پیدا و پنهان کاندیداتوری مرضیه وحید دستجردی

رضا حقیقت نژاد

یک هفته پیش درباره حرکت ویژه برخی اصولگرایان نوشتم، اینکه می توانند مرضیه وحیددستجردی را کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری کنند - قبل از این  هم دوستانی نوشته بودند-، اما چند نکته مهم در این زمینه.

اول اینکه سیر حرکت وحیددستجردی در یکسال گذشته که از تلاش برای ایجاد یک نهاد بالادستی برای زنان اصولگرا شروع و با سخنگویی یک تشکیلات انتخاباتی اصولگرایان ادامه یافته، نشان می دهد نقش آفرینی سیاسی او وارد مرحله تازه ای شده است.

دوم اینکه فارغ از اعتبار خانوادگی اش، تلاش هایش برای راه اندازی شورای عالی زنان و همچنین حکم خامنه ای برای او در کمیته امداد نشان داد که جایگاه اش در ساختار بالادستی هم کماکان معتبر و محبوب مانده است.

سوم اینکه زن بودن و مواضعش در مقابل دولت احمدی نژاد به ویژه از منظر کوشش او برای حل مشکل داروی مردم می تواند یک وجه پوپولیستی انتخاباتی قوی را سازماندهی کند و به یک رقیب خیلی جدی برای حسن روحانی تبدیل شود.

بسیاری از زنان که رویکردهای غیرسیاسی تری دارند، ولو اینکه مخالف امثال احمدی نژاد و سعید جلیلی باشند، به صرف زن بودن بدشان نمی آید پشت سر مرضیه وحید دستجردی بایستند، این از نظر صندوق های رای خیلی خطرناک است. اما بسیاری از فعالان سیاسی داخل و خارج هم از این منظر که حضور او می تواند سد حضور زنان در انتخابات ریاست جمهوری را بشکند، از حضورش استقبال می کنند، این هم از نظر تبلیغاتی یک وزنه خیلی مناسب است برای مرضیه وحیددستجردی.

درست است که بسیاری از مبلغان این ایده با توجه به مواضع دستجردی علیه زنان، اصلاح طلبان و حقوق بشر، از نظر سیاسی و انتخاباتی پشت سر دستجردی نمی ایستند ولی او که رای این افراد را نمی خواهد، تفسیر و تبلیغ شان را می خواهد. اما او در این مسیر چند مانع مهم دارد. نخست اینکه باید اجماع اصولگرایان را برانگیزد که کار خیلی خیلی سختی است.

علاوه بر بحث مخالفت های مذهبی و عرفی آنها، الان وضعیت اصولگرایان طوری شده که راضی کردن محسن رضایی برای کاندیدا نشدن سخت شده، همه شیر شده اند، شیرهای بی یال و دم و اشکم. از سوی دیگر او باید نظر مثبت مراجع تقلید را جلب کند. در جریان وزیر شدنش، برخی مراجع تقلید مخالف بودند و زنان اصولگرایی بودند که به همین خاطر قید وزارت را زدند ولی دستجردی بی توجهی کرد و وزیر شد، خامنه ای هم نظرش مثبت بود طبعا.

برای رییس جمهور شدن قدری کار سخت تر است، باید رهبر جمهوری اسلامی خیلی محکم پشت چنین ایده ای بایستد و هزینه بدهد. علاوه بر همه اینها باید شورای نگهبان از نظرش درباره رجل / مرد بودن کاندیدای ریاست جمهوری برگردد. نجات الله ابراهیمیان که یعنی منصف ترین و معتدل ترین حقوقدان شورای نگهبان است، اخیرا گفته بود نظرش این است که نمی توان گفت منظور از رجل یعنی شخصیت سیاسی است و رجل یعنی همان مرد، با این وصف حال احمد جنتی و محمد یزدی معلوم است. با این تفاسیر او هنوز کار خیلی سختی پیش رو دارد.

البته اگر خامنه ای و یارانش عاقل تر باشند، با وجود همه هزینه های احتمالی اش، این کار را می کنند. حضور او یک شوک انتخاباتی است و می تواند مشارکت انتخاباتی را قوی تر کند، دوقطبی تازه ای تعریف کند و بحث های بسیار داغی درباره انتخابات رقم بزند و از نظر کمی کاملا اهداف جمهوری اسلامی را تامین کند. از نظر کیفی هم اگر رای نیاورد که تبلیغات مفصلی به سود جمهوری اسلامی در سطح جهانی شده که یک زن کاندیدای ریاست جمهوری شده، اگر رای بیاورد که بساط حسن روحانی و حتی هاشمی را به خوبی برچیده اند، بازی برد - برد.