روز یکشنبه ۲۷خردا ۱۴۰۳، «مسعود پزشکیان»، نامزد انتخابات، در دانشگاه تهران حاضر شد و سخنرانی کرد. این نشست پرسش و پاسخ با عنوان «زین خوان چپاول شده امید چه داری؟»، توسط انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران برگزار شده بود. تصاویر منتشر شده از این نشست نشان می‌دهد تالار شهید چمران، یکی از سیاسی‌ترین دانشگاه‌های تهران را جمعیت زیادی پر کرده‌اند. برگزار کنندگان این نشست مدعی شدند که این جلسه نه با هدف «تبلیغ برای یک کاندید خاص، که برای پرسیدن و شنیدن است.»
در این نشست چه گذشت و دانشجویانی که در جنبش «زن، زندگی، آزادی» بسیار فعالانه حاضر شدند، درباره انتخابات و کاندیداهای این دوره چه فکر می‌کنند؟
***
مسعود پزشکیان در واکنش به درخواست دانشجویان برای آزادی زندانیان سیاسی گفت: «زندانیان سیاسی در محدوده من نیست و اگر بخواهم کاری هم بکنم، اختیاری ندارم.»
او در مواجهه با پرسش‌هایی که به ماجرای گشت ارشاد و برخوردهای سرکوبگرانه با زنان در جامعه و محیط دانشگاه رخ می‌دهد هم، به کلی‌گویی دست زد و گفت: «تا جایی که بتوانم، جلوی گشت ارشاد را خواهم گرفت. البته اگر وعده بدهم دروغ گفته‌ام، باید با آن‌ها صحبت کنم تا قانع شوند.»
با‌این‌همه، دانشجویان حاضر در این نشست تقریبا به تمامی جنبش‌های اجتماعی ده سال گذشته بازگشتند و آنچه رخ داده بود، را یادآوری کردند. از اعتراضات دی ۱۳۹۶، آبان ۱۳۹۸ و پاییز ۱۴۰۱، بازداشت و محرومیت دانشجویان و اخراج اساتید منتقد و مخالف دانشگاه.
دانشجویان چه می‌گویند؟
یکی از دانشجویان دانشگاه تهران که در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در دانشگاه بازداشت و ماه‌ها در زندان بود، در پاسخ به این پرسش که آیا حضور مسعود پزشکیان در دانشگاه تهران می‌تواند نسلی از دانشجویان که در جنبش «زن، زندگی، آزادی» تمام‌قد در کنار مردم بودند را برای مشارکت در انتخابات قانع کند، می‌گوید: «خیر. فکر نمی‌کنم بدنه دانشگاه بیشتر از ۲۰ درصد، خام دلخوشکنک‌های آقای پزشکیان شوند. بیشتر حامیان فعلی و حامیان مستعد آقای پزشکیان از بین دانشجویان دانشگاه تهران دانشجویان مسن‌تر (ارشد و بالاتر) عضو انجمن اسلامی هستند و حتی بدنه جوان‌تر انجمن هم دلشان به این صحبت‌ها خوش نیست.»
این دانشجو با تاکید بر اینکه وضعیت به گونه‌ای است که امکان پیش‌بینی دقیق شرایط حضور و مشارکت دانشجویان در انتخابات در این مقطع چندان برای او ممکن نیست، می‌گوید: «حقیقت اما این است که در موقعیت فعلی دانشگاه، مساله این است که آمار انتخابات‌های اخیر و مشاهده درونی دانشگاه نشان می‌دهد انتخابات بعد از سال ۱۳۹۶ ماهیت سیاسی سابق‌اش را تا حد خیلی زیادی از دست داده و انگار کسی با این شکل از نظارت استصوابی، به تغییر امید ندارد. البته آلترناتیو پرکتیکالی هم موجود نیست، واقعا و بدنه دانشجویی به‌شدت دچار افسردگی سیاسی شده است.»
«سوده» دانشجو مقطع فوق‌لیسانس در دانشگاه گیلان است. او درباره فضای دانشگاه و جنبش دانشجویی در انتخابات پیش رو به ایران‌وایر می‌گوید: «راستش را بخواهید فضا با فضای سال ۱۳۹۶ خیلی متفاوت است. از انتخابات ۱۳۸۸ که بگذریم، فضای دانشگاه در انتخابات ۱۳۹۲ که دور اول حضور "حسن روحانی" بود واقعا در سه-چهار روز آخر تغییر کرد، اما در انتخابات ۱۳۹۶ شور و هیجان غریبی حاکم بود. همه خیلی امیدوار بودند و انتخاب مجدد حسن روحانی را یک پیروزی بزرگ می‌دانستند. بعد از انتخابات ۱۳۹۶، دانشجوها و فعالین دانشجویی بدون اغراق مثل لشگر فاتحان بودند، اما حالا جز رکود چیزی در فضای دانشگاه نمی‌بینم.»
این دانشجو با اشاره به گفته‌های کاندیداها در این روزها تاکید می‌کند که آنچه تاکنون از سوی تایید صلاحیت‌شدگان شورای نگهبان مطرح شده، نتوانسته جامعه دانشگاهی را برای حضور یا حتی تردید در مشارکت در این انتخابات ترغیب کند: «البته از دوستان من کسانی هستند که در ستادها فعال هستند و همچنان به اصلاحات امید دارند؛ چراکه فکر می‌کنند برای ایران راهی جز این وجود ندارد. این‌طور فکر می‌کنند که چند صباحی نفس کشیدن در فضایی که ممکن است مثلا با حضور شخصی مثل پزشکیان تعدیل شود، فرصتی است که نباید از دست داد. عده‌ای از دانشجویان همین که زلفی‌گل از وزارت علوم برود راضی‌اند، اما مشاهدات من این‌طوری است که فضا را برای تکرار انتخابات ۱۳۹۲ مناسب نمی‌بینم؛ اما شاید مشارکت از ۱۴۰۰ بیشتر باشد.»
«علی»، دانشجو دانشگاه بهشتی در تهران است. یکی از دانشگاه‌هایی که اخبار متعددی از سرکوب دانشجویان این دانشگاه در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در رسانه‌ها منتشر شد. او به ایران‌وایر می‌گوید: «از میان شش کاندیدای موجود، پنج نفرشان مواضع مشابهی دارند. مسعود پزشکیان هم که نزدیک به اصلاح‌طلبان معرفی شده و تلاش می‌کنند تفاوت او را به جامعه القا کنند، تقریبا در همه صحبت‌های خود اعلام کرده پیرو خط مشی رهبر جمهوری اسلامی است. بارها تاکید کرده که کلیت نظام بنا نیست تغییر کند و برنامه و هدف، صحبت‌های "علی خامنه‌ای" است.»
او با این توضیح می‌گوید: «این یعنی مردمی که منتقد ساختار موجود هستند، حتی یک نماینده در این رقابت ندارند. همه‌چیز آن قدر یک دست است که انگار کاربن گذاشته‌اند و از روی تفکرات مدافعان نظام کپی گرفته‌اند برای کاندیداها. هر شش کاندیدا از بدنه جمهوری اسلامی هستند. از کسی که در کشتار زندانیان سیاسی دهه ۶۰ نقش داشته، تا محمدباقر قالیباف که لایحه ضد زن عفاف و حجاب و فیلترینگ اینترنت را تصویب کرده است نمی‌شود انتظار داشت که افکار عمومی را نمایندگی کند.»
این دانشجو منتقد بر این باور است که حضور این شش کاندیدا به‌نوعی جنگ قدرت است، نه برای اعمال تغییر در ساختار پر از اشکال موجود: «این‌ها نه قدرت اعمال تغییر دارند نه میل و اراده‌ای برای ایجاد تغییر، چراکه وجود خود این افراد و اطرافیانشان، بر پایه بقای جمهوری اسلامی ممکن است و بقای خود را در بقای دیکتاتوری می‌دانند. دلیل برای این ادعا این است که در همین بدنه دانشگاهی صدها نفر دانشجو و استاد وجود دارد که به‌عنوان افراد متخصص و توانمند می‌توانند در جهت پیشرفت و بهبود وضعیت جامعه کار کنند، اما در ساختار نظام حاکم، فقط چهره‌های ترسو و دو رو می‌توانند صاحب مقام و منصب شوند.»
علی بر این باور است که پزشکیان با کلی‌گویی، دارد چنین وانمود می‌کند که در مسیری خلاف جهت تندروها شنا می‌کند، اما درواقع وعده‌هایی می‌دهند که حتی در حوزه اختیاراتشان نیست: «آقای پزشکیان در گفته‌های خود بر تغییر سبک و شیوه برخورد با دانشجویان منتقد، یا اخراج اساتید تاکید کرده است، در‌حالی‌که تصمیم‌گیری در این خصوص اصلا در حوزه اختیاراتش نیست و سال‌هاست که تمام و کمال به نهادهای امنیتی واگذار شده است. نهادهایی مانند سپاه و وزارت اطلاعات که معمولا مستقل از دولت تصمیم می‌گیرند و عمل می‌کنند.»
این دانشجو، حضور پزشکیان در جمع دانشجویان را تنها یک اقدام تبلیغی با هدف جلب مشارکت قشر خاکستری توصیف کرده است و می‌گوید: «جنبش دانشجویی به‌خصوص از شهریور ۱۴۰۱، به‌صورت کلی راه خود را از این نمایش‌های مسخره جدا کرده است. حتما به یاد دارید که در جنبش مهسا، سخنگو ابراهیم رئیسی در همه دانشگاه‌ها "هو" شد. حرف‌ها و تفکرات پزشکیان هم که سرشار از دورویی و دروغ است و برای دانشجویان بی‌معناست.»
پزشکیان دیگر چه گفت؟
مسعود پزشکیان، کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری در دانشگاه تهران در پاسخ به این پرسش که آیا «طرح نور» و «گشت ارشاد» در دولتش ادامه دارد؟ گفت: «با زور نمی‌توان تفکری را را اجرا کرد. آن چیزی که من به‌عنوان انسان اعتقاد دارم، خدمت به مردم است. این روش به جایی نمی‌رسد و نباید از هم متنفر شویم. ما کاری می‌کنیم زنان و دختران از ما متنفر می‌شوند و با رفتار خود آن‌ها را در مقابل خود قرار می‌دهیم. تا جایی که بتوانم، جلوی گشت ارشاد را خواهم گرفت.»
این اظهارات درست در زمانی مطرح شد که تصاویر برخوردهای خشونت‌بار نیروهای گشت ارشاد برای بازداشت چند زن مخالف حجاب اجباری در خیابان کریم‌خان تهران، در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد.
دبیران انجمن اسلامی دانشگاه تهران و دانشگاه صنعتی شریف، دو دانشگاهی که در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» بسیار تحت فشار نهادهای امنیتی قرار داشتند، به‌عنوان نمایندگان دانشجویان سوالاتی را مطرح کردند که تقریبا در هیچ موردی پاسخ صریح و شفافی به آن‌ها داده نشد.
دانشجویان به اعتراضات سال ۱۴۰۱ اشاره کردند و شعار «زن، زندگی، آزادی» نیز سر داده شد. مسعود پزشکیان مدعی شد «تنها کسی» بوده که درباره «مهسا (ژینا) امینی»، «صریح» صحبت کرده و به همین دلیل هم، تایید صلاحیت او با «اما و اگر» همراه بوده است.
او در بخشی از صحبت‌های خود گفت: «منت دانشمندان را خواهیم کشید، هرچند عقیده‌اش با نظام درست نباشد. زمانی که رییس دانشگاه بودم، کسانی را که کمد دانشجویانم را بررسی کردند، اخراج کردم. دانشجویان احترام بزرگان کشور و مخالفان خود را نگه دارند. اگر عقیده من مبنی‌بر احترام و سر سپردن به رهبری را قبول ندارید، حق ندارید به من توهین کنید. آزادی به این معنا نیست که به هرکه می‌خواهیم توهین کنیم.»
کلی‌گویی و پاسخ‌های مبهم پزشکیان به سوالات دانشجویان موجب شد که یکی از دانشجویان حاضر در این نشست با صدای بلند او را مخاطب قرار دهد و بگوید: «آقای دکتر جای این حرف‌ها جواب سوالات را بدهید.»
«چرا صریح پاسخ نمی‌دهند»، «اصلا سوال ما این نبود» و «با این حرف‌ها ما رای نمی‌دهیم»، بخش دیگری از صداهایی بود که از سوی دانشجویان در این نشست شنیده شد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
کارزارهای مرتبط
آموزش
تست سام دیبا
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر