منچستر، یک شهر متحد

شهر منچستر، بیشتر از هر زمان به آن قهرمانی نیاز داشت. پس از حمله تروریستی در شهر منچستر، این قهرمانی شیاطین سرخ (لقب منچستریونایتد) می‌توانست هوای شهر را عوض کند.  برای همین وقتی بازیکنان یونایتد به رختکن برگشتند، بنری را در دست گرفتند که رویش نوشته بود: «منچستر، یک شهر متحد». اهمیت این بنر، در ترکیب واژه‌ها بود. پس از نام شهر منچستر، دو واژه پشت‌هم به‌کار رفت. «City» به معنای شهر و «United» به معنای اتحاد. اما اولی لقب «منچسترسیتی» است و دومی هم نام مخفف «منچستریونایتد». این یعنی، قهرمانی، با هواداران دشمن قدیمی تقسیم شده است.

چهارشنبه  شب، استادیوم «فرندز آرنا» استکهلم میزبان آژاکس و منچستریونایتد در فینال لیگ اروپا بود. هر دو تیم، بازمانده‌های یک شکوه قدیمی در فوتبال اروپا. هر دو، در تلاش برای به‌دست آوردن بخشی از آن هویت رشک‌برانگیز پیشین. منچستر در دهه ۹۰ هر آنچه افتخار برای کسب کردن وجود داشت را به دست آورد. ۵ قهرمانی لیگ برتر انگلستان، ۴ قهرمانی در جام حذفی، ۱ قهرمانی در جام اتحادیه، ۵ عنوان قهرمانی در جام خیریه، ۱ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۱ قهرمانی در جام در جام اروپا، ۱ قهرمانی در سوپر جام اروپا و ۱ عنوان قهرمانی در جام بین‌قاره‌ای. با رفتن «فرگوسن» اما سقوط کردند. آژاکس هم همین روزگار را داشت. مدرسه پرورش استعداد بازیکن در دل اروپا و صاحب چهار عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا تا سال ۱۹۹۵

منچستر فینال را طوفانی آغاز کرد. دقیقه هجدهم «پوگبا» از پشت محوطه جریمه دروازه آژاکس را باز کرد. یک نیمه از گلش محافظت کرد تا نیمه دوم و دقیقه ۴۸ با ارسال ضربه کرنر و ضربه «هنریک میخیتاریان» به گل دوم برسد. یونایتد برای بردن شادی به شهرش، به همین دو گل و بعد دفاع منسجم از جنس تفکر مورینیو نیاز داشت. 
 

یونایتد با این قهرمانی، دنیایش برای سال بعد عوض شد. آنها با ۶۹ امتیاز تیم ششم لیگ برتر انگلستان شده بودند. پس سهمیه ورود به لیگ قهرمانان اروپا در سال بعد را در دست نداشتند. اما مورینیو راه میانبر را انتخاب کرد. قهرمانی در لیگ اروپا، به‌منزله به‌دست آوردن سهمیه حضور در لیگ قهرمانان است. حالا انگلستان سال بعد، 5 نماینده در لیگ قهرمانان اروپا خواهد داشت. چلسی، تاتنهام، لیورپول، ستی و یونایتد. برای شهر منچستر، حضور هر دو نماینده آبی و سرخ در چمپیونزلیگ فوق‌العاده است.

وقتی جام بالای دست‌های «وین رونی» کاپیتان یونایتد رقصید، آمار و ارقام تازه‌ای در فوتبال جهان ثبت شد. اول این‌که منچستریونایتد تبدیل به پنجمین تیم در قاره اروپا شد که هر سه جام معتبر اروپایی را کسب کرده. یعنی جام یوفا، لیگ اروپا و لیگ قهرمانان.. پیش از این چلسی، یوونتوس، بایرن‌مونیخ و آژاکس به این مهم رسیده بودند. آژاکس گویا سهمیه‌اش در این افتخار پر شده بود.

حالا منچستریونایتد با این قهرمانی، به‌تنهایی پرافتخارترین تیم انگلیس است. آن‌ها ۴۵ جام معتبر را کسب کرده‌اند، درحالی‌که لیورپول با ۴۴ جام باید به‌تنهایی روی رده دوم تالار افتخارات فوتبال انگلستان بنشیند. آرسنال با ۲۹ جام و چلسی با ۲۳ جام در رده‌های بعدی هستند.

وین رونی برای چهارمین بار در یک فینال مهم اروپایی برای یونایتد به میدان رفت تا با رکورد «رایان گیگز» برابری کند. هرچند که رونی با همه خاطرات خوشی که برای هواداران یونایتد گذاشت، بازهم با گیگز ازنظر محبوبیت و مقبولیت و تداوم برابری نخواهد کرد. 
 

«ژوزه مورینیو» داستان دیگری دارد. او خاص‌تر از همیشه شد. لااقل برای هوادارانش امسال دو جام به‌دست آورده. او حالا نخستین و تنها مربی تاریخ دنیاست که توانسته دو جام معتبر اروپایی (لیگ اروپا و لیگ قهرمانان) را بیش از یک بار فتح کند. این چهارمین جام اروپایی ژوزه مورینیو بود. او با پورتو به قهرمانی در جام یوفا (که به همین لیگ اروپا تغییر نام داد) و لیگ قهرمانان رسید و با اینتر هم یک بار لیگ قهرمانان را فتح کرد. حالا در هر دو رقابت دو قهرمانی دارد. رکورد بی‌سابقه و مثال‌زدنی هم از خودش به‌جا گذاشت. صد در صد موفقیت در فینال‌های اروپایی. ژوزه چهار با به فینال‌های اروپایی رسیده، هر چهار بار هم قهرمان شده.

ژوزه، برای قهرمانی، یک لشگر مصدوم داشت. تصویری از پایان بازی به‌جامانده که ستاره‌های مصدوم یونایتد با عصا وارد زمین می‌شوند تا مدال قهرمانی را تحویل بگیرند. مارکوس روخو، لوک شاو، اشلی یانگ و از همه مهم‌تر زلاتان ابراهیموویچ. غایبان بزرگ تیمی بودند که این هفته‌های آخر، لیگ برتر انگلستان را به بدترین شکل ممکن به پایان برده بود.

اما مورینیو در پایان بازی، همان «مرد خاص» باقی ماند. او در پایان بازی گفت: «شاعران زیادی در فوتبال هستند ولی شاعری در فوتبال برایتان جام نمی‌آورد.» اشاره‌اش به انتقاداتی بود که از بازی هوایی و فوتبال نه چندان زیبای تیمش در فینال شده بود.

مهم این است که مورینیو، بازهم قهرمان شده. برای منچستر، این قهرمانی در فاصله یک روز پس از حمله تروریستی، خوشایندتر از جشن قهرمانی در لیگ برتر بود. آنچه ثبت‌شده، یک جام است که بالای سر «وین رونی» قرارگرفته و کاپیتانی که زیر این جام نعره مستانه می‌کشد