زنان تاثیرگذار ایران؛ فرحناز شیری

«ایران‌وایر»، اولین جلد از کتاب «زنان تاثیرگذار ایران» را منتشر کرد. این کتاب، روایت صد زنی است که بر پیرامون خود، جامعه، علم، هنر، سیاست، فرهنگ، ورزش، اقتصاد و تکنولوژی تاثیر گذاشته‌اند، از موانع نظام نابرابر جنسیتی نهراسیده‌اند و مسیری را برای رشد و دستیابی زنان ایران به حق برابر انسانی خویش هموار کرده‌اند. انتخاب‌کنندگان این فهرست، مخاطبانی هستند که باور دارند از این زنان تاثیر گرفته‌اند. 

ما در جلدهای بعدی، به خدمات دیگر زنان ایرانی که در این مبارزه سهم داشته‌اند هم می‌پردازیم. شما هم می‌توانید در این انتخاب سهیم شوید، نظرات خود را برای ما بفرستید و اگر اطلاعات بیشتر و دقیق‌تری دارید، با ما در میان بگذارید. این نسخه دیجیتال است و تاثیر نظرات و پیشنهادات خود را می‌توانید در نسخه چاپی که در ماه آبان منتشر خواهد شد، ببینید.

به‌علاوه، جلد دوم کتاب با نام‌هایی بیشتر در دست تهیه است. اگر نام زنی که به‌نظر شما تاثیرگذار بوده است را در این فهرست نمی‌بینید، نام و دلیل آنکه او را تاثیرگذار می‌دانید را برای ما به ایمیل [email protected]  بفرستید.

فراموش نکنید که مجموعه کتاب‌های «زنان تاثیرگذار ایران»، برپایه انتخاب‌های شما گردآوری می‌شوند و منتخبان‌تان می‌توانند در هر عرصه‌ای، از فرهنگ، علم، آموزش، پژوهش و کنشگری گرفته تا هنر، ورزش، فعالیت‌های خیریه، سیاست، تکنولوژی، کارآفرینی، نوآوری، اقتصاد و ادبیات، گام‌های موثری برداشته باشند.

«کتاب زنان تاثیرگذار ایران را می‌توانید از این لینک دانلود کنید»

***

نام «فرحناز شیری» بارها در جراید و روزنامه‌های ایران آمده است تا تحسین همگان را به عنوان نخستین زن راننده‌ی اتوبوس در ایران برانگیزد.

فرحناز شیری اولین زن راننده‌ی شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه است. او همچنین از اعضای سندیکای کارگران حمل و نقل اتوبوس‌رانی شرکت واحد تهران و حومه و تنها عضو زن در این سندیکای مشهور و فعال است. نام این سندیکا به اعتراضات کارگری و مطالبات صنفی کارگران گره خورده است. کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران از معدود تشکل‌های کارگران در ایران هستند که، به‌رغم همه‌ی فشارها و اعمال محدودیت‌ها برای انجام فعالیت‌های صنفی، سندیکا دارند و هربار شماری از فعالان مرد این سندیکا بازداشت می‌‌شوند.

فرحناز شیری اما در محیطی که به مردانه‌بودن شهرت یافته است ورود کرد و سپس به عضویت سندیکا درآمد. هرچند بسیاری فکر می‌کردند این زن در چنین فضایی تاب‌ نمی‌آورد، او حتی پس از اخراج و دوری سیزده‌ساله‌ از کاری که حقش بود باز هم سکوت نکرد.

فرحناز شیری از سال ۱۳۸۶ به این کار مشغول شد. او می‌گوید که رانندگی اتوبوس را دوست دارد: «به جرأت می‌توانم بگویم به یک عشق برای من می‌ماند». او دو سال با همین عشق مشغول به کار بود تا این‌که از کار اخراج شد. درباره‌ی چگونگی اخراجش می‌گوید که روزی در حال راندن اتوبوسی خصوصی بود که محمدباقر قالیباف او را به طور اتفاقی در میدان توحید می‌بیند، دستور می‌دهند که فرحناز شیری به شرکت واحد اتوبوس‌رانی مراجعه کند. شرکت واحد اتوبوس‌رانی او را اخراج کرد. اما دیوان عدالت اداری حق را به او داد و حکم به بازگشت او به کار صادر کرد. با وجود این، موانع متعدد در اداره‌ی کار استان تهران و شرکت واحد اتوبوسرانی، بی‌سبب از بازگشت او به کار جلوگیری کرده‌اند.

پیگیری‌های او از مراجع مختلف، از اداره‌ی کار استان تهران گرفته تا شرکت واحد، از قوه‌ی قضائیه گرفته تا دولت، از طومارهای حمایتی گرفته تا بیانیه‌های اعتراضی سندیکای اتوبوس‌رانی شرکت واحد و اتحادیه‌های جهانی کارگران، تاکنون بی‌ثمر بوده‌اند و او بیش از ۱۳ سال است که بی‌دلیل از کار اخراج شده است. به نظر می‌رسد که جنسیت او دلیل این محرومیت از کار و بی‌توجهی به رأی دیوان عدالت اداری است اما او خودش می‌گوید که زن‌بودن ملاک نمی‌شود که نتواند کار کند چون او عاشق کارش است. به زعم او، فعالیت صنفی او در سندیکاری کارگران اتوبوس‌رانی شرکت واحد دلیل این فشارها است.

فرحناز شیری تاکنون سه بار از دیوان عدالت اداری حکم بازگشت به کار گرفته است و در این میان تنها یک بار به مدت نزدیک به هفت‌ماه توانست به سر کار برگردد. اما کارفرما مجدداً بدون هیچ مستندات قانونی او را از کار اخراج کرد. او می‌گوید از سوی اداره‌ی کار استان تهدید نیز شده است. آنها به فرحناز شیری گفته‌اند: «شرکت واحد نمی‌داند با تو چطور رفتار کند اما ما می‌دانیم».