چرا باید از شکایت سفارت جمهوری اسلامی ایران از شبکه‌های فارسی‌زبان استقبال کرد؟

  فرامرز داور

«حمید بعیدی‌نژاد»، سفیر جمهوری اسلامی ایران در لندن در توییتی که برخی از کلمات به‌کاررفته در آن مشابه شیوه گفتاری مرسوم دیپلمات‌ها نیست، خبر داده که سفارت جمهوری اسلامی از شبکه‌های فارسی‌زبانی که از بریتانیا پخش می‌شوند، به نهاد ناظر بر رسانه‌های تصویری این کشور که «آفکام» نام دارد، شکایت کرده است.

 به گفته سفیر جمهوری اسلامی ایران این شکایت، از شبکه‌های تلویزیونی «ایران‌اینترنشنال»، «من‌و‌تو» و «بی‌بی‌سی فارسی» صورت گرفته و دلیل آن «تحریف مغرضانه تحولات اخیر ایران و دعوت به خشونت گسترده علیه نهادهای مدنی ایران» است. سفیر جمهوری اسلامی ایران این شبکه‌ها را «معاند» خواند و گفته «خواستار اجرای قانون» نسبت به این شبکه‌هاست.

قاعدتا سفارت جمهوری اسلامی ایران باید مستنداتی را که می‌گوید این شبکه‌ها با آن «دعوت به خشونت گسترده علیه نهادهای مدنی ایران» کرده‌اند در اختیار نهاد ناظر بر رسانه‌های تصویری بریتانیا قرار دهند. این نهاد پس از بررسی محتوی ارائه‌شده و در برخی موارد دریافت توضیح شبکه‌ای که از آن شکایت شده، تصمیم خود را اعلام می‌کند.

 به دلیل آنچه اصطلاحا حاکمیت قانون خوانده می‌شود، شکایت از برنامه‌های تلویزیونی با دقت در بریتانیا بررسی می‌شود و درصورتی‌که شکایت وارد باشد، ممکن است صاحبان رسانه به مجازات از پرداخت جریمه مالی و در موارد جدی‌تر، حتی پروانه یا مجوز پخش برنامه‌های خود را از دست بدهند.

رسانه‌های فارسی که عوامل آن‌ها به‌طور سازمان‌یافته تحت آزار و اذیت جمهوری اسلامی ایران قرار دارند باید از شکایت حقوقی سفارت ایران استقبال کنند. این شکایت فرصتی برای بررسی اتهام‌های مکرر جمهوری اسلامی توسط یک نهاد ثالث بی‌طرف است.

 اما درصورتی‌که حتی یکی از این رسانه‌ها در شکایت جمهوری اسلامی ایران مقصر شناخته نشود، تکلیف اتهام‌‎زنی مکرر جمهوری اسلامی ایران به آن‌ها و آزار و اذیت مداوم کارکنان و خانواده‌هایشان می‌تواند روشن شود.

حمید بعیدی‌نژاد، در همین توییتی که خبر شکایت از سه تلویزیون فارسی‌زبان را در بریتانیا منتشر کرده با بیانی غیردیپلماتیک آن‌ها را «معاند» خوانده است. او در روزهای اخیر به‌دفعات با چنین لحن و ادبیاتی درباره کارکنان رسانه‌های فارسی مقیم بریتانیا توییت منتشر کرده است.

مقام‌های جمهوری اسلامی ایران به آنچه نمی‌پسندند یا همسو با منافع شخصی خود نمی‌بینند، به‌آسانی اتهام و انگ می‌زنند و بر همین مبنا هر رفتار خودسرانه را با دست‌اندرکاران آن در پیش می‌گیرند. مشابه همین تلویزیون‌های فارسی برای کشور افغانستان هم برنامه تولید و پخش می‌کنند اما هرگز مقام‌های دولتی افغانستان روشی مشابه دولتمردان جمهوری اسلامی در پیش نگرفته‌اند.

احتمالا برای سفیر جمهوری اسلامی ایران هم دور از انتظار است که همتای بریتانیایی او در تهران، بخش انگلیسی‌زبان چند رسانه ایرانی را هم‌زمان شبکه‌های «دشمن» بخواند و مداوم کارکنان آن‌ها را در توییترش متهم کند اما چنین رفتاری از سوی یکی از دیپلمات‌های جمهوری اسلامی در یکی از مهم‌ترین ماموریت‌های خارجی که سفارت لندن است، رفتاری روزمره و عادی است.

مطالب مرتبط:
آیا اظهارات دیپلمات ایرانی درباره متخاصم بودن بریتانیا و نفرت پراکنی بی بی سی دقیق است؟
تقاضای حمایت بین‌المللی از خبرنگاران بخش فارسی بی‌بی‌سی
جزییات تازه از فشار‌های قضایی و امنیتی علیه کارمندان بی‌بی‌سی فارسی