هشدار در مورد مراسم بزرگداشت روز کوروش کبیر!

مراسم روز کوروش هخامنشی هر سال دارد با غلظت بیشتری برگزار میشود و در این سالهای اخیر رنگ و بوی سیاسی هم به خودش گرفته است... شرکت کنندگان در این مراسم به جای جشن و پایکوبی و تبریک گفتن به همدیگر و مانند آن، شعارهایی در مورد مضرات - نعوذ بالله - "ریش و پشم" سر میدهند که دل هر نیروی مومن و ارزش مداری را به درد می آورد. ( تا یادم نرفته یک پرانتز من همینجا باز کنم که به شهادت سنگ نگاره ها و سکه های باقیمانده از آن دوران طلایی، تمامی بزرگان لشکری و کشوری در عصر هخامنشیان نیز، هم ریش داشتند و هم دور از جان پشم و شایسته تر است که در انتخاب شعارها، دقت بیشتری به عمل آورده شود)
خلاصه همین طور پیش برود هیچ بعید نیست که کوروش کبیر دوباره بر تخت سلطنت نشسته و سلسله هخامنشی مجددا احیاء شود و ما برای خلاص شدن از دست این حکومت برگردیم به دو هزار و پانصد سال قبل و از اول مسیر را این بار با چشم باز تری بیائیم بلکه دوباره از بن بست جمهوری اسلامی سر در نیاوریم...!
شاید هم بشود بدون عقبگرد کوروش کبیر را به زمان حال آورد...البته میدانم نمیشود و دارم شوخی میکنم... به فرض محال هم اگر کوروش بتواند از آرامگاهش بیرون بیاید وقتی ببیند از همان چیزی که همیشه از آن خانوادگی وحشت داشتند به سرشان آمده و سرزمین ایران غرق در خشکسالی، دروغ و دشمن یا به تعبیر درست تر "دژمن" است، دوباره برمیگردد توی اتاقک سنگی اش و زیر لب میگوید گندی که زده اید را خودتان درست کنید و ما دو هزار و پانصد سال پیش برای شما شکوه و عظمت به ارمغان آورده بودیم و حالا میخواهیم آسوده بگیریم بخوابیم.
حق هم دارد بنده ی خدا... شما خودتان بودید وقتی کشور دسته ی گل از این سر تا به آن سر تحویل داده اید، می آمدید کشور را در چنین شرایط درهم و قاراشمیشی تحویل بگیرید...؟ تازه آن هم به عنوان کادوی روز مخصوص به خودتان؟

حالا کاری نداریم...عرض من چیز دیگری بود... میخواستم بگویم این مراسم هفت آبان را باید یک فکری به حالش کرد... درست است که کوروش دیگر برنمیگردد ولی از کجا معلوم از دل همین مراسم یک نائب برحقی چیزی پیدا نشود و داعیه ی احیاء سلطنت ننماید؟ من اعلام خطر میکنم... روی سخنم با مسئولین و بزرگان نظام است... چیزی که به فکر شما رسیده است میتواند به فکر خیلی های دیگر هم برسد و این وسط و در میان اینهمه شور و احساسات و نیاز به ناجی، اگر کسی بیاید و بگوید نائب بر حق کوروش کبیر است، ملت سریع عکسش را توی ماه می بینند و خود کوروش کبیر هم دیگر نمیتواند بیانیه بدهد که فلانی دروغ میگوید... مگر امام زمان توانست؟ پس قبل از رسیدن به چنین روزی این مراسم ترجیحا باید به کل برچیده شود... بهترین کار این است آرامگاه کوروش کبیر از نزدیکی پاسارگاد به جای دیگری منتقل شود... جایی دور از دسترس...مثلا جزیره تنب کوچک... بعد هم توافق کنیم با امارات و این جزیره را با کلیه متعلقاتش بدهیم به آنها و بگوییم انقدر جزیره جزیره میکردید بیائید همه اش برای خودتان! بدهیم کوروش را به اماراتی ها که جز دردسر برای نظام چیز دیگری نیست... عوضش بخواهیم از انها که وساطت کنند مثلا ابوحمزه ثمالی را به ما بدهند.
البته یک راه دیگر هم هست...میشود دست به آرامگاه کوروش نزد و فقط اطراف آن تا شعاع ده کیلومتر را کرد گلزار شهداء...ماشالله چیزی هم که این روزها زیاد داریم شهید مدافع حرم...تجربه نشان داده که کم کم کل منطقه ای که تبدیل به گلزار شهداء شده میشود تیول نیروهای ارزشی و امنیتی و عملا موازنه قوا به سود نیروهای ارزشمدار تغییر میکند. حالا جرئت دارید بیائید در جوار مزار شهداء شعار دهید «کوروش پدر ماست، ایران وطن ماست» و یا «آزادی اندیشه با ریش و پشم نمیشه» تا در آن واحد ریش و پشم های مستتر و مستقر در میان قبور شهداء به سراغتان آمده و شما را در مورد اینکه پدرتان چه کسی ست و وطن تان کجاست و این مسائل توجیه کنند.
همین دیگر... ما فقط خواستیم هشدارکی داده باشیم!