close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
بلاگ

همه ما شبيه به فرانكشتاين هستیم

۱۰ دی ۱۳۹۵
ادبیات و شما
خواندن در ۳ دقیقه
همه ما شبيه به فرانكشتاين هستیم

محمد تنگستانی
ضرب‌المثل«زبان سرخ‌ سر سبز می‌دهد برباد» را برخی رعایت بیان و نکته‌سنجی می‌دانند وعده‌ای آن را محافظه‌کاری و خودسانسوری تعریف می‌کنند. در پروژه جدیدی که ما برای شما تهیه‌کرده‌ایم   قرار است به «خودسانسوری» بپردازیم. در این پروژه سه سؤال مشترک از تمام مصاحبه‌شونده‌ها پرسیده می‌شود و در بین پاسخ آنها اگر پرسشی بود مطرح می‌کنیم.   نیت ما در این پروژه و مجموعه مصاحبه‌هایی که قرار است منتشر بشود، به چالش کشیدن مصاحبه‌شونده‌ها نیست. ما تعریف آنها از خودسانسوری را به شما انعکاس می‌دهیم و اگر تمایل داشته باشند یک نمونه از خودسانسوری زندگی فردی و یا اجتماعی‌شان را با شما به اشتراک می‌گذاریم و درصورتی‌که تمایل به این کار نداشته باشند برای شما خواهیم نوشت. در این پروژه مصاحبه‌شونده‌ها را برخلاف کارهایی که تاکنون برای شما منتشر کرده‌ایم، معرفی نمی‌کنیم و علتش  برابر بودن افراد یک جامعه در مقوله خودسانسوری، در این پروژه است. شما نیز می‌توانید در پروژه خودسانسوری شرکت کنید و مصادیقی از خودسانسوری در فعالیت‌های ادبی-هنری، دوران تحصیل و یا زندگی شخصی خود را به نشانی اینستاگرام ما ارسال کنید. دوازدهیمن نفری که با او گفت‌وگو کرده‌ایم پگاه فردیار است. خانم فردیار در تعریف خودسانسوری می‌گوید: «خود سانسوری همان ترس از قضاوت ديگران است. هر كدام از ما بسته به اشراف‌مان به محيط اطراف، زیاد و یا کم درگير اين روند هستيم. اما اساس اين مبحث بر محور شناخت افراد از باورها و قراردادهای اجتماعی، مذهبی، سنت‌ها و سياست‌های جاری در جوامع مختلف است.»

خود سانسوری را یک بد اخلاقی فرهنگی تعریف می‌کنید یا محافظه کاری؟
ـ اين موضوع تمام جوامع را تحت شعاع قرار داده است. حتی در كشورهای توسعه يافته و ظاهرا آزاد. ترس از قضاوت در وضعیت‌های مختلف، در همه جای دنیا ديده می‌شود. آدمی با ترس‌ از قضاوت‌ رشد و تربیت شده است.  ترس از برچسب‌های اجتماعی و الخ.  به باور من کمیت و کیفیت این موضوع  اصلا مطرح نیست. موضوع ریشه‌ عمیق خودسانسوری در ناخودآگاه آدمی است. خودسانسوری از تن دادن به قوانين آموزشی در خانواده ها شروع می‌شود و بعد با  قوانين اجتماعی و سياسی و مذهبی گره می‌خورد و عرصه را روز به روز تنگ‌ و تنگ‌تر می‌کند. به باور من نكته اصلی در شكل گرفتن اين قوانين نوشته و نانوشته است. چه کسی این قوانین را وضع كرده و چه منفعتی از وضع اين قوانين داشته است.


پیش‌فرض ما این است که جامعه ایران، جامعه‌ای خودسانسور است. گمان می‌کنید این خودسانسوری ریشه در فرهنگ ایران دارد یا  تاریخ و اتفاقات سیاسی؟
ـ بدون برنامه‌ریزی به صورت خودکار ما مدام مشغول خودسانسوری هستیم. طبيعت ما  با آموزه‌ها دستكاری شده و شكل عجيب و غريب و خالی از غريزه‌ای  به خود گرفته،  همه ما در خودسانسوری شبيه به  یک‌دیگر هستیم. يك كثرت بی‌تعليق و يكنواخت و بدون اثری از زندگی، در این مورد خاص و مهم  همه ما شبيه به یک شخصیت سینمایی مثل فرانكشتاين هستیم. 

قاعدتاً تاکنون خودسانسوری داشته‌اید. تمایل دارید یک نمونه از خودسانسوری‌هایتان را هم‌رسانی کنید؟
ـ‌ بدون تردید همه ما خودسانسوری داشته و داریم. خود من همين حالا كه در حال نوشتن این  پاسخ‌ها هستم دارم به شدت خودم را سانسور می‌کنم. چرا نباید سانسور کنم؟ اگر حرفی بزنم و یا چیزی بگویم که نباید، این شما نیستید که تاوان خواهید داد. من خودسانسوری می‌کنم تا آموزه‌هايم را حفظ كرده باشم، البته اشراف دارم که  اين بسيار دردآور و مهيب است.

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

عکس

مشاغل کاذب شهری

۱۰ دی ۱۳۹۵
ایران وایر
مشاغل کاذب شهری