگران این کارخانه، مشکلات از زمان واگذاری هپکو به بخش خصوصی آغاز شده است: «از سال 86 که این کارخانه به بخش خصوصی واگذار شد، این مشکلات پیش آمد. در حالی که این شرکت، یک شرکت مادر تخصصی بود و نباید به بخش خصوصی واگذار می­شد.»

آن­ها گمان می­کنند که سهام دار اصلی هپکو قصد فروش زمین کارخانه را دارد: «115هکتار زمین کارخانه است که قیمتش بالا رفته و احتمالا سهام داران می­خواهند کارخانه را تعطیل کنند و زمین آن را بفروشند.»

شرکت صنایع آذرآب نیز یک شرکت هلدینگ ساخت‌وساز ایرانی است که در زمینه احداث زیرساخت‌های صنعتی، پالایشگاه‌های گاز، مجتمع‌های پتروشیمی، کارخانجات سیمان و نیروگاه‌های برق‌آبی فعالیت می‌کند. دفتر مرکزی این شرکت در تهران قرار دارد و کارخانجات صنعتی این شرکت نیز در شهر اراک مستقر هستند. بخشی از سهام شرکت صنایع آذرآب در بازار بورس تهران معامله می‌شود. موضوعی که مورد اعتراض کارگران این کارخانه است، مربوط به معامله سهام در بورس تهران می­شود. 
«ایلنا» گزارش داده است کارگران این کارخانه که مالک بخشی از سهام آذرآب محسوب می‌شوند، نسبت به حاشیه‌های نشست اخیر مجمع عمومی سهام داران معترض هستند. از قرار معلوم، نتایج این مجمع که در دو روز متوالی  (۲۶ و ۲۷ شهریور ماه) در سالن «تلاش» وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در تهران برگزار شده، مورد ایراد نماینده سازمان بورس اوراق بهادار واقع شده است.

کارگران آذرآب نیز که نظری مشابه نماینده سازمان بورس دارند، معتقدند در برگزاری این نشست، ترتیب‌های قانونی ملاحظه نشده است.

یکی از کارگران این کارخانه می­گوید: «حدود شش ماه است که  حق بن و سهام خود را نگرفته ایم. چهار ماه هم حقوق پرداخت نشده است. هر کدام زن و بچه داریم. اعتراض کردیم، کتک­مان زدند. چه کار باید بکنیم؟» 

او در تمام اعتراض­های ماه­های اخیر شرکت کرده است اما می­گوید: «به نتیجه­ای نرسیدیم. ظلم در حق کارگر دیگر خیلی نامردی است. کارفرمای ما فکر نمی­کند ما زن و بچه داریم. بچه غذا می­خواهد، مریض می­شود، دکتر دوا می­خواهد. خانواده من چه گناهی کرده اند؟»

او هم مثل کارگر کارخانه هپکو می­گوید: «به اعتراضات خود ادامه می­دهیم تا به نتیجه برسیم.» 
بعد شعاری را که در تجمع اعتراضی­ خود  سر می­دهند، می­خواند: «زیر بار ستم نمی‌کنیم زندگی، جان فدا می‌کنیم در راه آزادی.»