حل معضل بسیجی لختی که سد راه «آشتی ملی» ست!

در رابطه با طرح آقای خاتمی مبنی بر «آشتی ملی» ما چند روز پیش  تقارن ارائه این طرح با ایام الله ولنتاین را به فال نیک گرفته و با دلسوزی و حُسن نیت، راساَ وارد عمل شدیم و تعدادی راهکار ارائه دادیم بلکه زمینه این آشتی ملی هرچه زودتر فراهم شود و مردم و نظام به آغوش هم بازگردند (آن نوشته را می‌توانید در اینجا بخوانید)... مع الاسف امروز معظم له در اولین واکنش به این طرح رفتند پشت تریبون و فرمودند: «مردم با کسانی که روزعاشورای حسینی با قساوت، لودگی و بی حیایی یک جوان بسیجی را درخیابان لخت کرده و کتک زدند آشتی نمی‌کنند!»... از آنجا که فرمایش مقام معظم رهبری برای همه ی ما فصل الخطاب می‌باشد بنده راهکارهای ارائه شده برای آشتی ملی را همینجا پس گرفته  و نقشه یا راهکار شماره دو را ارائه می‌نمایم که در واقع پیش نیازی برای تحقق «آشتی ملی» ست... در این مرحله، با توجه به اینکه ظاهرا بخشش از بزرگان نیست، پروژه «منت کشی ملی» باید از همین امروز در دستور کار ملت شریف ایران قرار بگیرد... اما در قدم اول برای پیشبرد این طرح بسترسازیهایی لازم است که باید مورد توجه قرار بگیرد.

از آنجا که معظم له تاکید ویژه ای بر روی «جوان بسیجی لخت» داشتند و فوکوس اصلی ایشان برای مخالفت با آشتی ملی روی این مساله بود، حل این مساله باید در اولویت ما قرار بگیرد... به هر حال این مساله چیزی نیست که بشود انکار کرد و در میان انبوه فیلمهای دلخراش از سال 88 یک فیلم ناواضح و بی کیفیت هم وجود دارد که ظاهرا یک نفر بدون تنبان روی زمین افتاده است که گفته شده بسیجی بوده است و احتمالا رهبری نیز از بین تمام ویدئوهای آن سال همین ویدئو را دیده اند و غیرت رهبرانه شان به جوش آمده... البته در این ویدئو خوشبختانه هیچکدام از اعضاء سوق الجیشی این جوان بسیجی مشخص نیست و همانطور که عرض کردم ویدئو بسیار بی کیفیت و ناواضح است و احتمالا تنها همان چند ده نفری که این جوان را دوره کرده اند «صحنه» را با جزئیات دیده اند... علی ایحال این چیزی را عوض نمی‌کند و باید این مساله حل شود. خوشبختانه ما در بین متون دینی گشتیم و دیدیم در این مورد حدیثی وجود دارد که شاید بشود با استناد به آن، مساله را با رهبری به شکلی مطرح نمود... این حدیث اینچنین است:
«حرمتِ حيثيت و آبروي مؤمن همانند حرمتِ جان و مال اوست.» (لئالي الاخبار، ج ۵، ص ۲۲۶)

با استناد به این حدیث می‌شود استدلال نمود که درست است در آوردن شلوار یک جوان مومن عملی زشت و قبیح است ولی خب نباید مساله را بیش از حد بزرگ کرد و حساسیت به خرج داد... آبروی رفته ی این جوان بسیجی با توجه به این حدیث چیزی در ردیف جان و یا مال اوست و از آنجا که از دست رفتن جان و مال افراد در ایام اعتراضات در مقیاس وسیع پیش آمده و خب با توجه به شرایط آنقدر مهم نبوده که خاطر معظم له آشفته شود، ایشان باید اقناع شوند که به ماجرای درآوردن شلوار یک جون بسیجی از دریچه این حدیث شریفه بنگرند وگرنه خدایی ناکرده ممکن است معاندین و دشمنان نظام از این مساله سوءاستفاده کرده و وانمود کنند که نمایان شدن باسن لخت یک بسیجی برای رهبر ایران دردناک تر از کشته شدن زن و مرد و پیر و جوان و با ماشین رد شدن از روی مردم و مانند آن بوده است که قطعا این تبلیغات، چهره معظم له را  در عرصه داخلی و بین المللی مخدوش تر می‌نماید.

البته می‌توان برای تشفی خاطر معظم له و آن جوان بسیجی، تمامی کسانی که خواهان برقراری آشتی ملی هستند در شبکه های مجازی عکسهای برهنه ای از خود (البته با شطرنجی کردن بعضی مناطق جهت جریحه دار نشدن عفت عمومی) منتشر کنند و در اعلام همدردی و حمایت با این جوان بسیجی هشتک #ما_همه_بسیجی_لختیم را ترند نمایند.

مجموع این اقدامات می‌تواند فضا را کمی تلطیف نماید تا  زمینه برای پروژه بزرگ که همان «منت کشی ملی» ست آماده شود... از آنجا که بهتر است مرحله به مرحله جلو برویم، بنده فعلا جزئیات این پروژه عظیم را اعلام نمی‌کنم تا مساله آن جوان بسیجی لخت حل شود و تشفی خاطر مقام معظم رهبری صورت بگیرد و قدم به قدم همینطور پیش برویم ببینیم بالاخره قهر ملوکانه بالاخره تبدیل به آشتی می‌شود یا نه!