زنان تاثیرگذار ایران؛ انوشه انصاری

«ایران‌وایر»، اولین جلد از کتاب «زنان تاثیرگذار ایران» را منتشر کرد. این کتاب، روایت صد زنی است که بر پیرامون خود، جامعه، علم، هنر، سیاست، فرهنگ، ورزش، اقتصاد و تکنولوژی تاثیر گذاشته‌اند، از موانع نظام نابرابر جنسیتی نهراسیده‌اند و مسیری را برای رشد و دستیابی زنان ایران به حق برابر انسانی خویش هموار کرده‌اند. انتخاب‌کنندگان این فهرست، مخاطبانی هستند که باور دارند از این زنان تاثیر گرفته‌اند. 

ما در جلدهای بعدی، به خدمات دیگر زنان ایرانی که در این مبارزه سهم داشته‌اند هم می‌پردازیم. شما هم می‌توانید در این انتخاب سهیم شوید، نظرات خود را برای ما بفرستید و اگر اطلاعات بیشتر و دقیق‌تری دارید، با ما در میان بگذارید. این نسخه دیجیتال است و تاثیر نظرات و پیشنهادات خود را می‌توانید در نسخه چاپی که در ماه آبان منتشر خواهد شد، ببینید.

به‌علاوه، جلد دوم کتاب با نام‌هایی بیشتر در دست تهیه است. اگر نام زنی که به‌نظر شما تاثیرگذار بوده است را در این فهرست نمی‌بینید، نام و دلیل آنکه او را تاثیرگذار می‌دانید را برای ما به ایمیل [email protected]  بفرستید.

فراموش نکنید که مجموعه کتاب‌های «زنان تاثیرگذار ایران»، برپایه انتخاب‌های شما گردآوری می‌شوند و منتخبان‌تان می‌توانند در هر عرصه‌ای، از فرهنگ، علم، آموزش، پژوهش و کنشگری گرفته تا هنر، ورزش، فعالیت‌های خیریه، سیاست، تکنولوژی، کارآفرینی، نوآوری، اقتصاد و ادبیات، گام‌های موثری برداشته باشند.

«کتاب زنان تاثیرگذار ایران را می‌توانید از این لینک دانلود کنید»

***

«انوشه انصاری» نخستین زن گردشگر فضایی و اولین ایرانی‌تباری است که به فضا رفته است. او متولد ۲۱ شهریور ۱۳۴۵ در مشهد است و در بیست و یک سالگی به همراه خانواده‌اش به امریکا مهاجرت کرد و در دانشگاه «جورج میسون» در رشته‌ی مهندسی الکترونیک و علوم رایانه مشغول به تحصیل شد. او مدرک کارشناسی ارشد خود را نیز در همین رشته از دانشگاه جورج واشنگتن دریافت کرد.

اما عشق انوشه به فضا و فضانوردی از کودکی آغاز شد. او فضانورد نبود اما به دنبال این عشق تصمیم گرفت هزینه‌ی سفرش به فضا را خود متقبل شود. اردیبهشت ۱۳۸۵‌ بود که سازمان فضایی روسیه اعلام کرد که او به عنوان اولین زن توریست فضایی با فضاپیمای سایوز به فضا خواهد رفت.

انوشه که جایگزین داوطلبی ژاپنی شده بود که به دلایل پزشکی نمی‌توانست به فضا برود، در ۲۳ شهریور آن سال به تیم مأموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹ پیوست. فرماندهی این سفر فضایی را «میخاییل تیورین» از روسیه و مهندسی پرواز را «مایکل لوپز الگریا» از امریکا بر عهده داشتند. انوشه عاقبت در بامداد دوشنبه ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۶ از پایگاه فضایی قزاقستان سفر خود را آغاز کرد و پس از دو روز که سفینه‌اش در مدار زمین قرار داشت، به ایستگاه بین‌المللی فضایی ملحق شد.

انوشه ۹ روز در ایستگاه بین‌المللی فضایی بود تا اینکه در سحرگاه ۲۹ سپتامبر همراه با یک فضانورد روسی و یک فضانورد امریکایی ساکن این ایستگاه به زمین بازگشت.

اما انوشه در سفرش تنها یک توریست فضایی نبود. او خود نیز به‌کار‌بردن این عنوان را در معرفی خود نمی‌پسندد و می‌گوید که عنوان «فضانورد همراه» برای او مناسب‌تر است. انوشه در ۹ روزی که در ایستگاه بین‌المللی فضایی بود، دست‌کم سه پژوهش علمی را برای آژانس فضایی اروپا انجام داد: پژوهش درباره علل کم‌خونی، تأثیر تغییرات ماهیچه‌ای بر کمردرد و تأثیر تشعشعات فضایی بر فضانوردان ساکن این ایستگاه و گونه‌های میکروبی که در آن‌جا پرورش داده شده‌اند.

او پس از اتمام این سفر تصمیمی جدید و مهم گرفت. سفر به فضا او را به فکر انداخت که در رشته‌ی ستاره‌شناسی تحصیلات خود را ادامه دهد و با گرفتن دومین مدرک کارشناسی ارشد خود در این رشته از دانشگاه «سویین‌برن»، به این تصمیم جامه عمل پوشاند.

انوشه انصاری همچنین به همراه برادر همسرش «جمشید انصاری» از «مؤسسه‌ی خیریه بنیاد اهورا» حمایت مالی می‌کند و از سال ۲۰۰۳ جایزه‌ی ده میلیون دلاری «انصاری اکس پرایز» را برای تشویق سرمایه‌گذاری در بازار سفرهای فضایی تأسیس کرد. در کنار آن، انوشه همراه با «امیر و حمید انصاری» شرکت محصولات دیجیتالی با نام «پرودیا سیستمز» را بنیان نهاد که ارائه‌دهنده‌ی سیستم پیشرفته‌ی تسهیل‌گر تولیدات ابزار خانگی دیجیتال از جمله ویدیو، صدا و فیلم است.