بیچاره تتلو

امیر مهدی ژوله در اینستاگرامش نوشت:

حالا كه سالهاست امير تتلو در انتظار برگزاري كنسرته
حالا كه هوادارنش سالهاست در انتظار ديدن تتلو روي صحنه اند
حالا كه خودي و بخشوده محسوب ميشه
حالا كه مورد تاييد توليت آستان رضويه
حالا كه انشالله كسي از كسي استفاده ابزاري نكرده بوده
ما از دولت منتخب محترم خواستاريم مجوز برگزاري اولين كنسرت امير تتلو در شهر مشهد را صادر كنند.

تا اینجا که خب مشخص است که ژوله دارد با رندی و ظرافت خودش تشکیلات و دارودسته رئیسی و علم الهدی را به خاطر ماجرای تتلو، دست می‌اندازد و خلاصه سوژه شان کرده.حالا این وسط «تتلو» خودش آمده و این نوشته ژوله را در صفحه اش به اشتراک گذاشته و کلی هم از ژوله تشکر کرده به خاطر این پیشنهاد!

همانطور که شما احتمالا از این وضعیت خنده تان گرفته من هم خنده ام گرفت....ماجرا را برای همسرم تعریف کردم بلکه او هم به این بلاهت تتلو بخندد... اما همسرم فقط گفت:
"آخی... بیچاره تتلو..."
فکر کردم که جنبه طنز قضیه را نگرفته است... سعی کردم برایش موقعیت و قیافه رئیسی و علم الهدی را تشریح کنم که الان با دیدن این پیشنهاد نیش دار ژوله، در صفحه امیر تتلو چه شکلی شده اند... اما همسرم کاملا متوجه ماجرا  بود و گفت که با این حال دلش برای تتلو  می‌سوزد که انقدر عاشق کنسرت برگزار کردن است که از نوشته ژوله که به روشنی کاندیدای مورد حمایتش را هدف قرار داده، تنها پیشنهاد برگزاری کنسرت را می‌بیند و درک می‌کند.

آنجا بود که من هم به نظرم رسید واقعا چرا من باید از چنین آدمی بدم بیاید؟ چرا هیچوقت خودم دلم برای تتلو نسوخته؟ تتلو آنقدر باهوش نیست که بخواهد با زرنگی نان خود را به نرخ روز بخورد... اگر زرنگ بود و اگر باهوش بود در این حجم سوژه شوخی و خنده در دنیای مجازی نمی‌شد... تتلو وقتی می آید و به صورت علنی می‌گوید که یک دوستی در بین بچه های اطلاعات سپاه دارد که از آن دوست مشاوره های سیاسی خودش را می‌گیرد، ما باید تا ته خط را بخوانیم که این بشر مغزش چطور کار می‌کند... یک آدم قالتاق و نان به نرخ روز خور و کسی که خودش را فروخته باشد اینجور نیست... یک آدم «ابله» اینجور است... ابله نه به آن معنای توهین آمیز و رایجش... منظورم آن نوع ابلهی ست که داستایوفسکی در «رمان ابله» خود آن را تصویر کرده است... انسانی شیدایی، متوهم، خودشیفته و بسیار وابسته به دیگران و البته بی اطلاع... انسانی همواره در آستانه تسخیر و فروپاشی... چه کسی می‌داند که از وقتی او را گرفته اند چه فشارهایی روی او بوده؟ چه کسی می‌داند الان چه فشارهایی رویش است...؟ در یک شبکه اجتماعی چهار میلیون فالوئر داشتن به تنهایی ممکن است هر انسان نرمالی را به هم بریزد... حالا این سلبریتی بودن را ترکیب کنید با شخصیت و روحیات خاص این آدم + فشارها و تهدیدهای امنیتی + آرزوهای هنری و ورزشی برآورده نشده + فحاشی ها و تمسخرهای نجومی + طرفداران دو آتشه...  چه از این آدم باقی می‌ماند جز همین چیزی که امروز تتلو نام دارد؟
تتلو با اولین لغزشش هرچه از سمت ما تا به حال دیده، فقط فحش و بد و بیراه و تمسخر بوده... همین هم باعث شده که هی بیشتر و بیشتر به زندانبانان خود پناه ببرد... حتی دچار چیزی شبیه سندروم استکهلم شده و عاشق زندانبانان خود شده است... همسرم درست می‌گفت... بیچاره تتلو... تتلو نیاز به دشمن ندارد... تتلو نیاز به دلسوز دارد.

من می‌دانم این حرفها فایده ای ندارد و چیزی از حجم فحشها و تمسخرهایی که در فضای مجازی نصیب او می‌شود کم نمی‌کند... ولی می‌خواهم در درجه اول به خودم بگویم که از این به بعد حساب امیر تتلو را از حساب امثال الهام چرخنده و فراستی و شریفی نیا و دیگری و دیگری جدا کنم... گرچه تتلو خیلی اگزجره تر از آنها چاپلوسی و خوش رقصی برای صاحبان قدرت بکند... من می‌خواهم حتی از او دیگر عصبانی هم نباشم... تتلو هرچه هست به نظر من آدمی نیست که بخواهیم با او دشمنی کنیم... مسخره کردنش هم البته از نظر من همانقدر غیراخلاقی ست که مسخره کردن یک قربانی... اینها را بلند به خودم می‌گویم که یادم بماند.