close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.

سوالات حقوقی

سوالات خود را از کارشناس ما بپرسید

در استان هرمزگان تعداد قابل توجهی از هموطنان اهل سنت ساکن هستند. گزارشها حاکی از آن است که اهل سنت این استان از بسیاری از حقوق خود محروم شده و مورد تبعیض واقع شده اند. از جمله اینکه به اهل سنت به سختی اجازه اشتغال در مشاغل دولتی داده می شود و بیشتر مقامات محلی غیر بومی هستند. آیا چنین تبعیضهایی قانونی است؟

بر اساس قانون اساسی ایران و همچنین موازین حقوق بشر تمامی شهروندان جامعه از حقوق برابر برخوردارند. قانون اساسی در اصل دوازدهم تاکید کرده است که: « دین رسمی ایران، اسلام و مذهب جعفری اثنی‌عشری است و این اصل الی‏الابد غیر قابل تغییر است و مذاهب دیگر اسلامی اعم از حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی و زیدی دارای احترام کامل هستند و پیروان این مذاهب در انجام مراسم مذهبی، طبق فقه خودشان آزادند و در تعلیم و تربیت دینی و احوال شخصیه (ازدواج، طلاق، ارث و وصیت) و دعاوی مربوط به آن در دادگاه‏ها رسمیت دارند و در هر منطقه‏ای که پیروان هر یک از این مذاهب اکثریت داشته باشند، مقررات محلی در حدود اختیارات شوراها بر طبق آن مذهب خواهد بود، با حفظ حقوق پیروان سایر مذاهب.»  بنابراین هموطنان اهل سنت حق دارند بر اساس مذهب خود زندگی کنند و هیچ مقامی نمی تواند آنان را به صرف عقیده مورد آزار و اذیت قرار دهد. در مورد استخدام در مشاغل دولتی نیز تبعیض به هیچ وجه قانونی نیست و همچنین توهین و تحقیر نسبت به هر شخصی جرم بوده و دارای مجازات است. رفتار تبعیض آمیز حکومت نسبت به هموطنان اهل سنت با قوانین و اصول حقوق شهروندی در تعارض است.

در برخی از شهرستانهای استان همدان همچون نهاوند علی رغم وجود تعداد زیادی معلول، امکانات و شرایط مناسب برای زندگی این عزیزان تامین نشده است. عبور و مرور معلولان در شهر به سختی امکان پذیر است و حمایت های اجتماعی از معلولان در این استان ضعیف است. دولت چه وظایفی در قبال معلولین دارد؟

معلولین به دلیل شرایط جسمی یا ذهنی حقوق مضاعفی نسبت به دیگرشهروندان دارند. این حقوق از جمله حقوق اساسی آنها می باشد که باید از طرف تمامی دولتها رعایت شود. در ایران نیز قوانینی در این راستا وجود دارد. قانون جامع حمایت از حقوق معلولین در این مورد تدابیری را پیش بینی کرده است. بر اساس ماده اول این قانون : « دولت موظف است زمینه های لازم برای تامین حقوق معلولین فراهم و حمایت های لازم را از آنان به عمل آورد.» این قانون در ادامه نیز کلیه نهادهای عمومی و دولتی را موظف به رعایت حقوق معلولین نموده و تدابیر حمایتی از معلولین پیش بینی کرده است. بنابراین دولت موظف است در تمامی جوانب معلولان را در نظر گرفته و در جهت رشد آنان و تسهیل زندگی تدابیری را بیاندیشد.

نیروی انتظامی در استان همدان مرتبا در زندگی روزمره شهروندان دخالت کرده و مزاحمت ایجاد می کنند. از جمله در ماه رمضان شهروندان بسیاری را به دلیل روزه خواری دستگیر و چند روز در بازداشت نگاه می دارند. آیا چنین رفتارهایی قانونی است؟

در قوانین ایران روزه خواری به طور مستقیم جرم انگاری نشده است بلکه در ماده 638 قانون مجازات اسلامی تظاهر به عمل حرام در ملا عام جرم اعلام شده است. گرچه روزه گرفتن بر مسلمانان واجب بود و روزه خواری بدون عذر شرعی حرام است اما نمی توان گفت که در اسلام برای روزه خواری مجازات در نظر گرفته شده است. به عبارتی نمی توان به صراحت از این ماده برداشت کرد که روزه خواری جرم است. علاوه بر آن ممکن است فردی که روزه خواری می کند عذر موجهی داشته باشد. بنابراین به نظر می رسد دخالت نیروی انتظامی در این مورد غیر قانونی باشد. ضمنا با فرض اعتقاد به اینکه روزه خواری در ملا عام جرم است، از آنجا که جرم موضوع ماده 638 از جرایم سبک بوده و امکان بازداشت موقت در آن وجود ندارد، مقامات قضایی نمی تونند شهرونده دستگیر شده را در بازداشت موقت نگاه دارند و لازم است نسبت به او قراری همچون کفالت صادر شود اما در برخی از استانها بر اساس تصمیمات مقامات قضایی، دادگستری به مدت چندین روز از پذیرش وثیقه و کفالت خودداری می کند تا فرد دستگیر شده چند روزی را در زندان بماند. این نوع برخورد کاملا برخلاف قوانین است.

سال پیش فرمانده نیروی انتظامی اعلام کرد که تعدادی از شهروندان به دلیل فعالیت در فیسبوک و ارتباط با رسانه های بیگانه دستگیر شده اند. در شهرهای دیگر استان نیز بعضا مشاهده می شود که برخی شهروندان به دلیل فعالیت در فضای مجازی دستگیر می شوند. آیا فعالیت در شبکه های اجتماعی جرم است؟ آیا ارسال یا انتشار اخبار جرم است؟

فعالیت در فضای مجازی مطلقا جرم نیست. اگر در پوشش این فعالیتها رفتار مجرمانه ای صورت گیرد قطعا قابل پیگرد است اما فعالیت صرف و معمولی در شبکه های اجتماعی هر چند فیلتر شده جرم نیست. در مورد ارتباط با رسانه های بیگانه که معمولا بهانه ای برای برخورد با فعالان مدنی می شود قابل ذکر است که ارتباط با رسانه های خارجی و ارسال خبر بدانها و همچنین بازنشر خبرهای آنها مطلقا جرم نبوده و نمی توان شهروندی را از این بابت دستگیر کرد. در قانون مجازات اسلامی جرایم علیه امنیت صراحتا شمرده شده اند و در هیچ کجای قانون عنوان مجرمانه ای به نام ارتباط با رسانه های خارجی دیده نمی شود. بنابراین رفتار نیروی انتظامی استان همدان در این مورد برخلاف قوانین و حقوق شهروندی است.

مقامات قضایی در چه مواردی می توانند نسبت به متهم قرار بازداشت موقت صادر کنند؟ آیا در هر جرمی می توان چنین قراری صادر کرد؟

اصل بر این است که صدور قرار بازداشت موقت جایز نیست اما در مورد برخی از جرایم همچون قتل عمد الزامی و در برخی اختیاری است. همچنین مقام قضایی نمی تواند در برخی موارد قرار بازداشت موقت صادر کند. ماده 237 قانون آیین دادرسی جرایمی را که می توان نسبت به آنها قرار بازداشت موقت صادر کرد را احصا کرده است. در اکثر جرایم الزامی برای صدور قرار بازداشت موقت وجود ندارد. بر اساس قوانین چنانچه بیم فرار متهم یا از بین رفتن آثار و دلایل جرم و یا تبانی متهم با دیگران برود مقام قضایی می تواند قرار بازداشت موقت صادر کند. قابل ذکر است صدور قرار بازداشت موقت باید مستند و با ارائه دلیل صورت گیرد. مدت بازداشت موقت نباید بیشتر از حداقل مجازات مقرر برای آن جرم در قانون باشد. در صورت رعایت نکردن موارد فوق، مرجع صادر کننده قرار بازداشت موقت مرتکب تخلف شده است.

در بیشتر شهرهای استان گلستان، دادگستری در رسیدگی به پرونده ها بسیار کند عمل کرده و رسیدگی به یک پرونده کوچک ممکن است ماهها و یا سالها طول بکشد. این امر باعث تضییع شدن حقوقو بسیاری از مردم می شود. آیا دادگستری بر اساس قانون می تواند چنین عمل کند؟

اطاله دادرسی معظلی است که در تمام کشور وجود دارد اما در برخی از استانها بیشتر است. اصل بر این است که یک پرونده در کمترین مدت ممکن مورد رسیدگی قرار گیرد. قانون جدید آیین دادرسی کیفری در مورد رسیدگی سریع و بدون وقفه به پرونده های قضایی مواردی را پیش بینی نموده است. بر اساس ماده 3 این قانون: «مراجع قضایی باید با بیطرفی و استقلال کامل به اتهام انتسابی به اشخاص در کوتاهترین مهلت ممکن، رسیدگی و تصمیم مقتضی اتخاذ نمایند و از هر اقدامی که باعث ایجاد اختلال یا طولانی شدن فرآیند دادرسی کیفری می شود، جلوگیری کنند.» همچنین ماده 94 این قانون پیش بینی نموده است که: «تحقیقات مقدماتی باید به سرعت و به نحو مستمر انجام شود و ایام تعطیل مانع انجام آن نیست.» با این وجود به دلایلی از جمله نبود زیرساختهای لازم قضایی، کمبود نیروی قضایی و کم کاری رسیدگی به پرونده ها معمولا بیش از حد به درازا می انجامد. بدون شک این امر تبعات منفی داشته و اجرای عدالت را خدشه دار می کند. همچنین حقوق مراجعه کنندگان به دادگستری نیز پایمال می شود.

بخش اعظمی از جمعیت استان گلستان را ترکمن ها تشکیل می دهند. همچنین چندین هزار قزاق در این استان سکونت دارند. از آنجا که این هموطنان اهل سنت و ترک زبان هستند، مشکلاتی پیش رو دارند. از جمله اینکه نمی توانند به زبان مادری خود تحصیل کرده و همچنین مورد تبعیض مذهبی قرار دارند. در این مورد قوانین چه تدابیری را پیش بینی کرده اند؟

در مورد زبان مادری لازم است ذکر شود که بر اساس اصل 15 قانون اساسی ایران، گرچه زبان رسمی کشور فارسی است اما تدریس ادبیات و زبان اقوام و استفاده از زبان آنها در رسانه ها آزاد می باشد. بر اساس اسناد بین المللی حقوق بشری یکی از حقوق بنیادین انسانها حق تحصیل به زبان مادری است. اما این حق مطلقا مورد توجه حکومت ایران قرار نگرفته است. اصل 15 قانون اساسی نیز تاکنون اجرا نشده است. در مورد تبعیض به دلیل مذهب غیر شیعه، قانون اساسی ایران گرچه مذهب رسمی را شیعه عنوان کرده است اما بر اساس اصل دوازدهم این قانون: «مذاهب دیگر اسلامی اعم از حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی و زیدی دارای احترام کامل هستند و پیروان این مذاهب در انجام مراسم مذهبی، طبق فقه خودشان آزادند و در تعلیم و تربیت دینی و احوال شخصیه (ازدواج، طلاق، ارث و وصیت) و دعاوی مربوط به آن در دادگاه‏ها رسمیت دارند و در هر منطقه‏ای که پیروان هر یک از این مذاهب اکثریت داشته باشند، مقررات محلی در حدود اختیارات شوراها بر طبق آن مذهب خواهد بود، با حفظ حقوق پیروان سایر مذاهب.»  بنابراین حکومت نمی تواند به دلیل مذهب شهروندان تبعیض گذاری نموده و به این دلیل برخی را از حقوق خود محروم کند.

در استان گیلان کودک آزاری یکی از معضلات مردم است. مدیرکل پزشکی قانونی استان گیلان خبر از ارجاع 350 پرونده کودک آزاری به این سازمان داده و بر افزایش این پدیده تاکید داشته است. حکومت چه وظایفی برای مقابله با این پدیده دارد؟ چه تدابیر قانونی برای مبارزه با کودک آزاری پیش بینی شده است؟

بر اساس قوانین ایران بسیاری از انواع کودک آزاری جرم تلقی شده است. از جمله آزار جنسی و تجاوز به کودکان در قانون مجازات اسلامی با مجازاتهای سنگینی همراه شده است. قانون حمایت از کودکان و نوجوانان نیز تدابیر مفیدی در این زمینه پیش بینی نموده اند. بر طبق ماده 2 و 3 و 4 این قانون: «  ماده 2 - هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه‌جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد‌ممنوع است. ماده 3 - هرگونه خرید، فروش، بهره‌کشی و به کارگیری کودکان به منظور ارتکاب‌اعمال خلاف از قبیل قاچاق ، ممنوع و مرتکب حسب مورد علاوه بر جبران خسارات وارده‌به شش ماه تا یک سال زندان و یا به جزای نقدی از ده میلیون (000 000 10) ریال تا بیست میلیون (000 000 20) ریال محکوم خواهد شد. ماده 4 - هرگونه صدمه و اذیت و آزار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و نادیده‌گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل آنان ممنوع و‌مرتکب به سه ماه و یک روز تا شش ماه حبس و یا تا ده میلیون (000 000 10) ریال جزای‌نقدی محکوم می‌گردد.» اما با وجود چنین مقرراتی به دلایلی از جمله نبود زیرساختهای اجتماعی لازم و مشکلات فرهنگی، مبارزه با پدیده کودک ازاری نتیجه مطلوبی نداشته است.

آیا شما هم سوالی برای مشاور ما دارید؟ آیا شما هم سوالی حقوقی دارید؟

تیم ما آماده کمک است، سوال خود را اینجا ارسال کنید.

بپرس