هیأت حقیقت یاب/ ماموریت چهل و یکم/ راهوران نینجا!

بعد از انتشار فیلمی از یک مامور پلیس راهور ناجا که در حاشیه یکی از اتوبانهای تهران در حال تنبیه بدنی و کتک زدن یک شهروند متخلف بود، تقاضاهای زیادی واصل شد که هیأت حقیقت یاب به موضوع ورود نماید. این کار انجام شد که حاصل تحقیقات و جمعبندیهای انجام شده توسط این هیأت به شرح زیر است:

اول – در بررسی مساله قبل از هرچیز ما باید توجه داشته باشیم که کتک زدن و تنبیه بدنی بخش جدایی ناپذیر از فرهنگ دیرین آموزشی ما بوده است. خروجی این فرهنگ آموزشی، دهخداها، دکتر حسابی ها، ابتهاج ها، پرفسور سمیعی ها و...و...و... بوده و به اصطلاح این شیوه تربیتی و آموزشی جواب خود را پس داده است. اکثر نام آوران ایران در مکاتب و مدارسی پرورش یافتند که چوب و فلک بخش جدایی ناپذیر از فرهنگ آموزشی آن بوده است.
مامورین راهور عزیز و زحمتکش ما نیز با اتکا به همین فرهنگ بومی و ملی ما ایرانیان مشغول به انجام وظایف خود هستند. اجرای سیاستهای آموزشی و بهبود فرهنگ رانندگی شهروندان عزیز ما به نتیجه مطلوب نخواهد رسید مگر اینکه تنبیه فیزیکی متخلفین تداوم داشته باشد تا ان شاء الله رعایت قواعد رانندگی برای رانندگان عزیز ما، ملکه ذهن شود.

دوم – در برخورد فیزیکی و تنبیه بدنی رانندگان خاطی البته نکات و قواعدی وجود دارد و اینطور نیست که یک مامور راهور ناجا هر طور که دلش بخواهد بتواند با راننده های خاطی برخورد فیزیکی کند. به عنوان مثال در پلیس راهور ناجا بارها تاکید شده که در برخورد با متخلفین ذکور، زدن ضربه به میان پاها مجاز نیست و یا انگشت کردن توی چشم و بستن راه تنفس خطا محسوب می‌شود. در صورت رعایت نکردن این مسائل چنانچه صدمه ای جبران ناپذیر به فرد متخلف وارد شود، این مساله حتی می‌تواند منجر به توبیخ و یا در صورت فوت شخص به برکناری افسران متخلف منجر شود.

سوم – در مورد متوقف کردن موتورسواران فاقد کلاه ایمنی و یا مدارک و انتقال موتور به پارکینگ البته مامورین راهور ناجا از آزادی عمل بیشتری برخوردار هستند. در این موارد چنانچه موتور سوار به فرمان ایست توجه نکرد و یا سعی داشت از انتقال موتور به پارکینگ به بهانه های واهی مانند موتور وسیله کارم است/ گرفتارم/ بچه ام بیمارستان است/ زنم زاییده و کذا و کذا جلوگیری کند مامور راهور ناجا مجاز است از تمامی ظرفیتهای موجود برای از کار انداختن یک انسان استفاده کرده و وظیفه خود را انجام دهد. کلا موتوری هم مثل گنجشک است. یعنی شل بگیری اش در می‌رود و سفت هم بگیری می‌میرد. برای برخورد با اینها مامور راهور آتش به اختیار است و باید هر طور صلاح می‌داند عمل کند.

چهارم – بد نیست بدانیم اتوبانها و خیابانهای شهر برای ما فضای عمومی محسوب می‌شود اما برای یک مامور راهور ناجا، یک پلیس، گشت ارشاد و یا آمرین به معروف و... حریم خصوصی به حساب می آید. فیلم گرفتن از برخورد این عزیزان با متخلفین و انتشار این فیلمها در فضای مجازی با هر هدف و منظوری که باشد مصداق تجاوز به حریم خصوصی افراد است و می‌تواند پیگرد قانونی به همراه داشته باشد. همانطور که وقتی سر و صدای دعوای زن و شوهر همسایه تان را شنیدید دوربین به دست نمی‌روید وسط خانه شان و از دعوایشان فیلم بگیرید، از چنین صحنه هایی هم محق نیستید فیلم تهیه کنید. اگر این نکته ساده آویزه گوش مردم فهیم و شریف ما شود بسیاری از این جنجالها و مسائل اصلا به وجود نمی آید که حالا فرمانده پلیس بخواهد بیانیه بدهد و یا یک هیأت حقیقت یاب دم عید با اینهمه کار و گرفتاری لازم باشد برود ماجرا را جمع نماید. با تشکر.