در خون خوابیده؛ تصویری نمادین از جنایات جمهوری اسلامی در کانادا

شایا گلدوست

***

تعدادی از جوانان ایرانی ساکن تورنتو روز یک‌شنبه ۱۶ اکتبر با اجرای یک حرکت نمادین با نام «در خون خوابیده» (Lay down bloody) اقدام به انعکاس صدای هم‌وطنان خود در ایران کردند.

«سازمان جوانان ایرانی» (Iranian youth organization) طی اعتراضات سراسری ایران، با هدف توجه جامعه جهانی، رسانه‌های بین‌المللی، سیاست‌مداران و فعالان و سازمان‌های حقوق بشری، اقدام به انجام تجمعات و برگزاری حرکات نمادین می‌کند؛ شکلی متفاوت از اعتراض که ایده‌های آن محصول ذهن خلاق جوانانی‌ است که هر کدام به دلیلی ترک وطن کرده و در غربت زندگی می‌کنند. 

برخی از افراد شرکت کننده در این پرفورمنس‌ها را اعضای جامعه رنگین‌کمانی تشکیل می‌دهند؛ انسان‌هایی که از بیم جان خود در چهار دهه حکومت جمهوری اسلامی، از خانه، خانواده، کوچه و خیابان، قانون، مذهب و… فرار کرده و زندگی را به امید آزادی و امنیت در آن سوی دنیا ساخته‌اند. حالا همین جوانان در حمایت و همراهی با هم‌وطنان خود، در اعتراض به جمهوری اسلامی به پا خواسته‌اند.

اعضای سازمان جوانان ایرانی در پاسخ به این پرسش که تشکیل این گروه با چه ایده و هدفی آغاز شد، به «ایران‌وایر» می‌گویند: «این گروه متشکل از چند جوان ایرانی است که سعی دارند انعکاس صدای مردم ایران، به‌ویژه جوانانی باشند که در خیابان‌ها برای آزادی می‌جنگند. ما به خواسته‌های آن‌ها گوش می‌دهیم و سعی می‌کنیم صدای‌شان را این‌جا، با ایده‌های مختلف به گوش دنیا برسانیم. هدف اصلی ما این است که از طریق شبکه‌های اجتماعی بتوانیم توجه بیشتری را به اعتراضات داخل ایران جلب کرده و مخاطبان‌ خود، مخصوصا غیر ایرانی‌ها را به همکاری دعوت کنیم. این کار می‌تواند توجه سازمان‌های حقوق بشری را به شرایط مردم در ایران جلب کند.»

‎در پرفورمنس اجرا شده در روز یک‌شنبه ۱۶ اکتبر ۲۰۲۲، نزدیک ۵۰ نفر از جوانان ایرانی لباس‌های آغشته به خون به تن کرده و هر کدام پلاکاردی در دست داشتند که دلیل کشته شدن‌ آن‌ها به زبان انگلیسی روی آن نوشته شده بود؛ دلایلی مانند «مرا کشتند چون هم‌جنس‌گرا بودم»، «مرا کشتند چون کُرد بودم»، «مرا کشتند چون بهایی بودم» و… . 

اعضای این گروه هدف از این حرکت نمادین را نشان دادن جنایات جمهوری اسلامی بیان کرده‌اند؛ جنایاتی که قدمتی به اندازه عمر این نظام دیکتاتوری دارند و در یک ماه اخیر، پس از به قتل رسیدن «مهسا امینی» به دست «گشت ارشاد» و خیزش مردم ایران، شدت گرفته‌اند.

این ۵۰ نفر در این حرکت نمادین که در میدان «دانداس» در مرکز شهر تورنتو انجام شد، به مدت یک ساعت بی‌حرکت روی زمین دراز کشیدند تا مردمی که در آن محل جمع شده بودند یا از آن‌جا گذر می‌کردند، آن‌ها را ببینند و پلاکارد‌هایشان را بخوانند. بازخورد به اجرای این حرکت نمادین نه تنها ایرانیان ساکن تورنتو را تحت تاثیر قرار داد بلکه توجه و احساس بسیاری از افراد غیر‌ایرانی را نیز تحریک کرد.

دیدن صحنه اجرا شده برای مردم بسیار ناراحت کننده بود، مخصوصا افراد غیر‌ایرانی که به دیدن چنین تصاویر و‌ شنیدن چنین خبرهایی عادت ندارند. بسیاری گریه می‌کردند. بسیاری هم عکس و فیلم گرفتند. موضوع جالب توجه این است که همه از اخبار ایران باخبر هستند اما از جزییات وحشتناک این جنایات اطلاعات کافی ندارند. بازسازی چنین صحنه‌هایی باعث می‌شود که افراد غیرایرانی عمق بیشتری از درد مردم ایران که این روزها با سرکوب‌گران حکومت در خیابان‌ها دست به گریبان‌ هستند را درک کنند. 

یکی از برگزار‌کنندگان این برنامه در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» می‌گوید: «زمانی که برنامه در حال اجرا بود، یکی از بینندگان کانادایی که ۱۷ سال داشت، با دیدن این صحنه مرا در آغوش گرفت و گریه کرد. او‌ می‌گفت که اخبار را دنبال می‌کند و این اتفاقات بسیار برایش ناراحت کننده و هولناک هستند. او برادر ۱۳ ساله‌اش را نیز با خود آورده بود و به او می‌گفت که ما باید در مدرسه‌ها از دانش‌آموزانی بگوییم که در ایران کشته می‌شوند و باید برای سیاست‌مداران نامه بنویسیم تا به مردم ایران کمک کنند.» 

سازمان جوانان ایرانی پیش‌تر نیز تجمعی را در مرکز شهر تورنتو برگزار کرده بودند و در آینده هم نسبت به شرایط و اتفاقاتی که در ایران در جریان است، ایده‌پردازی کرده و برنامه‌های مختلفی برای اطلاع‌رسانی انجام خواهند داد. هدف اصلی آن‌ها این است که در حد امکان به دنیا نشان دهند که چه اتفاقات هولناکی را روزانه در ایران شاهد هستیم. این جوانان تمام تلاش خود را می‌کنند تا بتوانند از سیاست‌مداران کشورهای مختلف و سازمان‌های حقوق بشری برای مردم و‌ مخصوصا جوانان ایران کمکی بگیرند. آن‌ها می‌گویند آن‌قدر ادامه می‌دهیم تا نتیجه‌ای بگیریم و آزادی مردم ایران را ببینیم.