چطور می‌توانم جلوی دخالت‌های نابه‌جای خانواده همسرم را بگیرم؟

سلام؛
بنده متاسفانه گیر خانواده‌ای افتاده‎ام که با توجه به این که در خاندان ما طلاق نداشته‎ایم، مجبور شده‎ام در این مورد فکر کنم. پدر همسرم آدم بی‎کار و بی حقوقی است با هفت تا بچه که اجاره نشین هم هست و بالای ۶۰ سال سن دارد. یکی از دخترهایش تا زمانی که شوهر داشت، کارش قهر کردن بود. شوهرش که مرد، پدرزنم کارش شد شکایت از آن خانواده که بلکه چیزی از آن‌ها وصول و خرج زندگی خود کند. حالا که ارث آن بنده خدا خورده شده، اعضای خانواده همسرم سرشان را کرده‏‎اند توی زندگی من و بدون این که خبر داشته باشم، تمام طلاهای دخترم و همسرم را فروخته‎اند. من به این موضوع مشکوک شدم. چون به حساب خانمم کارت به کارت می‏کنم، پرینتش را آوردم، دیدم که هر ماه ایشان به برادرها و خواهرهایش پول می‏دهد. یک مانتو می‎گیرد، می‎گوید خریده‎ام ۳۰۰ هزار تومان، در حالی که ۱۵۰هزار تومان داده و مابقی را کارت به کارت کرده است به پدرش. انواع کفش و مانتو و بهترین خانه را برایش مهیا کرده‎ام و انواع مسافرت‏ها را با هم رفته‎ایم. هر هفته رستوران می‎رویم و هفته‎ای دو بار با او می‎روم بازار. متاسفانه خانواده‏اش دست بردار نیستند. حتی می‏آیند خانه و به گوشت یخچال هم رحم نمی‏کنند و با خودشان می‏برند، چه برسد به وسایل منزل. هر بار اعتراض می‎کنم، همسرم انکار می‏کند. متاسفانه خیلی هم بی‏صفت و بی‏تربیت هستند طوری که برادرش درخت‏های باغ ما را از ریشه قطع کرده است تا من کوتاه بیایم. همسرم سالی پنج بار قهر می‏کند و هر بار که می‎روم دنبالش، پدرش یک بهانه می‏گیرد. حس مادری ندارد. بچه چهار ساله را ماه ماه رها و قهر می‎کند. می‏خواهد از این طریق به من فشار بیاورد که در برابر این دست‌بردهای بی‏اجازه آن‎ها کوتاه بیایم. حالا فشار آورده‎اند که چرا شوهرت خانه‏ای، چیزی به نامت نمی‏کند. دوباره قهر کرده است. مطئنم اگه چیزی هم به نامش کنم، پس فردا برادرش برایش مشتری می‎آورد. می‎گویند خواهر و برادرانت دخالت می‎کنند. تا سه سال اجازه ندادم خواهر و برادرانم خانه من بیایند ولی آن‌ها هم‎چنان دنبال بهانه‎گیری هستند. مهریه‌‌اش هم چیزی نیست برایم و قابل پرداخت است. آیا راهی هست که خانواده‎اش را بترسانم که دست از سرش بردارند. غصه دخترم عذابم می‎دهد.

با سلام!
خدمت‎تان عرض شود که اگر منظورتان طلاق است، بر اساس قوانین ایران، مرد می‏تواند زن خود را طلاق بدهد و نیازی به دلیل نیست. یعنی باید به دادگاه خانواده بروید و دادخواست صدور گواهی عدم سازش بدهید. حضانت دخترتان تا هفت سالگی با مادرش خواهد بود و بعد از آن با شما. اگر مادرش قبول نکند یا صلاحیت لازم را برای حضانت نداشته باشد، حضانت به شما داده خواهد شد. اما اگر منظورتان این است که شکایتی کنید که آن‏ها بترسند، عرض شود شکایت کیفری در این مورد امکان پذیر نیست. شما در این مرحله فقط می‏توانید دادخواست طلاق بدهید.
موفق باشید.